Vraag
Aan iemand van de Ger. Gem. Komende zondag is het boetedag bij de Gereformeerde Gemeenten landelijk. Hier is zowel positief als negatief commentaar op gegeven in de media en diverse kerkverbanden. Hierdoor twijfel ik of ik zondag elders ter kerke moet gaan of in mijn eigen gemeente. Als jongere snap en begrijp ik niet waarom deze dag wordt gehouden. We moeten toch elke dag onze schuld en zonden belijden en we moeten toch elke dag waken tegen het wereldse en het duivelse geweld (en niet één keer in de zoveel tijd een beetje extra ?). Wat is nu echt de reden dat dit gedaan wordt? Graag een goede uitleg. Ik kan het fout zien, maar zelf heb ik het idee dat het een soort schuldbelijdenis is in de hele kwestie rond '53 en ik als jongere heb daar niets mee, want het is ver voor mijn tijd.
Antwoord
Beste vriend,
Ik begrijp het dat je wat vreemd aankijkt tegen een boetedag. Het is een zaak die ons wat vreemd aandoet. Van feestdagen weten we alles af, maar wat een boetedag is weten we niet meer. En wat 1953 betreft, ik kan begrijpen dat je daar ook niet veel mee hebt.
In de Schrift kom je het regelmatig tegen dat de koning, de godsdienstige leiders en de apostelen de mensen oproepen tot een dag van bidden en vasten. Het wordt echter alleen gedaan als er een bijzondere nood is of wanneer er belangrijke beslissingen moeten worden genomen. Zo lees je in 2 Kron. 20:3 van Josafat, dat hij voor de strijd het volk oproept tot een algemeen vasten en zoeken van de Heere. In Ezra 8:21 wordt door het volk een dag van vasten en bidden gehouden voordat zij terugkeren naar het verwoeste Jeruzalem. Op die manier begeren zij Gods bijzondere bijstand voor de gevaarlijke reis. In het NT kent men ook tijden van vasten en bidden. Hand. 14:23 leert ons dat aan belangrijke beslissingen in de kerk een vasten en bidden voorafging.
In al deze gevallen waarin het vasten, het onthouden is van sommige spijzen of van alle spijzen, is dit een beeld is van boete en berouw voor God. Het bidden is het beeld van het zoeken van Zijn genade en gunst. In de tijd van de Reformatie en ook later kende men dagen van boete en verootmoediging. Dikwijls ten tijde van rampen, epidemieën en dreiging. In dit licht is het dus te begrijpen dat onze generale synode, bij het bespreken van de vele zorgen in de kerk en daarbuiten, gedacht heeft aan een dag van boete en gebed.
Ik zou de kerkdienst zeker bezoeken. Niet één waar christen kan tegen een dag van boete zijn.
Er is wel een gevaar! In Jes. 58 wordt daarop gewezen. Het moet meer zijn dan vorm of een soort verdienstelijkheid. Een echte boetedag gaat gepaard met het breken met de zonde en een ware terugkeer tot God en Zijn dienst. De boete staat ook nooit op zichzelf. De boetvaardigheid moet tot Christus brengen en ons nader aan God verbinden. Zo heeft de Heere Jezus er over gesproken. Matth. 6:16-18. Vasten en bidden hoort bij het jagen naar gerechtigheid, bij de dagelijkse strijd tegen de zonde en om het leven met God te bevorderen.
Nu is vasten onder ons in onbruik geraakt. Mede vanwege de Roomse gedachte van verdienstelijkheid. Dit gevaar dreigt nu ook. Ik vrees dat de mensen na de boetedag tevreden over hun houden van zo’n dag, weer rustig verder leven zoals zij voorheen leefden.
We moeten dan ook voorzichtig zijn met het uitschrijven van boetdagen. Het kan een middel zijn dat men aangrijpt om een pleister over de wond te plakken en verder niets aan de echte wond te doen. De ware nood van de kerk is de nood van de prediking. Ik zou wensen dat de kerk en alle ouderlingen, diakenen en vooral dominees zich zouden afvragen: hoe komt het dat de prediking zo weinig uitwerkt? Ieder moet hier de hand in eigen boezem steken.
Dan komt toch de strijd rondom het aanbod van genade weer naar voren. Ik geloof dat 1950-53 niet los staat van de onvruchtbaarheid van de prediking. Ik versta dat jullie jongeren daar weinig mee hebben, maar het ging toen wel om het hart van het Evangelie.
Ik vrees dat de boetedag aan de echte nood voorbijgaat en dat men weer spoedig tot de orde van de dag zal terugkeren. Maar ga jij naar de kerk, verneder je voor God, zoek het bloed van Christus tot verzoening, bidt voor ons vervallen land en vooral bidt voor je dominee, dat hij zonde en genade, Adam en Christus mag preken in de betoning des Geestes en der kracht Gods.
Een gezegende dag van verootmoediging voor God toegewenst.
Ds. C. Harinck
Dit artikel is beantwoord door
Ds. C. Harinck
- Geboortedatum:09-04-1933
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Kapelle
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Emeritus
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Hier zegt de dominee nogal wat, dit zou suggereren dat de mensen die tegen de boetedag zijn geen ware christenen zijn.
"Niet één waar christen kan tegen EEN dag van boete zijn"
Een regel later maak jij er DE BOETEDAG van.
En ja, ik vrees ook dat we al snel al weer overgaan tot de orde van de dag. Maar geldt dit niet voor elke zondag?
Allen de nabijheid van de Heere toegewenst.
Boete doen en vasten roept bij ons soms negatieve gevoelens op, maar het is zo’n goede plaats om in boetvaardigheid voor de Heere te buigen, want dat geeft ook een goede vrucht. Kijk eens hoe het ging met de tollenaar: “Deze ging af gerechtvaardigd in zijn huis, meer dan die; want een ieder die zichzelven verhoogt, zal vernederd worden, en die zichzelven vernedert, zal verhoogd worden”. Bid veel om de Heilige Geest en laat je plaats in de kerk maar niet leeg.
Mijn grootste zorg is dat het niet meer als een uiterlijk vertoon is. In een kerkblad ergens in den lande, las ik dat erom ging dat we hetgeen van binnen leeft naar buiten moeten brengen. Dat mensen dat ook moeten kunnen zien aan ons. Niet onnodig lang bij de kerk blijven staan. Geen gezellige babbel. Ja, er stond zelfs (Saambinder), dat moederdag eventueel een dag eerder gevierd moet worden... Een boetedag is goed, maar enige nuchterheid is geboden. En: "Scheur uw hart en niet uw klederen." Hoe vaak wordt er niet gezegd over scheuringen; "Wie zou niet wenen?". En: "Dat God bij elkaar moge brenge wat bij elkaar hoort." Dat is een lijdelijk houding. We mogen, nee moeten zelf ook actie ondernemen. Ons niet verschuilen achter de verschilletjes die er zijn (en ik ook niet ontken).
Nee, een boetedag moet niet van bovenaf opgelegd worden. Boete begint in de binnenkamer. En Carom Deo (Voor Gods aangezicht). De bedoeling is goed, maar ik vrees met grote vreze dat mensen teveel ervan verwachten. Er iets meedenken te verdienen.
Wat had het mooi geweest als de Ger. Gem. deze boetedag nu juist met andere kerken had besproken. In plaats van: "Mannen we doen een boetedag, hebben jullie zin om mee te doen? Oh ja, het is trouwens op 11 mei." Dat kan niet, zeker niet als je tegenover andere kerkverbanden veelal negatief tegenover voorstellen staat. Het geeft geen pas om dan op zo'n manier met de ander om te gaan.
Enfin, vraagsteller probeer uit te gaan van de goede bedoelingen. En waar je ook ter kerke zal gaan, als het goed is zal je op elke zondag (zoals je schrijft) boete moeten doen. En nee, niet tot eigen eer, maar opdat het werk van Christus in ons gestalte mag krijgen. Wet en Evangelie. De Wet die ons enkel en alleen maar schuldig stelt, maar Zijn volkomen Middelaarswerk wat zalig maakt, degenen die onder de Wet, verloren waren. Als dat de boodschap mag zijn op de boetedag, dan is er hoop.
(NB: Mocht je contact willen zoeken - emailadres is op te vragen bij de redactie.)
Maar zonder geloof is het onmogelijk om God te behagen. Want die tot God komt, moet geloven dat Hij is, en een Beloner is dergenen die Hem zoeken(Heb 11:6)
Maar dat hij ze begere in geloof, niet twijfelende; want die twijfelt, is een baar der zee gelijk, die van de wind gedreven en op en neder geworpen wordt.
Want die mens meent niet dat hij iets ontvangen zal van de Heere(Jak.1 :6-7)
Ongeloof de grootste zonde. Laat daar de boete maar beginnen.
Dan is God nog steeds lankmoedig over ons. Jesaja 63 begint met: Wie is Deze die van Edom komt....Ik ben het, Die in gerechtigheid spreek, Die machtig is om te verlossen!
En dan wordt onze klacht: Heere, waarom doet Gij ons van Uw wegen dwalen waarom verstokt Gij ons hart, dat wij u niet vrezen? Keer weder...vers 17.
Dat dat ons dagelijks gebed mag zijn: Heere bekeer ons, tot eer van Uw grote Naam.
Dan is het iedere dag een boetedag!
als de boetedag een beetje geland is, dan is geen reactie de beste reactie..!
overigens zeg ik daarmee niks over dat het bij jou wel/niet geland is.
Waarom is dat de beste reactie: niet reageren? Dit is geen forum, dus niet bedoeld voor discussie, denk ik. Maar ik ben het niet met je eens. Als je ergens blij mee bent, mag dat toch geuit worden. Vooraf waren er vragen over en als je dan achteraf weet hoe het was, dan mag je dat toch delen?
Groet, Florie
Na zo'n dag... ben je gewoon stil.....
Geen woorden voor
ooit in het natuurlijke wel eens blij geweest met een boete?
Bij ons in de gemeente was het scherp, niet de wereld heeft het gedaan, niet mijn familie, niet onze kerkenraad, niet mijn vrouw, mijn kinderen, maar "ik ben van het heilspoor afgegaan, ja ik en mijn vaderen tevens, verzuimend alle trouw en plicht". Als daar wát van beleefd mag worden, dan brengt je dat eerder in de binnenkamer als op het panel. Gezegende nabetrachting...!
