Vraag
Graag zou ik een vraag aan dominee C. Harinck willen stellen. De Heere maakt zich bekend door Woord en Geest. De mensen die ik wel eens heb horen spreken over het geestelijk leven vertellen allemaal over rechtstreekse ingevingen. Er zijn al eens vragen gesteld over het krijgen van teksten, maar volgens mij niet de vraag waar ik mee loop. Ik zou niet graag willen betwisten dat de Heere naast de middellijke weg ook onmiddellijk tot iemand kan spreken. Maar ik word wel behoorlijk ongerust omdat de mensen die ervoor doorgaan dat ze kinderen van God zijn, allemaal vertellen van die rechtstreekse ingevingen. Mijn brandende vraag aan u is: zullen er mensen in de hemel komen, die geen rechtstreekse, onmiddellijke ingevingen gehad hebben? Ik bedoel dus niet dat het Woord Gods geen kracht deed in hun leven, maar het gaat mij om de ingevingen. Misschien kunt u het antwoord uit het Woord onderbouwen. Heel graag zie ik uw antwoord tegemoet.
Antwoord
Het zijn belangrijke zaken, die je aansnijdt. Hoe onderwijst Gods mensen de weg van de zaligheid? Dit is allereerst door Zijn Woord. Er is buiten het Woord geen zaligmakende kennis. Er is wel algemene kennis in de natuur en in ons geweten, maar er is geen zaligmakende kennis buiten het Woord. God spreekt tot ons door Zijn Woord.
Maar dan komt daarbij de vraag: hoe kan ik weten dat God persoonlijk tot mij spreekt? Hoe kan ik zeggen: de Heere heeft dit tot mij gesproken of dit aan mij geopenbaard? Allereerst moeten we dan weer gewoon terug naar het Woord. Als je de Bijbel opent, spreekt God tot je. Augustinus zei: Wanneer we bidden spreken wij tot God en wanneer we de Bijbel lezen spreekt God tot ons.
Zonder hier iets aan af te doen, blijft de vraag: hoe kan ik weten dat een bepaald woord uit de Bijbel Gods boodschap is aan mij? Dan komen we op het terrein van het getuigenis van de Heilige Geest. Weer moeten we dan zeggen: de Heilige Geest getuigt in en door de Bijbel. Maar weer kom je terecht bij het persoonlijk element. Wie overtuigt mij dat de veroordeling, bestraffing, de troost of de weg die het Woord aanwijst, voor mij persoonlijk is? Het getuigenis van de Heilige Geest komt dan bij het Woord. Hij maakt het woord dat waar is in zichzelf waar en bedoeld voor mij!
Op dit terrein liggen de ontsporingen. Zij ontstaan zodra men wat men meent van God ontvangen te hebben, losmaakt van het Woord. Men zegt dan: de Heere heeft mij te zien gegeven of ik heb gevoeld enz. Dat is onbijbels en bedrieglijk. De Reformatie heeft ons in de strijd met de Dopersen krachtig geleerd om Woord en Geest bij elkaar te houden.
Wat onmiddellijke ingevingen betreft, zodra die los staan van het Woord zijn ze niet van God, maar van onze bedrieglijke en verduisterde geest. Het is opmerkelijk dat God deze mensen altijd iets te zien geeft of te geloven geeft wat zij graag willen zien en geloven. Je moet je eigen licht wantrouwen. Je moet al je gevoelens toetsen aan de Schrift. Als je onder onmiddellijke ingevingen dingen verstaat als direct, los van het Woord, boodschappen van God te krijgen, moet je deze wantrouwen.
Nu weet ik dat de spreekwijze onder de bevindelijke gelovigen is: “De Heere heeft mij te zien gegeven.” Wanneer je verder vraagt: hoe? Dan zal een gezond gelovige dit terugbrengen op het Woord van God dat men las, hoorde of in gedachten kwam. Maar er zijn geen onmiddellijke ingevingen los van het Woord. Wie dat toch claimt dwaalt en wordt door de leugengeest bedrogen, hoe indrukwekkend mensen dit ook vinden.
Onder Puriteinen en Nadere Reformatie kent men wel innerlijke drijvingen van de Geest tot bidden, de Bijbel lezen of je zaak in Gods hand geven. Het zijn opwekkingen van de Geest Die in de gelovigen woont. Maar dat is iets anders dan onmiddellijke ingevingen.
Mijn antwoord is wat breed geworden, maar het onderwerp vraagt dit. Van harte een gebondenheid aan het Woord en het innerlijke getuigenis van de Geest toegebeden,
Ds. C. Harinck
Dit artikel is beantwoord door
Ds. C. Harinck
- Geboortedatum:09-04-1933
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Kapelle
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Emeritus
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Inderdaad hebben de teksten die ik aan haalde in de eerste plaats betrekking op de Wet en de Profeten, zoals je al terecht opmerkte. Vanuit de christelijke traditie (vanaf de vroeg christelijke kerk tot nu toe) is er echter geen verschil in ''stand'' tussen de boeken uit het OT en het NT. Als de heilige apostel Paulus dan dus iets roept, heb ík geen enkele reden om daaraan te twijfelen. Immers, Jezus heeft hem Zélf geroepen (want deze is voor Mij een uitverkoren instrument om Mijn Naam te brengen) en hem Zélf vervult met Zijn Geest en zijn ogen geopend (opdat u weer ziende zou worden en met de Heilige Geest vervuld zou worden. En meteen vielen hem als het ware schellen van de ogen, en onmiddellijk werd hij weer ziende, en hij stond op en werd gedoopt. )
Om ook nog even in te gaan over wat je schreef over de canonvorming; inderdaad was het heel objectief gezien een proces van honderden jaren. Neemt niet weg dat gedurende het leven van de apostelen al verschillende brieven circuleerden, en dat minder dan een eeuw na hun verschijnen de vier evangeliën erkent waren, en ook de rest van het NT toen al vrijwel hetzelfde was als nu.. het waren slechts enkele boeken, zoals Hebreeën en Openbaring, waarover een tijdlang onzekerheid eerste. En op je vraag of God daarbij was: JA, God was erbij. Toen, en nu nog steeds. God is geen seconde weggeweest!
Maar het belangrijkste is nu dat wij de Bijbel hebben, mensen kunnen vertellen over God, wij hebben de instructies en het is nu onze taak om het Goede Nieuws aan de wereld te brengen :)!
- 1
- 2
