Vraag
Mijn vader heeft vroeger mijn vertrouwen geschonden, daardoor zijn intieme relaties voor mij niet de makkelijkste omdat het om vertrouwen gaat. Ik heb mijn vader er een aantal jaren geleden en vorig jaar mee geconfronteerd: waarom? Hij weet nergens van... Mijn vader is er nooit geweest op voor mij heel belangrijke situaties: trouwen, diploma-uitreikingen etc. Inmiddels is hij bijna 81. Ik wil rust in mijn hoofd. Hoe krijg ik dit voor elkaar?
Antwoord
Beste vraagsteller,
Een korte brief, met een heldere vraag. Helaas kan ik geen pasklaar antwoord geven. Het beste advies is: ga over alles wat je is overkomen in gesprek met een therapeut. In therapie kun je je hele verhaal in vertrouwen vertellen en meestal lucht dát al op. Adressen van (christelijke) hulpverlening zijn via internet te vinden. Ook op het Refoweb zie ik regelmatig advertenties voorbijkomen van mensen bij wie je terecht zou kunnen. Natuurlijk mag je mij ook nog eens schrijven mét details, hoewel ik natuurlijk niet weet of je die gepubliceerd wilt zien!
Marijke Rots
Dit artikel is beantwoord door
C. M. Chr. Rots - de Weger
- Geboortedatum:18-02-1947
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Aalten
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Marijke leverde op 25-05-2017 haar 1000ste antwoord in de vragenrubriek af.
Lees hier het jubileuminterview.
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Het lijkt of IK de vraag hebt gesteld. Wat herkenbaar! Idd hulp zoeken kan helpen.
Ik heb het naast me neer gelegd, al was het ontzettend moeilijk en heb ik het nog vaak moeilijk. Wat verleden tijd is, kan toch nooit terug gedraaid worden. Maar het meeste wat ik nu nog mis is: Nooit eens met je vragen naar je vader kunnen gaan en bepaalde dingen delen! Dat doet pijn en verdriet. Ik zou bijna zeggen... mail me...kunnen we elkaar misschien steunen. Maar ik weet niet hoe we anoniem elkaar kunnen mailen.
Sterkte!
Vraagsteller: ik raad je aan om contact te leggen met een psychotherapeut. Die kan helpen om de dingen van het verleden, wat je gemist hebt, en nu wellicht mist, het gebrek aan erkenning voor hoe dingen gegaan zijn, etc. een plek te geven. Mijn eigen ervaring is dat dit eerst meer onrust, boosheid, verdriet e.d. oplevert als je erover moet gaan praten. Maar er komt een moment dat het losgelaten kan worden. Al zal het litteken/gemis altijd ergens blijven bestaan!
Ik heb zelf een veel te strenge vader gehad, hij schuwde fysiek geweld niet in mijn kinderjaren.
Ik heb hem vervloekt in het verleden, dat lucht op.
Ik ben gelukkig niet een persoon die wrok kan koesteren, ik vergeef makkelijk.
Maar dit is wel van heel ander niveau, omdat je als kind in je vormende jaren juist vertrouwen moet ontwikkelen in je ouders. Dat wordt dan jo flink onderuit gehaald.
Maar nogmaals vergeven is wel een hele sterke kracht dat in je voordeel werkt.
Volgens de literatuur is iemand die kan vergeven gelukkiger dan iemand die wrok blijft koesteren of blijft malen over het verleden.
Lees het artikel "vergeven is gezond" ... https://www.psychologiemagazine.nl/artikel/vergeven-is-gezond/
Gods woord geeft het advies: "Blijf elkaar verdragen en elkaar van harte vergeven, ook als iemand een reden heeft om over een ander te klagen. Zoals Jahweh jullie van harte vergeven heeft, zó moeten jullie vergeven." (Kol 3:13)
Ga naar je hemelse Vader en praat veel met hem, hij zal je de kracht, inzicht en wijsheid geven om alles te kunnen dragen.
Power vriend/vriendin!
