Vraag
Wij zijn jonge, een beetje moderne ouders. Toch worstelen wij met vragen rondom simpele dingen als K3, oorbellen, broeken voor meisjes, nagellak, enzovoort. We willen deze dingen eigenlijk niet. Niet omdat we overtuigd zijn dat het verkeerd is, maar omdat we denken dat het beter of ook goed is zonder. Dat zal voor iedereen anders zijn overigens. Voor mij hoeft een meisje niet zo nodig oorbellen, de Heere heeft tenslotte ook geen gaatjes daarvoor gemaakt... Maar uitleggen waarom je liever niet hebt dat meisjes broeken dragen, waarom we niet willen dat ze nagellak dragen en K3 luisteren, we vinden dat erg moeilijk. Zeker omdat onze kinderen nog zo jong zijn kleuter/basisschool. Er zijn vrij weinig christelijke kinderen in hun klas. Dat vinden we helemaal niet zo erg, maar de uitleg van het waarom van onze keuzes is zo lastig! Alle meisjes in de klas luisteren of kijken wel K3. We hebben ons er zelf ook wat in verdiept, maar zijn niet heel blij met het resultaat. Zeker, de liedjes liggen lekker in het gehoor en zijn heel aantrekkelijk voor meiden. Veel roze, glitters en blijde gezichten. Maar een onschuldig, oud liedje als Teleromeo zingt al: wie heb ik aan de lijn, hallo, hallo... waarom verlang ik zo? Ik vind het een gevaarlijk spel (van de duivel?) om kinderen hier al in de richting van liefde en verlangen te sturen. Het ligt nog helemaal buiten hun belevingswereld, want "mama is nog de liefste." De liedjes van nu gaan nog veel meer in de richting van verkering, liefde, afspraakjes zonder dat je ouders het weten, enz. Hoe leg ik dit uit aan een opstandige kleuter van zes, die soms kan reageren als een puber? Teveel verbieden maakt ook weer erg nieuwsgierig en kweekt onbegrip. Wat kan zij doen als bij vriendinnetjes wel de mogelijkheid is om een filmpje te kijken? Hoe zwaar moeten we dat opnemen? Zij vindt dit allemaal erg leuk, ook al weet ze wel wat wij ervan vinden. Inmiddels tut ze zichzelf op, staat voor de spiegel te draaien om K3 na te doen. Ergens heel grappig en ergens maken we ons wat zorgen. We zijn ervan overtuigd dat wanneer een jong kind went aan deze dingen, de drempel straks naar andere muziek en filmpjes veel lager is. Toch willen we ze er wel mee in aanraking laten komen, zodat ze weten wat er speelt. We zijn benieuwd of iemand hierin handvatten kan bieden? Alvast bedankt!
Antwoord
Beste moeder,
Hartelijk dank voor de vraag. In mijn antwoord wil ik niet allereerst ingaan op K3 en oorbellen. Misschien is het waardevoller om wat bredere contouren te trekken. Ik maak hierbij gebruik van enkele passages uit het boek van John Stott, "Het kruis van Christus". Daarin schrijft hij dat een christen oog moet hebben voor zelfverloochening én zelfbevestiging, en bovendien dat een christen meer zal waarderen én meer zal afwijzen. Wat hij bedoelt, wordt hopelijk wel duidelijk uit deze passages: "Alles wat we dus door de schepping zijn, moeten we positief waarderen: onze rationaliteit, ons morele plichtsbesef, onze seksualiteit (mannelijk of vrouwelijk), ons gezinsleven, ons gevoel voor schoonheid en de gave van artistieke creativiteit, ons rentmeesterschap over de vruchtbare aarde, onze honger naar liefde en relaties, ons bewustzijn voor de transcendente majesteit van God en onze ingeschapen aandrang om voor Hem neer te vallen en Hem te aanbidden. Dit alles (en nog veel meer) behoort tot onze geschapen menselijkheid. Zeker, die is door de zonde bevlekt en verdraaid. Maar Christus is gekomen om dat alles te vernieuwen, niet om het te vernietigen. We mogen het daarom met dankbaarheid waarderen. Alles wat we door de zondeval geworden zijn moeten we echter verloochenen of afwijzen; onze onredelijkheid, onze morele verwording, de vervaging van seksueel onderscheid en ons gebrek aan seksuele zelfbeheersing, onze zelfzucht die ons gezinsleven verziekt, onze gefascineerdheid voor het lelijke, onze luiheid om Gods gaven te ontwikkelen, onze vervuiling en uitbuiting van het milieu, de anti-sociale geneigdheden die ware gemeenschap in de weg staan, onze trotse autonomie en onze afgodische weigering de ware en levende God te aanbidden. Dit alles (en nog veel meer) behoort tot onze gevallen menselijkheid. Christus is niet gekomen om dat te vernieuwen, maar om dat te vernietigen. En daarom moeten we het met kracht van de hand wijzen en ontkennen."
Deze eenvoudige tweeheid van zelfbevestiging en zelfverloochening moet echter nog worden aangevuld: "Ten eerste moeten we meer waarderen. Want we zijn niet alleen naar Gods beeld geschapen, maar we zijn ook naar dat beeld herschapen. […] We behoren tot een nieuwe gemeenschap, de familie van God. De Heilige Geest verrijkt ons met zijn vrucht en gaven. Door die vernieuwing wordt ons zelfbeeld vernieuwd. We kunnen nu veel meer waarderen, niet hoogmoedig maar dankbaar. […] We ontlenen onze eigenwaarde, wat in werkelijkheid een bevestiging van Gods genade als onze Schepper en Verlosser is, voor een belangrijk deel aan wat we in Christus geworden zijn. Ten tweede, we hebben niet alleen meer te waarderen, maar ook af te wijzen. Soms roept God ons op om onszelf dingen te ontzeggen die op zichzelf niet verkeerd zijn, of die niet aan onze gevallenheid toe te schrijven zijn, maar die ons in de weg staan bij het uitvoeren van zijn bijzondere wil voor ons. Daarom moest ook Jezus, wiens mensheid volmaakt en niet gevallen was, zichzelf toch verloochenen. […] Hij verloochende zichzelf om zichzelf voor ons te geven. Ditzelfde principe is ook op Jezus' volgelingen van toepassing. […] Ook nu worden sommige christenen geroepen om af te zien van het huwelijk, van een goede baan, van promotie, of van een mooi huis in een goede omgeving, niet omdat deze dingen op zichzelf verkeerd zouden zijn, maar omdat ze niet verenigbaar zijn met Gods bijzondere roeping om naar het buitenland te gaan, of in de binnenstad te wonen, of om dichter bij de armen en hongerigen in deze wereld te kunnen leven."
Tot zover John Stott. Hij schrijft over volwassen mensen die ware christgelovigen zijn. Jullie taak als ouders is echter, om jullie kinderen tot christenen op te voeden. En dat begint dus al jong. De basistaak is om hen zo voor te leven en zo met hen te spreken, dat zij verlangen om Christus te volgen. En dat dit betekent dat zij anders zijn dan anderen, zullen ook zij dan wel gaan ondervinden. Zij zullen echter, door Gods genade, dat ook willen als zij ouders mogen hebben die zelf ook ware christenen zijn, en zelf ook zo willen leven.
Welke concrete keuzen je als ouders maakt, is van gezin tot gezin verschillend. Het belangrijkste is dat jullie proberen bovenstaande met Gods hulp in jullie opvoeding te laten doorwerken.
Met vriendelijke groet,
Ds. G. A. van den Brink
Dit artikel is beantwoord door
Ds. G.A. van den Brink
- Geboortedatum:05-01-1974
- Kerkelijke gezindte:Hersteld Hervormd
- Woon/standplaats:Apeldoorn
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Emeritus-predikant. Sinds september 2020 als wetenschappelijk medewerker verbonden aan de TUA.
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
IK heb niets toe te voegen, ik ken de worsteling....
Juist als je weet dat je de Heere liefhebt en Hem wil dienen, wil je het goede voor je kinderen.
Leg de namen van jullie kinderen in Zijn handen, spreek vanuit de liefde maar veel over de Heere Jezus
Mocht de vragenstelster hierover willen mailen, ik wil best contact met je opnemen.
Vragensteller, het is ook moeilijk voor ze dat ze niet altijd kunnen wat andere klasgenootjes mogen. Maar er zijn toch alternatieve voor K3? Er zijn zat heerlijke christelijke kinder cd waar ze op kunnen dansen ( dat zit toch in kinderen ingeboren?)
Volgens mij kan je een kind van 6 best uitleggen dat er in K3 liedjes dingen gezongen worden die niet goed zijn. Ik zou zeggen dan neemt ze het nog aan, als ze tiener zijn.......
Neem haar gezellig mee naar een chr./evang boekhandel en vraag daar eens naar een leuke cd. Sterkte ermee!
Refo kids lopen bij ons ook met schooltassen van films waar duidelijk de duivel de boventoon invoert met toverij en hekserij.
Leg je kind gewoon uit waar het om gaat, draai er niet om heen, leg uit over die liedjes dat God het zo niet bedoelt heeft (losbandige relatie;s) praat er open over, op hun nivo.
poosje terug ging mijn dochter van 11 bij iemand een film kijken en ik was super trots toen ze zei mam ik heb er niet naar gekeken en ben wat anders gaan doen het was een film waar monsters en allerlei figuren met 1 oog e.d in voor kwam, ik dacht wauw ik mag zaaien...en ze pakt het nu zelf op.
Leg het wel uit niet zeggen het mag niet, de duivel probeert idd door kinderspeelgoed toegang te krijgen via kinderspeelgoed.
Oorbellen vind ik een ander verhaal sla de bijbel er maar eens op na bij Jakob e.d oorringen/neusringen enz
En op reformatorische scholen gaat het in bepaalde zaken niet zoveel anders toe dan op andere scholen hoor. Alleen de kleding is duidelijk anders, dan lijkt het al christelijker. Maar de kinderen onder elkaar gebruiken net zo hard lelijke woorden, kijken films op youtube etc. etc. De kinderen van mijn refo broer weten vaak veel meer dan mijn kinderen. En wij hebben tv en zij niet. Zo hypocriet vind ik dat.
Dus dan moet je een school kiezen die niet bij je levensovertuiging past. En ja, dan komen je kinderen met dingen thuis die jij niet wilt maar die ook vanuit de Bijbel niet altijd direct af te keuren zijn. Dat is gewoon erg lastig uitleggen. Kinderen nemen erg veel van hun leerkrachten aan is mijn ervaring, soms zelfs meer dan van mij. En daar is voor ouders soms lastig tegenaan te praten. Je staat altijd in de schoenen van een boeman. Jij als ouder trekt voor een kind aan de rem, terwijl de andere kinderen dat allemaal wel mogen van hun ouders. En dat is nu juist zo lastig.
Gewoon maar blijven praten. En ook al kun je soms dingen niet rechtstreeks vanuit de Bijbel verklaren, als ze ouder worden kun je wel aangeven waarom je het liever niet wilt. En of ze daar in ieder geval rekening mee willen houden.
Je hebt in zekere zin wel gelijk dat je eerst moet nadenken over je motieven, maar dat is theorie. De praktijk is een heel andere. Hoe kan je 8 jaar vooruit kijken (zolang zitten de kinderen op de basisschool) en bedenken wat je allemaal tegen gaat komen?
Zeker bij een oudste kan je er helemaal naast zitten met je gedachten over de lagere schooltijd, want wat weet je er dan eigenlijk van af?
Ik weet wel dat ikzelf met verbazing en afschuw keek en luisterde naar de kinderen uit de hoogste klassen. De taal die zij soms uitsloegen.
Ja, ik ben inmiddels heel wat wijzer geworden..........
Voor een deel van de (reformatorische) keuzes zijn ook goede steekhoudende redenen te vinden. Wij zijn gewend aan die regels, maar vaak zijn ze niet bijbels te onderbouwen. Er staat bijv. nergens in de bijbel dat een meisje een rok aan moet. Dat is traditie. Moeilijk uit te leggen aan een kind....
Verder is het heel logisch dat een kind het geweldig vind om naar bv K3 te luisteren. Het klinkt vrolijk en het is vrolijk. Helaas is de godsdienst vaak niet vrolijk en daarom ook weinig aanlokkelijk voor een kind.
Heel moeilijk voor ouders om hun kinderen hier de juiste weg in te wijzen. Probeer de kinderen de kern mee te geven van het Christelijke geloof, want daar gaat het om!
Jammer dat er juist op refoweb zo geschopt wordt tegen vanalles..Heel jammer!!
Het is voor de vragenstelster soms maar beter om geen reacties te lezen..
Wie geeft uiteindelijk het goede antwoord???
Moet zijn: Voor een deel van de (reformatorische) keuzes zijn ook GEEN goede steekhoudende redenen te vinden.
@Question
Jij vindt het schoppen. Het kan ook zijn om je tot nadenken aan te zetten. Het is goed om na te denken en te onderzoeken of het allemaal is zoals je het zelf gewend bent en geleerd hebt. Dat is best wel eens confronterend, maar heel waardevol. Het kan je principes en geloofsleven ook versterken.
Wat het lastig maakt is dat je op een reactiesite zoals deze geen toon en gezichtsuitdrukking hoort en ziet. Het is nog altijd de toon die de muziek maakt!
Als je goed om je heen kijkt is de godsdienst een heel ingetogen gebeuren. Zeker in de reformatorische kerken. 't Is vaak een groot gezelschap donker geklede mensen. Preken die voor kinderen niet te volgen zijn. Er wordt niet gelachen, wel heel serieus gekeken. Er wordt wel gezongen, maar meestal op hele noten en dan ook nog psalmen waar een kind weinig tot niets van begrijpt. Uitbundig zijn we zeker niet, want dat hoort niet....
Heel begrijpelijk toch dat een kind zich vergaapt aan K3: vrolijke meiden, leuke vrolijke kleding, vrolijke liedjes, leuke dansjes.
Het geloof is iets anders. Ja dan vindt je inderdaad vreugde in de Heere.
Voor er weer mensen gaan reageren: Ik zeg niets verkeerds over de psalmen, maar wel hoe een kind dat kan beleven.
Geen enkele school bied de beste oplossing. Alleen de reformatorische school geeft beter bijbels onderwijs en summier media rottigheid.
(evangelische onderwijs vind ik toch eerlijker).
Vraagsteller, het is gewoon moeilijk. De oorzaak is de wereld van nu. De duivel gaat rond als een briesende leeuw. En dat zie je al bij de kleintjes. Al op jonge leeftijd worden ze verleid door o.a. K3.
En de juffrouws zien er geen kwaad in. Je voelt je dan machteloos. ( uit eigen ervaring met een kleuterjuf die geen kwaad ziet in K3 of erger. lady gaga)
Ik zou zeggen, onderzoek de hedendaagse muziek eens!!!
http://www.youtube.com/watch?v=NtkMhka6m9s
Tara, maak je niet druk. Ik begrijp dat jij je thuis en goed voelt in jouw "refo"gemeente. Dat is belangrijk. Zolang kinderen niet in aanraking komen met kinderen die wel "alles "mogen kijken en luisteren, is het makkelijker om ze uit die wereld te houden.
Maar er komt een dag dat ze die wereld in moeten. Hetzij door andere school, of werk.
Dan hangt het volgens mij deels af van hun opvoeding.
http://www.refdag.nl/kerkplein/kerknieuws/confrontatie_met_dodelijke_waarheid_over_popmuziek_1_524527
Natuurlijk begrijp ik wat er mis gaat met K3. Maar hoe breng je dat over op een kleuter? Ze neemt vaak een 'K3-houding' aan. Handen in haar zij, kont naar links of rechts en lief lachen. Moeten we haar vertellen, zoals we op haar niveau zouden doen, dat mannen het leuk vinden als een vrouw zo staat? Dat ze met zo'n vrouw 'prive' willen gaan kroelen? Zoals dat in haar taal heet. Dat gaat best al ver voor een kleuter! Wat begrijpt zij van begeerte? Haar reactie daarop is: dan ga ik dat later bij mij thuis doen, als ik getrouwd ben! ;-)
@esthuis: ik ben inderdaad op zoek naar leuke cd-s waar een kind op kan bewegen. Heb je tips? Want ik zie inderdaad dat kinderen dat van nature graag doen. Bij ons thuis werd dat afgedaan als: dansen is verkeerd. Ik vind het nu erg moeilijk terrein, ik wil inderdaad niet dat mijn kids gaan dansen in een bar ofzo, maar welk alternatief is er? Nu ze klein zijn is het in elk geval fijn om te kunnen bewegen. Alleen.... dan liever niet op christelijke muziek. Want dan is het voor hen meer het bewegen, terwijl het om iets heel anders zou moeten gaan denk ik.
@ tara: inderdaad, er is geen andere school voor handen. En daar heb ik ook geen behoefte aan hoor. Ik blijf liever buiten de zuil. Maar omdat ik thuis niet heel veel goede motivatie en onderbouwingen mee heb gekregen (konden mijn ouders niet geven, ze hebben echt wel hun best gedaan), ben ik daar nu zelf naar op zoek. Snap je? Ik vind het fijn dat ze op deze school zitten. Maar ik wil hen graag helpen om stevig in hun schoenen te staan, zodat ze het kunnen uitleggen én zelf zich niet achtergesteld voelen.
http://www.bijbelsekinderliedjes.nl/
Elly en Rikkert:
http://www.youtube.com/watch?v=d4U61XcsOoc
de meeste popmuziek is seksueel getint. Het zal dan ook seksuele dans uitlokken. jammer he.
- 1
- 2
