Vraag
Wat vindt u van tuchtiging? Ik ben nu 15 en wordt nog door mijn vader of moeder getuchtigd. Ik moet dan bij m'n vader of m'n moeder over de knie en krijg een flink pak slaag. Daarna bidden we. Het boek Spreuken speel een rol in mijn opvoeding. Hoewel ik het snap en ook zo ervaar, schaam ik me òòk, als ik wèèr over de knie lig! Ik ben dol op mijn ouders en het ontbreekt mij verder aan niets.
Antwoord
Beste vraagsteller/ster,
Op jouw vraag is slechts één antwoord: je vader en moeder moeten onmiddellijk met deze bestraffingen stoppen. Voor de Nederlandse wet is het absoluut verboden om zo met je kinderen om te gaan. Het is ook heel duidelijk dat dit gestopt moet worden. De politie is een weg, maar er is ook een andere weg. Veel meer in overeenstemming met Gods Woord.
Een klein echt gebeurd verhaal: een jongen was 18 jaar, had verkering... en waar zijn meisje bij was, wilde zijn vader hem een pak slaag geven met zijn broekriem. Die geseling was wel vaker toegepast in dat gezin. Maar deze keer vluchtte de zoon naar boven en zijn meisje ging achter hem aan. Helemaal verslagen. Halfweg op de trap draaide de jongen zich plotseling om, stak zijn hand recht vooruit naar zijn vader en riep, heel overtuigd: “Dit is de laatste keer!!!!” Het had de kracht van een explosie. En het is ook nooit meer gebeurd.
Het is een verkeerde uitleg van de Bijbel die je ouders toepassen. Lijfstraffen gebruiken bij kleine kinderen is heel erg, maar het wordt misdaad als het bij grotere kinderen gebeurt. Het heeft ook beslist niet de uitwerking die zij er van verwachten. Vroeger of later wreekt het zich in het leven van een kind.
Zet er zelf een punt achter. Zoals die jongen het deed: “Nu is het afgelopen!” Je kunt dat natuurlijk ook op een andere manier aanpakken. Door heel liefdevol met je moeder te praten in de hoop dat zij het opneemt bij je vader. Misschien is de verhouding wel net andersom. Houdt daar dan rekening mee en begin bij je vader. Het gebed na afloop zegt mij niet veel. De Heere werkt zo niet en wil ook niet dat ouders zo met kinderen omgaan. Efeziërs 6:4: “En gij vaders, verwekt uw kinderen niet tot toorn, maar voedt hen op in de lering en vermaning van de Heere.”
Het is voor jouw bestwil dat het niet meer gebeurt. Het kan en het mag echt niet meer! In de praktijk van de samenleving is er voor deze dingen de kindertelefoon. Maar dat is misschien niet direct nodig. Maar jij moet nu stappen ondernemen.
Als je er verder op door wilt praten, kun je bij Refoweb mijn telefoonnummer opvragen. Ik neem dan echt de tijd om naar je te luisteren.
Hartelijke groeten,
Evangelist J. W. N. van Dooijeweert
Dit artikel is beantwoord door
J.W.N. van Dooijeweert
- Geboortedatum:23-01-1938
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Waddinxveen
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Zeer benieuwd wat er dan gebeden wordt.
Het is goed man om een gesprek aan te gaan met een vertrouwenspersoon maar vergeet niet te bidden voor je ouders.
Ik zal het ook doen en zeker voor jou.
Veel zegen.
Ik heb je stukje gelezen en er staan goede dingen in ook veel bewogenheid, toch sla je hier en daar de plank mis, roede en tuchtiging heeft niet direct met een pak rammel te maken, Je breekt de wil van je kind, het wordt willoos, dat doet God niet Hij buigt de wil van Zijn kinderen, Hij heeft een gewillig volk en geen mensen die bang voor straf zijn, maar die Hem liefhebben
Lees de site die opgegeven is in de reactie onder die van jou, dan zullen wat meer dingen duidelijk worden.
Je ouders eren betekend niet dat zij alles met je mogen doen.
Bidden met je kinderen is goed, maar het is geen opvoedmiddel in die zin. Dan krijg je een sinterklaas-achtig iets, je krijgt slaag en ik zeg het ook nog eens tegen sinterklaas.
Ga eens eerlijk bij jezelf te rade had je die slaag in je puberteit echt "verdiend"? Wat leerde je ervan? Ging je dingen doen of laten uit angst voor slaag?
Ik werd een beetje verdrietig van een aantal antwoorden waarin naar voren kwam om "op te staan" tegen de ouders én ook dat niet of niet helder de weg gewezen werd naar boven waar je toch terecht moet komen als je in het duister / nood zit. "Opstand" tegen de ouders is niet de weg.
Ik beaam het, ook uit persoonlijke ervaring, als je wilt stellen dat op zijn leeftijd het veelal averechts werkt, ik vind ook zeker niet dat de ouders hiermee door moeten gaan.
Het woord roede komt vaker voor in de Bijbel, ook waarbij het vergelijkenderwijs duidelijk is dat het om lichamelijke straf gaat.
Genoemde website maakt van de tekst een heel andere tekst, en hoe vaak heeft dat al niet tot ellende en duisternis geleid? Het is een hellend vlak, nog even en Gods Zoon is gewoon en alleen mens.
God zelf werkt duidelijk en met werkelijke straffen. Vind je dat ook niet goed dan? Is dát ook een mens van Hem afslaan en in angst brengen? Zo toch niet. Als het goed is erken je dan werkelijk schuld en geef je je aan Zijn genade over.
Het straffen van God maar óók het straffen door mensen aan hun ondergeschikten komt op veel plaatsen terug. Een voorbeeldje: De overheid draagt het zwaard niet tevergeefs.
Niet direct als parallel maar toch een mooie overdenking: De Heere Jezus moest een zeer zware en ook lichamelijke straf ondergaan voor de zonden van Zijn volk.
@Peter, ik hoop erg dat het bij je tot rust mag komen. Ik ben bang dat je ouders het gewoon niet in de gaten hebben dat het je zo diep raakt. Wil je dat je ouders ook vergeven?
Voor verder / dieper doorpraten op dit onderwerp is dit mijn email ansonmus@gmail.com
en
Spr 13:24 ..Wie zijn roede inhoudt, haat zijn zoon, maar wie hem liefheeft, die zoekt hem werkelijk met streng onderricht.
Spreuken staat vol van de term "de roede van streng onderricht".
Het is dan ook duidelijk dat het niet gaat om je kinderen dat strenge onderricht te geven door een stok of je handen te gebruiken.
Het is eerder de bedoeling je tong of stem te gebruiken om dat ONDERRICHT of goddelijk onderwijs te geven.
Streng onderricht of goddelijk onderwijs wordt met allerlei kostbare dingen vergeleken: goud, zilver, wijsheid, goed oordeelsvermogen, kennis, etc. etc.
Maar zelfs met toekomstig eeuwig leven, dat zegt de volgende spreuk ...
Spr 6:23 ..Want het gebod is een lamp, en een licht is de wet, en de terechtwijzingen van streng onderricht zijn de weg des levens.
Er zijn ook ouders die DIT onderwijs niet aan hun kinderen geven.
Daarvan zegt de Bijbel dat je dan je kind haat!
Sterke uitspraak, maar terecht.
Kijk maar eens om je heen als je in de winkelstraat loopt of boodschappen doet in een supermarkt, veel dreinende, zeurende kinderen die het hun (vaak) moeders moeilijk maken en bedreigingen uiten als ze geen snoep krijgen (en ze zijn nog maar 3 of zo).
De geïnspireerde raad in Efeziërs is daar heel duidelijk in ...
4 En gij vaders, verwekt uw kinderen niet tot toorn, maar voedt hen op in de lering en vermaning des Heeren [Jahweh].
Goede raad voor kinderen ...
Efez 6:1-3 ...
1 Gij kinderen, zijt uw ouderen gehoorzaam in den Heere; want dat is recht.
2 Eert uw vader en moeder (hetwelk het eerste gebod is met een belofte),
3 Opdat het u welga, en dat gij lang leeft op de aarde.
fijn weekend!
