Vraag
Wij zijn jonge, een beetje moderne ouders. Toch worstelen wij met vragen rondom simpele dingen als K3, oorbellen, broeken voor meisjes, nagellak, enzovoort. We willen deze dingen eigenlijk niet. Niet omdat we overtuigd zijn dat het verkeerd is, maar omdat we denken dat het beter of ook goed is zonder. Dat zal voor iedereen anders zijn overigens. Voor mij hoeft een meisje niet zo nodig oorbellen, de Heere heeft tenslotte ook geen gaatjes daarvoor gemaakt... Maar uitleggen waarom je liever niet hebt dat meisjes broeken dragen, waarom we niet willen dat ze nagellak dragen en K3 luisteren, we vinden dat erg moeilijk. Zeker omdat onze kinderen nog zo jong zijn kleuter/basisschool. Er zijn vrij weinig christelijke kinderen in hun klas. Dat vinden we helemaal niet zo erg, maar de uitleg van het waarom van onze keuzes is zo lastig! Alle meisjes in de klas luisteren of kijken wel K3. We hebben ons er zelf ook wat in verdiept, maar zijn niet heel blij met het resultaat. Zeker, de liedjes liggen lekker in het gehoor en zijn heel aantrekkelijk voor meiden. Veel roze, glitters en blijde gezichten. Maar een onschuldig, oud liedje als Teleromeo zingt al: wie heb ik aan de lijn, hallo, hallo... waarom verlang ik zo? Ik vind het een gevaarlijk spel (van de duivel?) om kinderen hier al in de richting van liefde en verlangen te sturen. Het ligt nog helemaal buiten hun belevingswereld, want "mama is nog de liefste." De liedjes van nu gaan nog veel meer in de richting van verkering, liefde, afspraakjes zonder dat je ouders het weten, enz. Hoe leg ik dit uit aan een opstandige kleuter van zes, die soms kan reageren als een puber? Teveel verbieden maakt ook weer erg nieuwsgierig en kweekt onbegrip. Wat kan zij doen als bij vriendinnetjes wel de mogelijkheid is om een filmpje te kijken? Hoe zwaar moeten we dat opnemen? Zij vindt dit allemaal erg leuk, ook al weet ze wel wat wij ervan vinden. Inmiddels tut ze zichzelf op, staat voor de spiegel te draaien om K3 na te doen. Ergens heel grappig en ergens maken we ons wat zorgen. We zijn ervan overtuigd dat wanneer een jong kind went aan deze dingen, de drempel straks naar andere muziek en filmpjes veel lager is. Toch willen we ze er wel mee in aanraking laten komen, zodat ze weten wat er speelt. We zijn benieuwd of iemand hierin handvatten kan bieden? Alvast bedankt!
Antwoord
Beste moeder,
Hartelijk dank voor de vraag. In mijn antwoord wil ik niet allereerst ingaan op K3 en oorbellen. Misschien is het waardevoller om wat bredere contouren te trekken. Ik maak hierbij gebruik van enkele passages uit het boek van John Stott, "Het kruis van Christus". Daarin schrijft hij dat een christen oog moet hebben voor zelfverloochening én zelfbevestiging, en bovendien dat een christen meer zal waarderen én meer zal afwijzen. Wat hij bedoelt, wordt hopelijk wel duidelijk uit deze passages: "Alles wat we dus door de schepping zijn, moeten we positief waarderen: onze rationaliteit, ons morele plichtsbesef, onze seksualiteit (mannelijk of vrouwelijk), ons gezinsleven, ons gevoel voor schoonheid en de gave van artistieke creativiteit, ons rentmeesterschap over de vruchtbare aarde, onze honger naar liefde en relaties, ons bewustzijn voor de transcendente majesteit van God en onze ingeschapen aandrang om voor Hem neer te vallen en Hem te aanbidden. Dit alles (en nog veel meer) behoort tot onze geschapen menselijkheid. Zeker, die is door de zonde bevlekt en verdraaid. Maar Christus is gekomen om dat alles te vernieuwen, niet om het te vernietigen. We mogen het daarom met dankbaarheid waarderen. Alles wat we door de zondeval geworden zijn moeten we echter verloochenen of afwijzen; onze onredelijkheid, onze morele verwording, de vervaging van seksueel onderscheid en ons gebrek aan seksuele zelfbeheersing, onze zelfzucht die ons gezinsleven verziekt, onze gefascineerdheid voor het lelijke, onze luiheid om Gods gaven te ontwikkelen, onze vervuiling en uitbuiting van het milieu, de anti-sociale geneigdheden die ware gemeenschap in de weg staan, onze trotse autonomie en onze afgodische weigering de ware en levende God te aanbidden. Dit alles (en nog veel meer) behoort tot onze gevallen menselijkheid. Christus is niet gekomen om dat te vernieuwen, maar om dat te vernietigen. En daarom moeten we het met kracht van de hand wijzen en ontkennen."
Deze eenvoudige tweeheid van zelfbevestiging en zelfverloochening moet echter nog worden aangevuld: "Ten eerste moeten we meer waarderen. Want we zijn niet alleen naar Gods beeld geschapen, maar we zijn ook naar dat beeld herschapen. […] We behoren tot een nieuwe gemeenschap, de familie van God. De Heilige Geest verrijkt ons met zijn vrucht en gaven. Door die vernieuwing wordt ons zelfbeeld vernieuwd. We kunnen nu veel meer waarderen, niet hoogmoedig maar dankbaar. […] We ontlenen onze eigenwaarde, wat in werkelijkheid een bevestiging van Gods genade als onze Schepper en Verlosser is, voor een belangrijk deel aan wat we in Christus geworden zijn. Ten tweede, we hebben niet alleen meer te waarderen, maar ook af te wijzen. Soms roept God ons op om onszelf dingen te ontzeggen die op zichzelf niet verkeerd zijn, of die niet aan onze gevallenheid toe te schrijven zijn, maar die ons in de weg staan bij het uitvoeren van zijn bijzondere wil voor ons. Daarom moest ook Jezus, wiens mensheid volmaakt en niet gevallen was, zichzelf toch verloochenen. […] Hij verloochende zichzelf om zichzelf voor ons te geven. Ditzelfde principe is ook op Jezus' volgelingen van toepassing. […] Ook nu worden sommige christenen geroepen om af te zien van het huwelijk, van een goede baan, van promotie, of van een mooi huis in een goede omgeving, niet omdat deze dingen op zichzelf verkeerd zouden zijn, maar omdat ze niet verenigbaar zijn met Gods bijzondere roeping om naar het buitenland te gaan, of in de binnenstad te wonen, of om dichter bij de armen en hongerigen in deze wereld te kunnen leven."
Tot zover John Stott. Hij schrijft over volwassen mensen die ware christgelovigen zijn. Jullie taak als ouders is echter, om jullie kinderen tot christenen op te voeden. En dat begint dus al jong. De basistaak is om hen zo voor te leven en zo met hen te spreken, dat zij verlangen om Christus te volgen. En dat dit betekent dat zij anders zijn dan anderen, zullen ook zij dan wel gaan ondervinden. Zij zullen echter, door Gods genade, dat ook willen als zij ouders mogen hebben die zelf ook ware christenen zijn, en zelf ook zo willen leven.
Welke concrete keuzen je als ouders maakt, is van gezin tot gezin verschillend. Het belangrijkste is dat jullie proberen bovenstaande met Gods hulp in jullie opvoeding te laten doorwerken.
Met vriendelijke groet,
Ds. G. A. van den Brink
Dit artikel is beantwoord door
Ds. G.A. van den Brink
- Geboortedatum:05-01-1974
- Kerkelijke gezindte:Hersteld Hervormd
- Woon/standplaats:Apeldoorn
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Emeritus-predikant. Sinds september 2020 als wetenschappelijk medewerker verbonden aan de TUA.
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
And last but not least maken wij het onze kinderen niet moeilijk door ook zelf steeds de grenzen op te zoeken wat voor veel verwarring zorgt?Hoe zwaar weegt onze verantwoordelijkheid dan tegenover onze kinderen!Leer ze dat er bij God een vermaak en vrede te vinden is die de wereld ze "never" kan bieden.....
Deze mensen vragen hulp. De kinderen zitten in een klas waar weinig Christelijke kindjes zitten. Hun dochtertje speelt bij haar klasgenootjes thuis. Daar komt zij in aanraking met o.a. K3. Zij vindt dit zo leuk, dat zij dat thuis na gaat doen. Hoe ga je daar als ouders mee om.
Dus gewoon praktisch.
Ik ben thuis ook absoluut niet opgevoed met dansen. Dat was uit den boze. Ik geloof zelf dat dansen an sich niet verkeerd is. Dus ik laat het hier dan ook toe. Maar ik zie wel dat die hele jonge meisjes al bijv. k3 nadoen en aan die bewegingen is soms weinig onschuldigs aan. Hoe klein mijn dochter ook is, ik krijg daar geen goed gevoel bij. Ze lijken opeens veel ouder dan ze daadwerkelijk zijn.
Ze weet hier inmiddels waarom geen K3 en andere popmuziek. Ik leg haar dat ook uit. We zoeken zeker ook alternatieven. Er galmen hier niet alleen maar psalmen door het huis, hoe mooi ik dat ook vind :-)!
Misschien zijn er ook wel cd's met kinderliedjes van nu die zo uitgevoerd zijn.
@justin misschien een tip om eens het boek :Kinderen voor God opvoeden aan te schaffen geschreven door ds C.J.Meeuwse
Dit boek bevat praktische adviezen met betrekking tot een christelijke opvoeding in het gezin,in de kerk en op school.Voor ouders komen o.a aan de orde :het krijgen van kinderen,de doop,het gebed in het gezin,het Bijbelgebruik,het vieren van Gods dag,zang en muziek in het gezin en mediagebruik.
Dit boek is bedoeld als handreiking om de dagelijkse opvoeding op Bijbelse wijze te concretiseren.
Een aanrader!
Ook hier op de meeste reactie's flink van toepassing....jammer!
Het tekent de verdeeldheid in onze kringen, het is in deze situatie en zovele andere blijkbaar ieder voor zich;
wat de 1 gewoon vind, vind de ander niet kunnen en omgedraaid...
Wat schoolkeuze betreft, we kozen voor een kleiner dorp. Daar is een kleinere christelijke school, die eerst in de problemen zat, maar nu echt ontzettend gegroeid is in kwaliteit. Wij lopen hier warm voor en vinden het fijn hier onze kids naar school te doen, ipv 5km te rijden naar een grote christelijke school of 10km naar een reformatorische school. We zijn dankbaar voor onze fijne school en genieten van de persoonlijke aandacht die de kids kunnen krijgen en de fijne contacten met onze (onchristelijke) dorpsgenoten.
Het is als ouders ook niet zo moeilijk om te vertellen waarom iets niet mag. In boekjes kom je ook de standaard antwoorden wel tegen. Maar eerlijk gezegd waren die voro mij als kind niet afdoende. Ik ben daarom op zoek naar echte antwoorden. 'dansen is niet goed' klonk en klinkt in mijn hoofd, maar dan weet je als kind nog steeds niet waarom niet. Het was voor ons ook moeilijk inschatten welke vragen een kleuter (de oudste) dan kan hebben. Ik ervaar het nu dus pas. Ik zou daarom ook echt niet weten waar een 8 of 10 jarige weer tegenaan loopt. Over veel dingen kun je lezen, maar sommige dingen moet je dus ervaren.
Als je de reactie van Justin goed leest, zie je dat er geen andere school voor handen is.
Verder ben je ontzettend vasthoudend. Je blijft er op hameren dat ze zich niet goed voorbereid hebben op deze keuze. Dat weten zij en alle anderen nu wel hoor.
Wat ik mis in jouw reacties is de mogelijkheid om een fout of vergissing te herstellen. Nee, zij hebben zich niet goed voorbereid op de gevolgen van de keuze die ze gemaakt hebben, dus zij zijn voor de rest van hun leven fout. Helemaal fout. Oké nu zoeken ze naar oplossingen, maar dat is het paard achter de wagen spannen.
Heel liefdevol hoor, om mensen die oplossingen zoeken zo te benaderen.
Het zou wat zijn als de Heere Jezus ook zo met ons mensen om zou gaan. Je hebt gezondigd, nu wil je je bekeren. Sorry, je had eerst de gevolgen van je zonden maar moeten overzien.
Ik begrijp heel goed wat je bedoeld. Je hebt daarin ook gelijk.
Je kunt er alleen voor dit geval niets meer mee. De keuze is gemaakt, niet goed overdacht. Maar deze mensen moeten wel verder.
Dat mensen met jouw woorden een geheel verkeerde kant op rennen ligt toch echt aan jouw manier van reageren. Ze zijn vaak hard van toonzetting. Op een iets andere formulering zouden al heel andere reacties komen, denk ik.
Wil je eens terug lezen hoe je schrijft.
Verder , mijn kind (inmiddels 18) heeft op een reformatorische school gezeten.Ik trap niet tegen "refo"scholen.
Zelf heb ik vroeger op 2 soorten christelijke scholen gezeten. protestants en reformatorisch.
Ik ken ze dus. Er is geen enkele school perfect.
De kleuterjuf waar ik het over heb zit in mijn kennissenkring. En omdat het een kleuterjuf is doet het mij pijn dat ze geen kwaad ziet in zulke muziek. Want in die muziek word gespot met God, geen moraal en sexueel bedoeld.
Dat betekent dat de aard en bedoeling van de muziek al zo diep geworteld valt het niet meer op bij vele volwassenen.
Zoiets zou niet gezien moeten worden alleen door reformatorische mensen, maar door iedereen.
Dus ook niet op de school van de kinderen van vraagsteller.
Alleen heb je mijn post niet goed gelezen. En zeker ook niet je eigen post herlezen.
Ik zeg niet dat je er altijd naast zit, jouw mening doet er net zo veel toe als alle anderen, maar de manier waarop je iemand antwoord is grof en beledigend.
Ik geloof zeker dat je veel kennis hebt van zaken. Maar wil je je eens verdiepen in communicatie.
Misschien ken je de roos van Leary.
Tot gauw in de volgende posts!
groeten Mieptruus
je vroeg nog wat opties over muziek keuze. De cd's van Elly en Rikkert zijn erg leuk, en met mooie bijbelse boodschappen, vaak gezongen bijbelgedeeltes. Van Elly en rikkert bestaat er ook een dvd, een live kinderconcert. Waarschijnlijk vind je dochter dat leuk. Voor in de paas tijd vind ik: Weet je dat de lente komt, ook erg mooi.
Ik koop ook altijd de cd (€4,95) van de chr. Kinderboekenweek. Op onze school leren ze daar ook een liedje van en zo is het al een beetje bekend bij de kinderen. Het zijn niet allemaal bijbel-liedjes maar zijn wel vlgs chr. waarden en normen geschreven. En ik vind dat we best mogen dansen op een lied waar we de Heere mee prijzen.
Uiteraard hoort je dochter bij andere K3, en vind ze dat leuk. Maar de kinderen die bij jullie komen spelen horen ook de christelijke muziek die jij opzet. Je weet nooit hoe God dat ook zal zegenen! Het is soms echt niet makkelijk voor je kind in een seculiere omgeving.
Veel bidden voor en MET hen is erg belangrijk denk ik, ook gewoon over zulke dingen. Je dochter mag best merken dat je het moeilijk vindt.
Veel wijsheid toegewenst!!
Ik vind het altijd geweldig wat al die kinderen, die thuis niks mee krijgen over God, van school meekrijgen. Het gebed en de zegen elke dag, de Bijbelverhalen, de liedjes en psalmen die ze leren. En morgen is het biddag en komen al die kinderen naar de kerk en veel van hun ouders ook. Prachtig. Ik bid of God hen wil zegenen. Bidden jullie mee?
Ik leg de namen van mijn
kinderen in Uw handen.
Graveer Gij ze daarin met
onuitwisbaar schrift.
Dat niets of niemand ze meer
ooit daaruit kan branden,
ook niet als satan ze straks
als de tarwe zift.
Houdt Gij mijn kinderen vast,
als ik ze los moet laten
en laat altijd Uw kracht
boven hun zwakheid staan.
Gij weet hoe mateloos
de wereld hen zal haten,
als zij niet in het schema van
de wereld zullen gaan.
Ik vraag U niet mijn kinderen
elk verdriet te sparen,
maar wees Gij wel hun troost,
als ze eenzaam zijn en bang.
Wil om Uws naams wil hen
in Uw verbond bewaren,
en laat ze nooit van U vervreemden,
nooit, hun leven lang!
Ik leg de namen van mijn
kinderen in Uw handen.
Amen.
- 1
- 2
