Vraag
Hoe leer ik mijn zonden zien? Ik ben De Christenreis van Bunyan aan het lezen en dan lees je dat er een zwaar pak op je rug komt door al je zonden. Je leest verder dat er na het kruis twee mannen over het muurtje komen om mee te gaan, maar ze willen wel het moeilijkste omzeilen. Zo voel ik mij ook vaak als het te moeilijk wordt of te zwaar. Ik heb dat zondepak nog niet gehad en dat berouw over mijn zonden en toch vraag ik elke keer weer: leer mij mijn zonden kennen. En het voelt alleen maar dood en koud in mijn hart.
Antwoord
Beste vraagsteller,
Je vraag over zondenkennis en berouw doet mij aan iemand denken over wie de bekende ds. Marshall vertelt. Deze dominee had in zijn preek gezegd, dat wie zijn zonden voor God belijdt, barmhartigheid zal ontvangen. De weg om vergeving te ontvangen, zo leerde hij, is de weg om straks thuis aan al je zonden te denken en deze in een verborgen gebed aan de Heere te belijden. Daarop zal dan vergeving volgen. Marshall benadrukt dat je daarin eerlijk moet zijn en echt al je zonden moet belijden.
Een man kwam daarna verontrust en wat wrevelig tot Marshall. Hij vertelde hem dat hij heel zijn hart en leven naast de Tien Geboden had gelegd en een lijst met zonden had opgetekend en deze reeds enkele dagen met veel oprechtheid voor God beleed. Maar hij vond geen vrede en geen vergeving. Hij was het dus niet met Marshall eens. Ds. Marshall zei daarop: Laat mij eens horen welke zonden je voor God met smart en berouw beleden hebt. De man somde er verschillende op. Nadat hij uitgesproken was, zie Marshall tot hem: Ik mis de ergste zonde. Ik mis de zonde van ongeloof. Ik hoor geen woord over ongeloof in je belijdenis. Je hebt God nog nooit met smart en schuld beleden dat je het Evangelie met zijn nodiging zo dikwijls verworpen hebt en nooit met smart beleden dat je de Messias Jezus Christus doorstoken hebt door te weigeren slecht en zondig tot Hem te komen. Je zoekt God nog steeds in de weg van een werkverbond.
Beste vraagsteller. Dit antwoord wil ik u ook geven. Wordt niet boos, maar buig er mee aan Gods voeten. Dan zul je ervaren dat het toch waar is: wie zijn zonde belijdt en laat, zal barmhartigheid geschieden.
Ds. C. Harinck
Dit artikel is beantwoord door
Ds. C. Harinck
- Geboortedatum:09-04-1933
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Kapelle
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Emeritus
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
David had in ps. 32 zijn ellende ingezien toen hij het weigerde te belijden. en hij roept ons op:
"Ik zal u onderwijzen, en u leren van den weg, dien gij gaan zult; Ik zal raad geven, Mijn oog zal op u zijn: Weest niet gelijk een paard, gelijk een muilezel, hetwelk geen verstand heeft"
kortom: wees niet zo koppi9g "laat zulke drang voor jou niet nodig wezen!"
Zoek het leven (incl berouw) maar gewoon in de Heere Jezus!
Mooi gesproken Omega.
William Guthrie zegt daar in de bundel "in tijden van vervolging" wat over:
U bent bevreesd, dat u nooit zulk een diep gevoel van uw zonde en schuld
gehad hebt als vereist wordt om tot Christus te kunnen komen.
Bedenk dan dat God niet iedereen dezelfde mate van werkingen schenkt. Sommigen geeft Hij een dieper gevoel van zonde en anderen minder, overeenkomstig de onderscheiden bezigheden, waartoe Hij hen roept.
Sommigen roept Hij tot het werk der ambtelijke bediening, en dezen behoeven een diepere bevinding. Want veel zielen zijn aan hun zorg toevertrouwd, van welke taak zij rekenschap zullen moeten afleggen. Zij moeten de twijfelingen van velen opklaren, en moeten geoefend worden teneinde bekwaam gemaakt te worden voor hun ambt.
Anderen kennen niet zo’n diep gevoel van hun zonden vanwege de omgeving, waarin zij leven. Werden sommigen even diep geoefend als anderen, dan zouden de mensen, die bij hen wonen, hen voor volslagen krankzinnig aanzien; zij zouden hen niet kunnen verdragen en Gods Naam zou door deze atheïsten ontheiligd worden. Maar wat het gevoel der zonde betreft, vraag ik u, of u er ooit zóveel van gevoeld hebt, dat het u bracht tot een vernedering en verfoeien van uzelf?
Sta niet als de verloren zoon bij de voerbak voor de varkens en denk niet:
" ik zal niet opstaan en tot mijn vader gaan, want ik ben nog niet in de goede staat totdat ik nog veel meer geleden heb" maar luister naar de stem die zegt: ik zal opstaan en tot mijn vader gaan, Wat ik wil zeggen dat zal ik zeggen, en als ik moet huilen dan zal ik dat doen.
Charles Haddon Spurgeon
1834-1892
ik heb ook ervaren: als je begint het goede te doen, dan zie je steeds meer hoe ver je van het goede weg was en dan wordt het ook duidelijker dat je diep berouw van je zonden moet hebben. Ik denk dat je moet beginnen heel praktisch naar de wil van God te zoeken in je leven en zonden concreet los te laten, in de bijbel te lezen en aktief Gods wil te zoeken en te doen. Dan zul je steeds meer zien hoe vuil je zonden waren.
Jakobus 4: 7 Onderwerp u dan aan God. Bied weerstand aan de duivel en hij zal van u wegvluchten.
8 Nader tot God, en Hij zal tot u naderen. Reinig de handen, zondaars, en zuiver de harten, dubbelhartigen!
9 Besef uw ellendige staat en treur en huil. Laat uw lachen veranderd worden in treuren en uw blijdschap in droefheid.
Ik denk dat deze verzen ook betekenen dat we de zonden concreet moeten laten: "Biedt weerstand aan de duivel" en "Nader tot God". En God zal zich ons naderen. God wil ons ontvangen. Maar niet als we de zonden willen vasthouden. Wij moeten zijn kracht aannemen om ons van de zonden af te keren:
Jesaja 59: 1 Zie, de hand van de HEERE is niet te kort dat ze niet zou kunnen verlossen,
en Zijn oor is niet toegestopt dat het niet zou kunnen horen.
2 Maar uw ongerechtigheden maken scheiding
tussen u en uw God,
uw zonden doen Zijn aangezicht voor u verborgen zijn,
zodat Hij u niet hoort.
Reageer gerust: emaildfj1@gmail.com
