Met een ouijabord gespeeld (2)

Beste ds. Paul. Hartelijk dank voor uw beantwoording van mijn vraag over het ouijabord. Hier heb ik een vervolgvraag over. De gedaante van blauw licht is verschenen op de plaats waar we toen met het ouijabord hebben gespeeld. Daarna is het een hele tijd weggeweest, maar sinds kort (een jaar ofzo) is het weer terug. Het verschijnt nu in mijn huis, mijn slaapkamer en het lijkt me te volgen, want ik zie het nu ook op andere plaatsen. Het is alleen maar licht, ik kan er verder niets in onderscheiden. Ik weet dus ook niet of het een representatie van mijn zwager is, of dat het een andere geest is, of een demon. Ik denk dat het/hij iets van mij wil, anders was het wel weggebleven. Maar hoe kom ik daar achter? Mijns inziens is het te gevaarlijk om aan te spreken, dat vind ik veel te eng, maar ik weet ook niet wat ik anders zou moeten doen.

Beste vraagsteller,

Wat je meemaakt is een vreemd verschijnsel, dat je blijkbaar moeilijk kunt omschrijven. Omdat het blauwe licht verschenen is na het spelen met het ouijabord en eerst ook op dezelfde plaats verscheen, ligt het voor de hand te denken dat er een relatie is. Het blauwe licht achtervolgt je en verschijnt nu ook op andere plaatsen. Ik vermoed dat er nog steeds een relatie is met het gebruik van het ouijabord. De vorige keer schreef ik in de beantwoording: “Dan is gebed om vergeving belangrijk, evenals het gebed om vrij te blijven van dergelijke manifestaties”. Beide zaken zijn van toepassing. Heb je gebeden om vergeving? Het is nu ook nodig om te bidden dat het blauwe licht niet meer zal verschijnen. Ik weet niet of het licht (d.w.z. de macht achter dat licht) iets van je wil; het kan ook een voortdurende herinnering zijn om te proberen jou angstig te maken.

Inderdaad is het niet goed om het blauwe licht aan te spreken. Het is echt niet nodig te weten wat het van je wil. Als het licht toch blijft verschijnen, vraag dan aan anderen in jouw omgeving om mee te bidden dat het wegblijft. Geestelijke problemen moeten met geestelijke wapens bestreden worden (zie Efeze 6). Het is ook mogelijk dat er psychische kanten zitten aan de manier van omgaan met de lichtverschijningen, maar ik zie geen aanleiding de oorzaak daar te zoeken.

Prof. dr. M. J. Paul