Vraag
Ik ben een bezorgde moeder van een zoon van 21 jaar die vorig jaar zomer met een christelijke reisorganisatie op vakantie is geweest naar Mexico. Daar heeft mijn zoon buiten de groep om kennis gemaakt met twee zussen die daar ook op vakantie waren. Deze twee dames zijn onkerkelijk. Nu ben ik er achter gekomen dat mijn zoon na een jaar nog steeds contact heeft met een van de twee dames. En dat het nu al zo is dat hij spreekt van verliefd zijn. Mijn zoon heeft afgelopen voorjaar belijdenis mogen doen in de Ger. Gem. Maar hij ziet geen gevaar in deze relatie. Ze hebben het beiden stilgehouden voor de ouders, omdat het volgens hen in eerste instantie toch geen stand kan houden. Zij is ook niet van plan om met hem mee te gaan naar de kerk. Maar wij als ouders maken ons grote zorgen voor de toekomst. Wij hebben pas een serieus en diepgaand gesprek met hem gevoerd hoe zijn toekomst eruit kan komen te zien. Maar hij blijft naar haar toe trekken. Heeft u misschien tips voor ons om wel tot hem door te dringen? Een zeer bezorgde moeder en vader.
Antwoord
Uw zorg is goed te begrijpen en bijbels gezien ook terecht. Helaas weten wij uit eigen ervaring ook van één en ander.
Een paar dingen:
1. Deel uw zorg met de Heere. “Bid zonder ophouden”. Met belijdenis van onwaardigheid, maar ook vertrouwen in de almacht en bereidheid van God om uit genade een keer ten goede te geven. “Heere, spreek slechts één woord!” (denk aan de hoofdman over honderd in Lukas 7).
2. Wees doordrongen van uw verantwoordelijkheid, maar besef wel dat uw zoon een volwassen knaap is! Hij heeft zijn eigen verantwoordelijkheid. U hebt geprobeerd hem naar eer en geweten een bijbelse opvoeding te geven (hoezeer ook met vallen en opstaan...). Inmiddels is hij tot zijn jaren gekomen. U neemt uw verantwoordelijkheid door op een liefdevolle en betrokken wijze open te staan voor hem en voor zijn verhaal. Bijbels kritisch. Communicatie en contact zijn van het allergrootste belang! Probeer begrip op te brengen voor zijn situatie; overigens zonder die goed te keuren. Geef ook altijd open en duidelijk weer hoe u zelf in deze situatie staat en wat u graag zou willen. Daarbij mag het voor hem duidelijk zijn dat uw zienswijze volstrekt gerelateerd is aan het Woord van God. Gezien zijn belijdenis mag u verwachten dat uw zoon hierop aanspreekbaar is.
3. Vraag pastorale bijstand vanuit uw kerkelijke gemeente. Leg de situatie voor en vraag om pastorale aandacht voor uw zoon. Niet alleen u hebt uw verantwoordelijkheid, ook de gemeente heeft die.
4. Gaan de dingen toch door (dus wordt de relatie bestendigd), zorg er dan voor dat u de vriendin van uw zoon spoedig bij u thuis kunt ontvangen. Wees vriendelijk, maar deel uw zorg ook met haar. Wees open, duidelijk en eerlijk.
5. Sluit nooit de deur voor uw zoon.
Van harte Gods nabijheid toegewenst!
Kand. G. van Ginkel
Dit artikel is beantwoord door
Kand. G.A. van Ginkel
- Geboortedatum:13-01-1958
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Maartensdijk
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Pastoraal werk te Veen, Wijk (bij Heusden) en Groenekan.
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Aanvullend zou ik willen zeggen dat de Heere ons bewust en bedoeld de vrijheid heeft gegeven om te kiezen. Dus moeten we van onze kinderen ook respecteren dat zij vrijheid hebben in hun keuzes, en hen daarin vrijlaten, ook al zijn dat niet onze keuzes. Laat a.u.b. in de relatie met uw zoon (en ook met zijn eventuele vriendin als het daar toch van komt) de Liefde (met een grote "L") de boventoon voeren en niet uw teleurstelling of frustratie. De Liefde overtuigt en niet de teleurstelling of de frustratie. Sterkte toegewenst.
Ik wens u veel wijsheid en vertrouwen toe!
