Vraag
Binnen de geloofsdogmatiek wordt er veelal onderscheid gemaakt tussen een verstandelijk-, historisch-, wonder-, en zaligmakend geloof. Als de Bijbel oproept tot geloof, dan wordt er, zo heb ik begrepen, gedoeld op het zaligmakend geloof. Nu is mijn vraag of aan zaligmakend geloof niet altijd eerst verstandelijk geloof vooraf gaat? Want als opgevoed christen geloof ik met mijn verstand, maar word ik steeds teruggeworpen op het ontbreken van het zaligmakend geloof, gewerkt door de Heilige Geest.
Blijkbaar kun je dus geen gehoor geven aan de oproep tot geloof omdat een verstandelijk geloof onvoldoende is, maar dit voelt zo onrechtvaardig. Zou God iets van ons vragen (Hij vraagt zelfs om ons geloof) en wij maar lijdelijk moeten afwachten tot de Heilige Geest het ware geloof geeft? Wordt het ware geloof dus gewerkt zodra je met een verstandelijk geloof probeert gehoor te geven aan de Heilige roeping?
Antwoord
Het geloof is uit het gehoor en het gehoor door het woord van God (Rom. 10:17). Dus moet eerst gehoord worden voordat men geloven kan. De onderscheidingen tussen historisch-, wonder-, en tijdgeloof hebben dogmatisch mogelijk enig nut, maar in wezen is het geen geloof. Ds. R. Kok zei in zijn preken vaak: “Maak het historische geloof productief.” Daarmee bedoelde hij dat we moeten leven bij het geloof wat de Heilige Geest werkt.
Hoe kom ik aan dat geloof? Onze Catechismus geeft in zondag 25 het antwoord: het komt van “de Heilige Geest, Die het geloof in onze harten werkt door de verkondiging van het heilig evangelie en het sterkt door het gebruik van de sacramenten” (vraag en antwoord 65). De beloften worden ons gepredikt met bevel van bekering en geloof. Ongeloof is zonde (Joh. 16:8 en 9).
Kom met verwachting onder de prediking en lees met verwachting in de Bijbel. Zo ga je geloven wat je hoort. Om te leven in de zekerheid van het geloof. En de grond van het geloof is hetgeen de Heere Zelf gesproken heeft. Zijn woorden zijn waarachtig en betrouwbaar. Daar kunnen we van op aan. En dat bewaart ons ervoor om lijdelijk af te wachten. Niet afwachten, maar verwachten. Op grond van de beloften.
Ds. W. C. Meeuse
Lees ook:
Dit artikel is beantwoord door
Ds. W. C. Meeuse
- Geboortedatum:12-04-1944
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Sliedrecht
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Emeritus (2011)
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
De Heere Jezus zelf brengt de verschillende soorten geloof zeer helder ter sprake in Zijn verklaring van de gelijkenis van den zaaier.
"Wordt het ware geloof dus gewerkt zodra je met een verstandelijk geloof probeert gehoor te geven aan de Heilige roeping?"
Als dat zo zou zijn, dat zou het geen geloof geen genadegift zijn. En daaruitvolgend zou je dus kunnen concluderen dat wij wel willen, maar niet kunnen. Maar de Bijbel leert ons dat wij niet willen, Zie Romeinen 3 en de woorden van Jezus zelf: "Gij wilt tot Mij niet komen, opdat gij het leven mag hebben.”
Dordrecht (en dus de Bijbel) leert ons dat het geloof een gave Gods is die Hij zonder ons in ons werkt. Het is niet zo dat wij vanuit het (verbroken) werkverbond het genadeverbond in kunnen klimmen.
Echter, het zaligmakende geloof (het hart) gaat niet buiten het historisch geloof (verstand) om, en Calvijn zegt dat God Zijn uitverkorenen -die De Vader aan zijn Zoon heeft gegeven, en die uiteindelijk de toevlucht tot Jezus zullen nemen- eerst zeer geïnteresseerd maakt in Zijn Woord.
