Vraag
Ik zit op moment in een moeilijke situatie. Op een wonderlijke wijze zijn mijn man, kinderen en ik in onze huidige gemeente terecht gekomen. Wij mochten echt zien dat het de hand van de Heere was, maar momenteel geloof ik dat steeds minder. Ik zie gezinnen weggaan uit de gemeente. De dominee spreekt alleen maar over bekering en hoe de zondaar wordt bekeerd. Bijna de hele preek gaat er over hoe een zondaar tot bekering komt, wat hij voelt, hoe het gaat en de hele bekeringsweg wordt beschreven. Ik kan mij daar heel erg in vinden en merk vaak dan eenheid en vind het fijn om dat te horen. Aan de andere kant benauwt het mij en knaagt het aan mij. Ik ga steeds meer denken dat dit voedsel ‘melk’ is en dat de preek niet verder komt en hierdoor ik ook niet. Ik ben bang dat het een ‘mensenpreek’ wordt. Snapt u wat ik bedoel? Hoe moet ik hier mee omgaan? Is het erg wat ik denk? Of zie ik het helemaal verkeerd?
Antwoord
Beste vragenstelster,
Door vakantie en andere (onverwachte) verplichtingen een erg late reactie. U stelt twee vragen: ten eerste of ik uw moeite begrijp en ten tweede hoe u daarmee moet omgaan.
Beide vragen zijn niet eenvoudig te beantwoorden, omdat ik de preken zelf niet heb gehoord. Maar ik ga ervan uit dat je weergave correct is.
De prediking van bekering is Bijbels, wanneer deze prediking de mens niet terugwerpt op zichzelf maar in eerlijk zelfonderzoek uitdrijft tot de Heere Jezus Christus om in Hem vergeving van zonden te vinden en door Hem voor God te leven. Beide elementen moeten in meer of mindere mate in een prediking aanwezig zijn: de noodzaak dat de onbekeerden worden uitgedreven naar Christus, dat de kinderen van God worden opgescherpt en wakker geschud en dat ieder weet wat de wandel in de vreze des HEEREN concreet inhoudt.
De (bekeerde) mens en zijn bekeringsweg mogen nooit centraal staan: dan gaan we onszelf namelijk ijken aan een mens en aan belevingen, in plaats van de zuivere verkondiging dat Jezus Christus de enige grond is op Wie een zondaar kan rusten. Dat neemt niet weg dat eerlijk moet worden aangewezen dat wij zondaren zijn en dat alle rustgrond buiten Christus ons uit handen geslagen moet worden. Dat neemt ook niet weg dat er kenmerken zijn bij hen die tot Christus vluchten. Maar kenmerken mogen geen voorwaarden zijn om tot Christus te komen en evenmin gronden om tot Christus te mogen vluchten: dat is alleen Zijn eigen beloftewoord.
Mijn vraag aan u zou zijn: wat spreekt u zo aan in de preek en wat geeft de eenheid? Is het zo dat u bevestigd wordt dat het met u wel goed zit, omdat u allemaal dingen herkend of mag u door de preek steeds weer worden uitgedreven naar Christus? Een preek is geen mensenpreek, wanneer het steeds gaat over de noodzaak tot bekering en uitgedreven worden tot Christus: het is wel een mensenpreek wanneer de mens en niet Christus centraal staat.
Tegelijk is het ook zo -en dat zei ik in bovenstaande al- dat er ook gepreekt behoort te worden over het leven met de Heere. Wanneer u dat laatste mist, ga biddend naar de predikant en leg hem eerlijk voor dat u wat mist in de preek. Wanneer u ervaart dat de mens centraal staat, ga dan ook biddend naar de predikant en leg hem dat eerlijk voor.
Ik hoop dat u zo wat handvatten in het antwoord gekregen hebt.
Hartelijke groet,
Ds. M. W. Muilwijk
Dit artikel is beantwoord door
Ds. M.W. Muilwijk
- Geboortedatum:23-12-1980
- Kerkelijke gezindte:Hersteld Hervormd
- Woon/standplaats:Aalst
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Maar in zekere zin is bekering (in de vorm van wedergeboorte) een nieuw leven en een nieuwe start. Daarna is het nodig om voedsel te krijgen zodat je geestelijk kunt groeien. Het is een gemis als de wordverkoniging karig is en je daarbij geen hulp krijgt wat en hoe de komende week te leven; als er geen volgend doel is om je naar uit te strekken.
Maar niet alleen een dominee is verantwoordelijk voor voedsel, dat zijn wij allemaal. Het is ook zaak jezelf op te bouwen in je allerheiligst geloof en elkaar. Daarnaast, als jij een bron in je hebt van eeuwig water dan kun je het als het goed is ook uithouden zonder......
Het was de boodschap (opdracht zo je wilt) die hij van zijn hemelse Vader had gekregen om aan de mensheid te geven.
Profetisch voorzei de profeet Jesaja over Jezus' komst en werk ...
(Jes. 61:1-2) De geest van de Soevereine Heer Jahweh rust op mij,
omdat Jahweh mij heeft gezalfd om goed nieuws te vertellen aan de zachtmoedigen.
Hij heeft mij gestuurd om mensen met een gebroken hart te verbinden,
om aan de gevangenen bekend te maken dat ze vrijgelaten zullen worden
en aan wie opgesloten zitten dat hun ogen wijd geopend zullen worden,
2 om het jaar van Jahweh’s goede wil uit te roepen ... om iedereen die treurt te troosten.
Jezus zei zelf: (Mat. 11:28-30) ..
Kom bij mij als je vermoeid bent en gebukt gaat onder een zware last, dan zal ik je nieuwe kracht geven. 29 Neem mijn juk op je en leer van mij, want ik ben zachtaardig en nederig van hart. Dan zul je nieuwe kracht krijgen. 30 Want mijn juk is makkelijk te dragen en mijn last is licht.’
Daar moeten mensen die anderen in Gods Woord onderwijzen aan denken.
