Vraag
Ik ben een moeder van twee kinderen en getrouwd met een man die het Syndroom van Asperger in gemiddelde mate heeft. Omdat ons huwelijk vanaf het begin zeer moeilijk verliep zijn we in relatietherapie gegaan bij een christelijke therapeut. Deze gaf aan dat we samen afspraken moeten maken over bijv. taakverdeling binnen ons gezin, vrije tijd, enz. Mijn man houdt zich aan geen enkele afspraak die we samen hebben gemaakt en de therapeut ziet geen basis meer om ons verder te kunnen helpen. Mag ik van mijn man scheiden omdat hij 'niet in staat is tot het onderhouden van een huwelijk'?
Antwoord
Dat is een lastige vraag. Het is natuurlijk heel goed te begrijpen dat de situatie niet gemakkelijk is in jullie huwelijk. Zeker als je man de afspraken niet nakomt en ook dat de therapeut geen basis meer ziet om verder te helpen. Voor je gevoel sta je dan helemaal alleen en weet je niet wat je moet doen. Inderdaad zou er dan de vraag kunnen ontstaan of je van je man zou mogen scheiden omdat het huwelijk niet meer goed onderhouden wordt.
Nu is het altijd belangrijk om in zo'n situatie terug te gaan naar de dag dat je elkaar trouw hebt beloofd. Waarschijnlijk ook wel voor Gods Aangezicht. Wie de vragen leest die gesteld worden aan een echtpaar wat trouwt komt altijd weer onder de indruk van de hoge verantwoordelijkheid die je op je neemt. Je belooft elkaar trouw in goede en kwade dagen, in rijkdom en armoede en ook in tijden van gezondheid en ziekte. Wat je aan het begin van je huwelijk beloofd hebt, komt nu heel sterk naar voren in de situatie waarin jullie je nu bevinden. Je man blijkt een ziekte te hebben waar hij niet goed mee om kan gaan. Zelfs afspraken die gemaakt worden zijn moeilijk door hem te houden. Dat hoort bij het ziektebeeld wat hij heeft. Dat zet heel veel druk op jullie relatie. Zelfs zoveel druk dat je het gevoel hebt dat je maar beter kan scheiden.
Naar de mens gesproken, en zeker ook in onze tijd, wordt er dan al heel snel gezegd dat dit een reden kan en mag zijn om te scheiden. Toch wil ik daar, hoe moeilijk de situatie ook is waarin jullie huwelijk zich bevindt, voor waarschuwen. Juist nu komt het er op aan om in deze tijd van ziekte bij elkaar te blijven. Dat heb je beloofd en mag in de kracht die God verleent ook gestalte krijgen. Dat is geen gemakkelijke weg. Zeker niet! Toch moeten we er voor oppassen om een weg te kiezen waardoor we het kruis ontlopen en niet de trouw opbrengen die nu juist gevraagd wordt. Er zijn voorbeelden van huwelijken waar één van de partners ziek is geworden (hetzij lichamelijk, hetzij geestelijk) waar het niet gemakkelijk was om bij elkaar te blijven, maar toch de kracht kregen om het vol te houden. Dat is een getuigenis in deze wereld waar deze christelijke zelfverloochening niet gepropageerd wordt. Wie echter achter Christus dit kruis draagt, ontvangt ook kracht om het te dragen. Zeker weten!
Ds. R. W.van Mourik, Elburg
Dit artikel is beantwoord door
Ds. R. W. van Mourik
- Geboortedatum:07-02-1958
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Alblasserdam
- Status:Actief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
In 2006 werd mijn werk verkocht. Ik vertelde aan de nieuwe werkgever dat ik ASS heb. Vanaf 2008 is mijn salaris gehalveerd. Ik werk 6 uur per dag en krijg 4 uur betaald. Ook legt UWV er WIA bij. Toch erg achteruit.
Mevrouw laat s.v.p. de financiële situatie even goed bekijken door bijvoorbeeld: MEE
Ga maar s.v.p. niet scheiden hoor voor deze handicap. Ik denk dat uw man dolgraag hulp zou willen. Ik hoop het. Bepaalde dingen zijn echter de hel op aarde voor autisten. Bijvoorbeeld verjaardagen en vakanties. Maar het heeft NIETS met houden van te maken.
Als jullie dingen willen veranderen werkt het beter om praktisch iemand thuis te krijgen die hem deze dingen aanleert.
Het wie, wat, wanneer, waar en HOE vlgs Colette de Bruin zal hem veel meer helpen, en mogelijk maken dingen aan te leren dan een gesprek voeren.
In gesprekken kan iemand met Asperger zich namelijk vaak prima redden, het praktisch uitvoeren is lastiger als er puzzelstukjes en motivatie / de zin ervan ontbreken.
Het is niet goed dat de hulpverlener zegt dat het hier ophoud zonder jullie door te verwijzen naar een meer deskundige met de juiste expertise. Hulpverlening en autisme is een vak apart.
Sterkte!
