Vraag
Kunt u mij helpen? Ik zit in de knoop. Enorm in de knoop omtrent het geloof. Ik wil zo graag bij de Heere Jezus horen. Ik wil zo graag een Kind van Hem genaamd worden. Enkele maanden geleden las ik een bijbelstudie over de gelijkenis van de verloren zoon. Het was de eerste keer dat ik de liefde van de Heere Jezus te zien kreeg. Hoe Hij met Zijn open armen op zondaren en dus ook op mij staat te wachten. Sinds dat moment ben ik gericht op zoek gegaan. Op zoek naar bevestigingen, op zoek naar de Waarheid. Op zoek naar de manier om terug naar Hem te komen. Maar hoe meer ik zoek, hoe meer ik in verwarring gebracht word. Wat worden er toch vreselijk veel raadgevingen en bemoedigingen gegeven op internet. Maar waar brengt het me nu? Het brengt mij bijna bij een afkeer van het geloof.
En in de Bijbel lees ik ook wel stukken, maar mensen om mij heen zeggen dan dat je de Bijbel niet letterlijk mag 'toepassen', maar alle teksten en het verband moet bezien. Enerzijds de onmogelijkheid van de bekering, anderzijds de oproep om te geloven en je te bekeren. Ik wil waken om de verkeerde weg in te slaan. Als er wordt opgeroepen om te geloven, wat moet ik dan geloven? Dan lees ik dat ik moet geloven dat Jezus Christus is de Zaligmaker en dat Hij voor de zonden is gestorven van hen die Hem in het geloof aannemen. Dan denk ik:"Ja, dat geloof ik", maar dan wordt dit elders weer de grond ingestampt omdat ik dan geloof met mijn verstand en niet met mijn hart omdat alleen God dit kan verwezenlijken. Dan wordt er ook weer gesproken over mezelf tegen de zonden keren, maar kun je dit dan wel vanuit jezelf? Blijft alles vanuit mezelf niet leeg en ijdel? Want er is niemand die goed doet, zelfs niet één. En er is niemand die God zoekt. Dus in alles moet je op God zien.
Dan speelt op de achtergrond ook nog de gelijkenis van de Zaaier mee, waarin de vier 'geloven' worden omschreven. Het brengt me in totale verwarring, daar waar op Refoweb zoveel mensen mogen getuigen van Gods liefde. Ik wil mezelf niet als een arme tobber typeren, maar het begint er zo langzamerhand wel op te lijken. Ik leef elke dag alsof het mijn laatste dag is. Daarmee bedoel ik dat ik niet stil kan zitten met de gedachte dat het mijn tijd wel zal duren. Maar al het zoeken brengt me zo in de war. En ik kan mijn zonden niet belijden, want ik ken mijn eigen zonden niet eens. Hoe zou ik dan ooit voor God kunnen verschijnen? U zult begrijpen dat dit steeds meer averechts werkt. Ik ben me ervan bewust dat de satan hier met open armen gebruik van maakt, dus daarom probeer ik een persoonlijk antwoord te krijgen. Het speelt misschien mee dat ik in de Ger. Gem. ben opgegroeid en momenteel kerk in de Gereformeerde Bond. Om mij heen is iedereen zo zeker van zijn eigen geloof, maar ik heb dat totaal niet. Steeds word ik teruggeworpen op mijn verstandelijk geloof.
Antwoord
Beste vriend of vriendin, je vraag en ervaring raken me. Ik herken er iets in van de verwarring en de zoektocht die ik zelf heb ervaren. Laat ik beginnen met te zeggen dat je de Bijbel letterlijk mag toepassen. Daarbij is het wel belangrijk om de goede toepassing te maken. Om dat te doen is het nodig om ook het verband biddend te bestuderen. Dus het letterlijk toepassen en het bestuderen van het verband sluiten elkaar niet uit, maar in.
Het is waar dat Jezus Christus de Zaligmaker is en dat Hij is gestorven voor de zonden van hen die Hem in het geloof aannemen. Wie kan of durft te beoordelen dat, wanneer jij dit gelooft, het alleen maar met je verstand is en niet met je hart? Hebben diegenen daarover met jou een open en liefdevol pastoraal gesprek gevoerd? Het is waar dat God alleen dit geloof kan verwezenlijken, maar wie zegt dat Hij dat niet heeft gedaan? Wanneer de Heere werkt, gaat dit niet buiten het verstand om. In jezelf heb je geen kracht om de zonden te overwinnen. Alleen vanuit het levende geloof in Christus kunnen vruchten van heiligmaking groeien. Je hebt gelijk, in alles moeten we en mogen we zien op God en op Christus. Hij is de enige Hoop.
Wanneer je niet eens je eigen zonden kent, belijdt dat ook voor de Heere. Christus is niet alleen Priester om de zonden weg te wassen door Zijn bloed, maar Hij is ook Profeet om je alles te leren.
In de Gereformeerde Gemeenten dreigt het gevaar van valse lijdelijkheid. In veel Gereformeerde Bondsgemeenten dreigt het gevaar van verondersteld geloof. Met andere woorden, het gevaar dat men er automatisch vanuit gaat te geloven.
Wat is het geloof? Het is een rusten op Christus en Zijn werk. Waar je door het Woord en door de Heilige Geest inziet dat je in jezelf niet voor God kunt bestaan. God is heilig en ik ben in mezelf onheilig. Mijn beste werken zijn bevlekt met zonden. Nooit kan ik mijn hemelhoge schuld betalen. Mijn enige en volkomen hoop op behoud ligt in Christus. Hij heeft een volmaakt werk gedaan en de volkomen prijs betaald.
De Heere zal niet beschaamd maken die tot Hem de toevlucht nemen. Hij werkt dit geloof en Hij zal het versterken. In al je armoede en onmogelijkheid mag je komen tot Christus om door Hem zalig gemaakt te worden. Daar hoeft niets van ons bij. Hij heeft een volkomen werk gedaan. Soli Deo Gloria! God alleen de eer.
Ten slotte wil ik je herinneren aan een psalmregel: “Gij die God zoekt in al uw zielsverdriet, houd aan, grijp moed, uw hart zal vrolijk leven.”
Ds. J. A. van den Berg,
Grand Rapids (USA)
Deze vraag werd ook behandeld in het programma 'Pastorie online':
Dit artikel is beantwoord door
Ds. J.A. van den Berg
- Geboortedatum:04-02-1967
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Sint Anthoniepolder
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Want Hij alleen kan ons rechtvaardigen, wij zelf niet! Hij is aan het kruis gestorven voor zondaren zoals wij! Blijf bidden om genade! Alle zegen toegewenst!
Ds Smijtegeld zei: Als u zou weten dat u het was dan zou u het niet meer zijn. De Heere geeft ons lege handen.
Over Lukas 15: er staat niet dat de zoon de vader zag, maar andersom! De vader zag zijn zoon toen de zoon de vader nog niet in het oog had. God ziet je worstelingen! Maar het wordt nog mooier: de Vader wacht niet alleen op zijn zoon. Maar hij rent naar hem toe! Hij rent naar zn verloren kind toe!
"En als hij nog ver van hem was, zag hem zijn vader, en werd met innerlijke ontferming bewogen; en toe lopende, viel hem om zijn hals, en kuste hem"
God buigt zich naar een zondaar toe! Wat een overvloedige bron van genade is er toch beschikbaar!
"Ik zeg ulieden, dat er alzo blijdschap zal zijn in den hemel over een zondaar, die zich bekeert, meer dan over negen en negentig rechtvaardigen, die de bekering niet van node hebben."
God vergeeft graag. Hij is rijk in genade. David zong daarvan: “Want Gij, o Here, zijt goed en gaarne vergevend, rijk in goedertierenheid voor allen die U aanroepen”
En Nehemia zegt: “Maar Gij zijt een God van vergeving, genadig en barmhartig, lankmoedig en groot van goedertierenheid”
“… Die tot Mij komt, zal Ik geenszins uitwerpen” Geenszins! Er staat niet "zal ik niet uitwerpen", maar geenszins! Christus wil duidelijk maken dat Hij dat absoluut NIET zal doen.
Ebenezer Erskine zegt: Waar het ware geloof is, daar is de ziel leeg en rusteloos, zoals een vis die buiten het water is of en been dat uit zijn gewricht is, totdat het enig zicht krijgt op Christus en dan keert het inderdaad weer tot zijn rust.
Als wij zondaren oproepen om te geloven, roepen wij hen niet op om te komen met een zwak geloof. Wij wekken hen op en roepen hen om te komen in de zekerheid dat zij aangenomen zullen worden en welkom zijn, en dat op grond van Zijn onfeilbaar Woord der belofte: ‘Die tot Mij komt, zal Ik geenszins uitwerpen’.
