God trekt Zijn kinderen op dezelfde wijze

Ik heb een vraag voor predikant G. A. van den Brink! Ik hoor wel eens de uitspraak: God is een God van orde en Hij trekt Zijn kinderen op dezelfde wijze naar zich toe! Zou u daar op in willen gaan? Deze uitspraak houdt me wel bezig! Niet dat ellende, verlossing, dankbaarheid niet gekend zullen worden, want dat geloof ik wel, hoewel de volgorde misschien verschilt en de mate waarin! God is soeverein in hoe Hij mensen bekeert en wij mogen God niet toeschrijven hoe Hij mensen bekeert. Alleen op bijbelse gronden en aan de hand van voorbeelden uit de Bijbel kan het verklaard worden.

Soms hoor je de uitspraak: je moet weten waarvan je verlost moet worden, dus moet je eerst je ellende kennen. Dat lijkt logisch, maar... soms lees ik in bekeringsverhalen dat iemand de heerlijkheid van de Heere Jezus ziet, lieflijk en zachtjes getrokken wordt en daarna zijn zondigheid diep leert kennen en een ander wordt stilgezet bij het donderen van de wet. Valt nog veel meer over te zeggen en het laatste was een toevoeging, maar het gaat om de vraag of God nou werkelijk mensen op dezelfde manier tot zich trekt!

Beste vragensteller, 

God is een God van orde, maar niet van eentonigheid. Omdat elke bekering een wonder is, is elke bekering ook uniek. Ze vindt plaats in overeenstemming met karakter, leeftijd, achtergrond, cultuur en geslacht van degene die wordt wedergeboren. Johannes de Doper werd anders bekeerd dan Paulus, Timotheüs anders dan de moordenaar aan het kruis, Manasse anders dan Petrus. 

De orde die God gebruikt ontdek je niet in bepaalde ervaringen, standen of processen, maar in wat ik zou willen noemen de structuur het Evangelie. Deze structuur vind je o.a. in deze teksten:

-De Heere Jezus zegt: “Tenzij iemand wederom geboren wordt, hij kan het koninkrijk van God niet zien” (Joh. 3:3,5).
-En in Mark. 16:16 staat “Wie geloofd zal hebben […] zal zalig worden; maar die niet geloofd zal hebben, zal verdoemd worden.” 
-Gods orde is ook dat wie ook maar tot Christus komt, niet wordt uitgeworpen (Joh. 6:37). 
-Gods orde is dat wie ook maar Hem aanneemt, het voorrecht krijgt een kind van God te worden (Joh. 1:12).

Gods orde is dus dat wij zonder geloof en wedergeboorte niet zalig worden. Omdat er deze orde is, kan de oproep tot allen gelijk zijn: Bekeert u en geloof het Evangelie! (Mark. 1:15). Zonder een dergelijke orde zou het bevel van geloof en bekering zinloos zijn (D.L. II,5). Deze orde geeft ook zekerheid: wie gehoorzaam is aan de beloften van het Evangelie, hoeft aan zijn behoud niet te twijfelen (D.L. I,16; III/IV, 17).

Buiten deze heldere orde moeten wij niet gaan. Meer mag je van anderen en van jezelf niet vereisen. Wij kunnen weliswaar leren van de voorzienigheid in het leven van Gods kinderen of van bijbelheiligen, maar daarin zit geen normatieve kracht. Met andere woorden: wij kunnen er niet uit herleiden hoe het zou moeten gaan. Een oude stelregel in de gereformeerde exegese is dat gelijkenissen en voorbeelden geen dogmatische bewijskracht hebben. 

We mogen dus niet zeggen: leg je leven maar naast dat van Ruth, of van Manasse, of van de herders, of van Simeon, of van de discipelen, of van wie dan ook. God spreekt niet diegenen rechtvaardig die een bepaald stramien hebben doorlopen en bepaalde ervaringen hebben, maar degenen die met lege hand de volheid van Christus ontvangen en aannemen. 

Met hartelijke groet,
Ds. G. A. van den Brink 

Deze vraag werd ook behandeld in het programma 'Pastorie online':

Dit artikel is beantwoord door

Ds. G.A. van den Brink

• Geboortedatum:
  05-01-1974
• Kerkelijke gezindte:
  Hersteld Hervormd
• Woon/standplaats:
  Apeldoorn
• Status:
  Actief

242 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven