Vraag
Aan ds. van de Ger. Gem. In een vraag zet ik deze twee zaken tegenover elkaar, omdat ik ze beiden in onze gemeente ondervind en er geen duidelijkheid over verkrijg. In- en uitlegkunde? Genesis 3:21, de Heere God maakte voor Adam en zn vrouw rokken van vellen en toog ze hun aan. De kanttekening zegt hier verder niets over. Toch wordt regelmatig gepreekt dat de HEERE hier de eerste dieren doodde en aldus het eerste bloed vloeide. Het eerste offer. Zou alsdan Gods woord zulk een belangrijke zaak niet noemen? M.i gaat dit te ver en duidt het dan eerder op het kleed van gerechtigheid wat HIJ voor hen bereidt. Mag ik vragen, gaat dit niet te ver? Is dit geen inlegkunde? Ik weet dat sommige oudvaders dit ook zo zeggen, maar in de Bijbel vind ik er geen grond voor. Wie zegt me dat er niet een soort vellen groeiden in het volmaakte Paradijs? Of dat God van de wol van levende schapen of i.d. vellen maakte? Ik zou dit dus liever laten rusten. Echter... daar tegenover het afzwakken van Hebr 12 vers 7 en 11, zie kant. en ziekentroost, het rechte kenmerk van het kindschap Gods, als men in een weg van b.v. depressie eenswillend mag zijn met Gods wil. Er verwondering en aanbidding kan zijn door dit te ondervinden als een Vaderlijke kastijding. Immers, dan wordt zo iemand op de knieën gedrongen. Eenswillend zelfs en zelfs als de Vader het nodig acht Hij die depressie maar niet wegneemt. Verwondering en aanbidding dat Hij naar zo iemand omziet. Bij ons wordt hier voorzichtig, of moet ik juist zeggen onvoorzichtig, mee omgegaan. Dit echt niet zo als een kenmerk erkend. Ook niet echt ontkend, maar er wordt een andere orde aan gegeven, naar de achtergrond geschoven. Het wordt eerder afgezwakt dan versterkt en iemand die dit echt heeft meegemaakt, mag hier echt geen grond van maken. Dit, omdat men bang is dat hierdoor te snel een grond van zaligheid van wordt gemaakt. Men zegt: In de zaligsprekingen wordt dit niet genoemd en zodoende wordt dit eigenlijk ook nooit in de prediking gehoord. Toch staat dit namelijk wel in mijn Bijbel en tevens in de kanttekening. Kennelijk een belangrijke zaak dus. Terwijl het slachten van dieren door God niet in mijn Bijbel staat en daar wel de nadruk op gelegd wordt. Kunt u daar meer duidelijkheid over geven?
Antwoord
Beste vraagstel(ler)ster,
U stelt twee zaken aan de orde:
1. M.i. is de juiste vertaling voor "vellen": huiden. Dus zijn er dieren geslacht om Adam en Eva kleding te verschaffen. Zo werden Adam en Eva zich te meer bewust van hun naaktheid. Maar ook hoe ze zich dienden te bedekken met passende kleding. Dat is ook voor ons de les. Hier een heenwijzing in te zien naar de bedekkende gerechtigheid van Christus, waarvoor Zijn bloed moest worden gestort, gaat m.i. te ver. Dit is meer een klank-exegese dan dat het uit de tekst voortvloeit. Adam en Eva zijn zalig geworden door het geloof in de belofte van God in Gen. 3:15 gegeven.
2. Inderdaad geven de kanttekenaren aan bij vers 7 het dat het woord "verdragen" een bewijs is van het kindschap. Het niet-anders-willen dan wat de Heere wil is een blijk van genade. Maar dan heeft er meer plaats gevonden. Deze hartelijke vereniging met Gods wil gaat gepaard met geloofskennis van Wie God in Christus is. Daar wordt de vaste grond van zaligheid in gevonden. Lijdzaamheid is wel vrucht van genade maar geen voorwerp van het geloof. En op het Voorwerp van het geloof richt zich het ware geloof. Dat kan niet gemist worden. Zie Joh. 3:36.
Veel licht vande Heere toegebeden.
Hartelijke groeten,
Ds. H. Paul
Dit artikel is beantwoord door
Ds. H. Paul
- Geboortedatum:16-07-1928
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Moerkapelle
- Status:Inactief
