Vraag
Mijn opa is een lieve, gelovige man. Onlangs zei mijn opa onbewust “O G..” (de naam van de Heere). Ik vertelde dat aan hem en hij ontkende dat hij dat zei. Hij dacht dat hij wat anders zei (wellicht “O gunst” o.i.d.). Vervolgens zei ik tegen hem dat ik hem verkeerd verstaan moest hebben (ik loog en daarvoor heb ik vergeving bij de Heere gevraagd). Nu mijn opa op sterven ligt, zou ik graag op geloofsgebied nog wat voor hem willen betekenen. Hij is zo terminaal, dat hij nauwelijks meer kan praten en weinig kan aanhoren. Ik vraag me af of ik of ik nog op het ‘ijdel woordgebruik’ moet terugkomen. Ik hoop en denk dat het struikelen een niét wandelen in zonde betrof (gelukkig heb ik hem dat nooit eerder horen zeggen). Ik denk dat hij een kind van God is en dat hem dat door het geloof vergeven is. Maar ik kan natuurlijk niet 100 procent zeker weten of een ander een kind van God is. Zijn eeuwige bestemming gaat mij aan het hart en ik zou graag een panellid hier willen vragen wat ik het beste tegen hem op één van zijn laatste dagen kan zeggen.
Antwoord
Je bewogenheid met opa doet goed. Zoals je zegt: je kunt niet oordelen over het hart. Dat is het werk van God. Maar je verlangt... Het leven van opa is als zodanig een getuigenis (geweest). Aan de vruchten ken je de boom. Helaas kunnen zelfs Gods kinderen door omstandigheden die buiten hun macht of invloedssfeer liggen vreemde dingen gaan zeggen of doen. Denk bijvoorbeeld aan dementie. Dat kan heel pijnlijk zijn en ook grote vragen oproepen. De duivel zou wel willen dat opa verloren gaat en dat jij in vertwijfeling omkomt. MAAR: God houdt Zijn kind vast. Dwars door alle vloeken heen!
Kand. G. van Ginkel
Dit artikel is beantwoord door
Kand. G.A. van Ginkel
- Geboortedatum:13-01-1958
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Maartensdijk
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Pastoraal werk te Veen, Wijk (bij Heusden) en Groenekan.
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Het zal echt niet aan 1 zonde meer of minder liggen of opa behouden is of niet. Even menselijk gezegd. Het gaat er om dat zijn zonden vergeven zijn. Daar doet de hoeveelheid van de zonden niets aan toe of af. Kijk maar naar David... de man naar Gods hart.
Misschien kun je vragen of je een versje voor hem mag zingen of een klein stukje voor hem lezen of een keer kort met hem bidden (misschien het onze Vader)? Maar ga hem niet redden. Jezus is de Redder der Wereld en niet jij! Gelukkig hangt het niet van ons af!
