Dominees kiezen voor een grote(re) gemeente

Ik heb een wat stoute vraag, maar ik loop er echt wel mee. Hoe komt het toch dat dominees, wanneer zij verschillende beroepen ontvangen, in verreweg de meeste gevallen kiezen voor een grote(re) gemeente, veelal nog op de Veluwe ook? Ik kan u zeggen dat de dominees in de regio Rotterdam momenteel erg dun bezaaid zijn (bij CGK en Ger. Gem.), terwijl de oogst daar juist zo groot lijkt. Spelen menselijke overwegingen vaak niet een hele grote rol bij het afwegen van de beroepen?

Beste vragensteller. Dat is nog niet zo`n eenvoudige vraag. Niet omdat ik er voor mezelf geen antwoord op weet, maar wel omdat ik niet kan oordelen over de motieven van collega`s. Die moet ik dan ook buiten beschouwing laten.

Ik weet natuurlijk niet of de vraag min of meer persoonlijk bedoeld is, omdat ik net een beroep heb aangenomen naar Harderwijk (Veluwe), komend vanuit Veenendaal (net over de rand van de Veluwe). Dan lijkt het er misschien op dat je van de ene aantrekkelijke plaats naar de andere gaat. Ik kan daar slechts een persoonlijk antwoord op geven: voor mij speelt zoiets geen enkele rol. Mijn vrouw en ik hebben altijd alleen het verlangen om de Heere te volgen, waar Hij ook roept.

We hebben het een aantal jaren geleden meegemaakt, dat er een beroep kwam van een gemeente waar we beiden menselijkerwijs gesproken graag heen wilden. Maar daar kwam niet de bevestiging van de kant van de Heere dat het Zijn weg zou zijn. Dus werd het bedanken. Zelf merkte ik de achterliggende tijd wel dat de Heere bezig was mij los te maken van mijn huidige gemeente. Dat is wat moeilijk is uit te leggen. Maar het gebeurt. Waar de weg heen zou gaan was mij echter niet duidelijk. Op een manier die aan duidelijkheid niets te wensen overliet, wees Hij mij vanuit Zijn Woord destijds de weg naar Veenendaal. Op net zo heldere wijze kreeg ik vrijmoedigheid om het beroep naar Harderwijk aan te nemen. Ik heb daar volkomen rust op gekregen. En dan is het goed, al kun je dan best nog heel wat zaken moeten overwinnen.

Op college zijn onze hoogleraar kerkrecht eens, toen het over het beroepingswerk ging: " Het laatste knikje moet je uit de hemel krijgen; hoe, dat kan ik je niet zeggen, maar het moet er wel zijn." Hij heeft groot gelijk. En dat merk je ook in de praktijk.

Kunnen er geen dingen in je overwegingen meespelen? Zeker. Ik noem een paar dingen. Soms kan een predikant die al op leeftijd is gekomen uitzien naar een kleinere gemeente, en daar zelfs een gebedszaak van maken. Ik ken daar een  recent voorbeeld van. Omgekeerd kan het zo zijn dat een jonge predikant in de kracht van zijn jaren niet de vrijmoedigheid heeft om naar een kleinere gemeente te gaan, tenzij de Heere daar duidelijke aanwijzingen toe geeft. Soms heeft een predikant die nog meer heel kort in een gemeente staat niet de vrijmoedigheid om snel een beroep aan te nemen, omdat hij niet los van zijn gemeente is. Tegelijk moet gezegd worden: de Heere is vrij om dat te doorbreken, door duidelijk te maken dat het toch moet. Een predikant met een verstandelijk gehandicapt kind kan laten meewegen of er in de nabije omgeving goede opvangmogelijkheden voor zijn kind zijn.

Zo noem ik een paar zaken, die een objectieve grond hebben. Maar altijd zal een predikant in staat moeten zijn om zijn beweegredenen aan zijn kerkenraad mee te delen en inzicht te geven in de wijze waarop de Heere hem tot een beslissing geleid heeft. Met eerbied gesproken: Gods werk kan nagekeken worden.

Dat soms bepaalde gemeenten lang vacant zijn en andere soms heel snel weer een predikant hebben, is een feit. Ik geloof van harte dat de Heere dat in Zijn soevereiniteit bestuurt. Zo wil ik persoonlijk met deze dingen omgaan: voor het aangezicht van God.

Ik verzeker mijn vraagsteller, dat er meer dan eens in een tijd van overwegen uitermate moeilijke momenten zijn, waarin je je afvraagt: wat is nu van mij en wat is nu van de Heere? Maar mijn ervaring is: als de Heere je ergens hebben wil, maakt Hij het volkomen helder. Dan is er geen twijfel meer mogelijk. En in andere gevallen geldt: bij mist niet uitvaren.

Ik hoop hiermee enig, persoonlijk getint, inzicht gegeven te hebben inzake een onderwerp dat de tongen en pennen wel zal blijven bezighouden...

Ds. P. D. J. Buijs

Dit artikel is beantwoord door

Ds. P.D.J. Buijs

• Geboortedatum:
  02-11-1961
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Nunspeet
• Status:
  Actief

198 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven