Vraag
Radeloos ben ik door heel nare gedachten. Ik ben ruim 20 jaar getrouwd met een heel lieve en goede man. We hebben kort verkering gehad omdat ik min of meer in het huwelijk gevlucht ben. Eerlijk gezegd heb ik nooit echt van mijn man gehouden. Wel heb ik hem altijd beschouwd als een goede vriend en kameraad. We hebben vijf kinderen. Onlangs ben ik een vroegere vriend tegengekomen van wie ik ooit zielsveel hield. Dat blijkt helaas nog steeds zo te zijn. Al die jaren heb ik het weggestopt. Nu hij op mijn pad is gekomen door droevige omstandigheden, weet ik dat ik van hem echt hou. Ik wil er voor hem zijn, voor hem zorgen, zijn verdriet wegnemen... Hij is nog altijd vrijgezel. Hij houdt ook van mij, maar wil absoluut niet dat ik bij mijn man weg ga of overspel met mij bedrijven. Hij wil mijn man en kinderen recht in de ogen kunnen kijken, wat ik zeer in hem waardeer en ook zelf ben ik die mening toegedaan. Het is een uitzichtloze situatie. Ik bid en bid of God bij mij deze gevoelens wil wegnemen en vooral toch heel veel liefde voor mijn man wil geven. Dat verdient hij. Maar nu komt het afschuwelijke: ik heb vreselijke gedachten over mijn man, dat hij bijvoorbeeld een ongeluk krijgt, of een hartstilstand. Ik durf dit nooit van mijn leven ook maar tegen wie dan ook hardop te zeggen. Ik haat het in mijzelf. Bid steeds om vergeving en of de Heere deze gedachten weg wil nemen, maar iedere keer zijn ze er weer. Ik word er echt radeloos van. Had nooit gedacht dat er zulke dingen in mijn hart zouden leven en schaam mij zeer zeer diep. Nu weet ik dat er in mijn hart niets goeds leeft. Al Gods geboden heb ik overtreden. Ja, ik weet niet meer hoe ik ooit rechtvaardig voor God zou kunnen zijn. Niet zolang deze afschuwelijke zonden in mijn hart leven. Als het aan mijzelf ligt kom ik er nooit meer van af. Ik voel me vreselijk ongelukkig. Dat ik zo kan denken... En het contact helemaal verbreken kan ook niet, want dan laat ik een berooid mens aan zijn lot over.
Antwoord
Een antwoord aan een radeloze vrouw. Wat u nooit gedacht heeft gebeurt in uw leven. U komt er achter dat u een levensgevaarlijke vrouw bent. U bent een moordenaar, uw voeten zijn snel om bloed te vergieten (Rom. 3: 15). Het spijt me! U had het kunnen weten, het Woord heeft het u van jongs af aan voorgehouden. Maar het zaad was nooit ontkiemd. Het zaad sliep op de bodem van uw hart (Matth. 15:19). Maar er is 'water' bij gekomen en het is ontkiemd en er komt nu uit wat er in al in zat. "Want uit het hart komen voort boze bedenkingen, doodslagen, overspelen, hoererijen, dieverijen, valse getuigenissen, lasteringen (Marc. 7:21). Hoe harder u tegen de zonde vecht hoe sterker de zonde wordt.
U wordt er helemaal radeloos van. Uw geweten en uw verstand zeggen dat het niet mag. Sterker nog: u haat deze gevoelens, maar toch koestert u ze. Hoe heftiger de stem van uw geweten wordt, hoe erger de drang naar de zonde wordt. Ook dit is bijbels (Rom. 5:20/Rom 7:5/ Rom. 7:8). Je zou radeloos worden. Hoe meer u uw best doet, hoe erger de zonde wordt. De wet schijnt de zonde op te wekken. Ook dat is bijbels (Rom. 7:7/Rom. 7:5). Is de wet dan zonde? Dat zij verre, maar ik ben zonde! En daarom doe ik zonde (Rom. 7:7). Wat een ontdekking!
Hoe meer u bidt, hoe erger de drang wordt naar het kwaad. Helaas, ik moet het u zeggen, u bent een hopeloos geval. Voor zo'n vrouw weet het vlees (de mens) geen raad meer. Uw vlees kan geen goed doen. Door het vlees zal ook geen mens gerechtvaardigd worden voor God (Rom. 3:20). Er blijft niets anders over dan te buigen en het te belijden dat in u -dat is in uw vlees- "gans geen goed woont" (Rom. 7:18). Vroeger had u nog hoop dat het toch nog goed zou kunnen komen, God was immers genadig. Maar nu ontdekt u dat u dat u zonde bent en een hopeloos geval bent.
Hoor, ik moet en mag u verkondigen dat God Zijn rechtvaardigheid niets uit uw vlees verwacht (Rom 3: 20-21), maar geopenbaard heeft in het Evangelie. Daar openbaart God de gerechtigheid die u nodig hebt om rechtvaardig voor God te worden. Aan u wordt in het bijzonder dit Evangelie gepredikt. Sterker nog: onvoorwaardelijk aangeboden (Rom. 1:17). Aangeboden aan een goddeloze vrouw. Aan een vrouw die de eeuwige dood verdiend heeft. Hij brengt dit Woord nabij u. Het Woord waardoor u rechtvaardig voor God kunt worden "om niet" (Rom. 10:8). Want een ieder die met zijn mond belijdt en met zijn hart gelooft, die is rechtvaardig voor God. Onvoorstelbaar, een goddeloze vrouw wordt "gerechtvaardigd om niet zonder de werken der wet."
Ik bid dat God deze weg gebruikt (een weg die u niet had uitgekozen, maar God wel) om u te ontdekken aan uzelf en het geheim van het Evangelie te openbaren. Zodat u als een goddeloze nochtans in Gods ogen een rechtvaardige bent. Opdat u roemt: niet in het vlees, maar in de genade. (Rom. 4:3).
Nu nog een paar praktische dingen hoe u met deze zonde moet omgaan in uw huwelijksleven. U moet direct elk contact verbreken met deze man. Dit is een grote verzoeking, die u brengt aan de rand van de afgrond. Want de zonde gaat zelfs over een lijk van degene die dicht om u heen staat. Neem daarom vanaf nu het besluit om radicaal te breken met de zonde. U bent al te ver gegaan om contact te hebben en gevoelens uit te wisselen met deze man. Nooit, maar dan ook nooit had u dit aan hem moeten vertellen en hij niet aan u dat hij nog van u hield. Misschien zegt u: dat is hard en liefdeloos. Het spijt me, maar het wordt uw ondergang.
Ja, u zegt: hij is een berooid mens die kan ik niet aan zijn lot overlaten. Nee, u wilt hem niet aan zijn lot overlaten. Medelijden en liefde vermengen zich. Doordat deze man in zo'n positie is groeien de gevoelens juist zo de diepte in. Geloof me, breek er mee. God wil dit niet. U wel, maar God niet. Breek ermee en vouw uw handen. Belijdt uw zonde en verwondert u dat God u niet weg heeft geslingerd en door heeft laten gaan in deze afschuwelijk en verderfelijke weg.
Het lijkt zo lief en medelijdend, maar het is vergif. Het klinkt hard en radicaal, maar u vroeg om raad. Bij deze: buig voor de raad, o radeloze vrouw en God zal u genadig zijn. U zult zeggen; niet verdiend. Het is waar; een klap verdiend en een kus gekregen van Hem, die allerschoonste aller Mensenkinderen.
Een hartelijke groet,
Ds. A. Simons, Vinkeveen
Dit artikel is beantwoord door
Ds. A. Simons
- Geboortedatum:07-05-1958
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Valburg-Homoet
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Richt je op je eigen man, dat wil de Heere zegenen.
Als je op dit moment geen liefde voelt blijf hem dan trouw, dat hebt je beloofd en dat zegend de Heere.
Ik sluit me helemaal bij dominee Simons aan, laat die andere man uit je leven, je bent al te ver gegaan, ga niet nog verder de verkeerde kant op.
Ik wens je heel veel sterkte en Gods zegen toe.
Ik wens u heel veel sterkte en wijsheid, verwacht het al van Hem!
Voor ons als lezers en reageerders van en op refoweb is het ook heerlijk om te mogen constateren dat God dit medium wil gebruiken om Zijn doel te bereiken.
Van harte Gods onmisbare zegen toegewenst!
Trouw is een keuze waar je zelf bij bent, doe daar dan ook iets aan!
Klinkt wat koel misschien, en dat is ook zo bedoeld. Dat neemt niet weg dat ik je verschrikkelijk moeilijke situatie heel goed begrijp. Maar maak je keuze en maak de juiste keuze!
in India wordt wel gezegd dat in het westen de mensen trouwen van wie ze houden, en dat zij houden van met wie ze trouwen. (het vertaald wat lastig)
gevoelens kan je sturen! het is een leugen dat je daa niets aan kunt doen. geef een straathond elke dag te eten en hij is jouw hond. als je hem negeert dan negeert hij jou. zo ook met gevoelens; vecht niet tegen ze negeer ze, lees de politieke pagina van de krant, of maak een puzzel.
houden van is deels een gevoel dat je kan voeden. keuzes keuzes! maar niet elk gevoel is heftig en ala hollywood.
maak van jezelf geen slachtoffer! schrijf de vader van je kinderen een liefdesbrief waarin je alle mooie kanten van hem beschrijft. de liefde naar hem toe MOET je voeden.
Doe weer eens onverwachts verrassende dingen. Ga weer eens uit eten, zet mooie muziek aan, koop iets moois voor elkaar. Bij die ander kan het volmaakt lijken, maar je zult weer dezelfde valkuilen tegenkomen als waar je nu in zit. Geluk maak je voor een groot deel zelf. Als jij weer gelukkig wordt met jezelf en het leven van nu hérwaardeert met alle kleine waardevolle dingen, ga je dat ook weer uitstralen en dat heeft zeker weerslag op je huidige man.
Aandacht is groei. Vechten tegen iets is aandacht geven. Je weer richten op je eigen man, je omkeren zal die andere gevoelens laten wegebben.
Dat jij er niet voor gekozen hebt om deze oude liefde opnieuw tegen te komen maar de Heere wel. Dat we soms door diepe wegen moeten gaan om te leren achter Hem aan te komen.
Maar wat een pijn doet dat! Heel veel sterkte! Ik gun je de liefde, maar toch het meest een leven dicht bij Hem!
