Vraag
Laatst had ik een soort discussie met iemand over bekering/geloven. Hoe we dat zelf niet kunnen, maar dat we wel allemaal opgeroepen worden tot bekering en geloof in Christus. Ik heb zelf nogal moeite met de volgende uitspraak: het is geen keuze, we kunnen Hem niet aannemen. Natuurlijk ben ik het er mee eens dat we dit van onszelf niet willen, maar hoe moeten we dan die oproep van Jezus zien: Bekeert u, geloof het evangelie. En ook wat tegen de gevangenisbewaarder uit Handelingen 16 gezegd wordt: geloof in de Heere Jezus Christus en u zult zalig worden. Hij wil het ons toch geven? En dan mogen we toch ook geloven?
Waar ik zelf mee worstel, voordat ik volmondig durf te zeggen dat ik een bekeerd mens ben, is dat ik wel geloof dat Jezus gestorven is en ook dat ik Hem nodig heb, maar toch heb ik geen ellendekennis. Toen ik een moeilijke tijd had heeft God tot mij gesproken en door op Hem te vertrouwen heb ik ook steeds minder last van paniekaanvallen en zo. Ik merk ook dat ik anders wil leven (ook al lukt dit vaak niet). Met mijn hoofd weet ik dat we zondig zijn als mens, maar ik voel me eigenlijk bijna nooit zondig. Toch voel ik ook dat ik niet zonder Hem sterven kan.
Nu ben ik van mezelf al niet goed met mijn gevoel uitspreken of met emoties, maar het maakt me wel onzeker omdat ellendekennis nodig is voor verlossing en dankbaarheid. Er werd letterlijk tegen mij gezegd: “God laat je zien dat je helwaardig bent en daar zal je dan mee instemmen als je werkelijk bekeerd wordt. Dan schenkt Hij je een blik op Christus. Dan zul je zien een Koning in een vergelegen land, die blank en rood is en de banier boven tienduizend draagt. Als je deze beeldspraak niet kent, heb je geen kennis van de ware Christus en ben je nog steeds onbekeerd.” Ik heb hier niet echt op gereageerd anders dan dat we alleen door geloof zalig kunnen worden, maar ik vind het wel lastig want hoe zit het nou precies met ellendekennis?
Antwoord
Er wordt wat verwarring gezaaid in kerkelijk Nederland, zowel ter linker- als ter zeer rechterzijde. En jij bevindt je nu in de greep van die laatste dwaalleer. Het is heel eenvoudig: alles wat je nodig hebt voor je bekering, vind je aan de voeten van het Kruis. Daar moet je dus als eerste naar toe. Iedere poging van jezelf om je wat op te knappen en als een vrome zondaar tot God te naderen, is een klap in Zijn gezicht. Hij heeft Zijn dierbare Zoon niet geofferd om ons een handje te helpen, maar bij Jezus is de volkomen zaligheid te vinden. Wij moeten dus erkennen dat er bij ons niets te vinden is dat God kan behagen. Wij hebben Hem dus ook niet een beetje vrome zondekennis aan te bieden. Bekering (levendmaking) is niets anders dan de wereld de rug toe keren en jezelf in de armen van Christus werpen als een verloren zondaar. Dat is trouwens een bevel en geen vriendelijk verzoek. Wij hebben het recht niet om onbekeerd te blijven. En ja, dit alles werkt de Heilige Geest, want van nature haten we God en onze naaste.
Zie voor meer uitleg deze artikelen:
En de vragen en antwoorden bij de tags 'Ellendekennis' en 'Zondekennis'.
Dit artikel is beantwoord door
Redactie Refoweb
Bijzonderheden:
Mailadres: vragen@refoweb.nl
