Vraag
Ik ben opgevoed in een kerkverband waar het "niet kunnen" van de mens en de uitverkiezing een belangrijk punt in neemt (een mens is geneigd tot alle kwaad, geneigd God en zijn naaste te haten, liefhebbers van zichzelven ed.). Nu kerk ik zelf al een aantal jaren in een ander kerkverband, waar de boodschap centraal staat "zoekt en gij zult vinden, wie Mij ernstig zoeken zullen Mij vinden" ed., maar als je niet zoekt, door eigen schuld verloren gaat. Nu had ik gisteravond een gesprek met iemand die zegt, een mens kan niet zoeken en het is God die zich ontfermt over wie Hij Zich wil ontfermen (blinde Bartimeus, Zacheus de tollenaar en meer van zulk soort voorbeelden uit de Bijbel). Ook de teksten uit Romeinen 9:6-29 haalde deze persoon aan. Vooral de tekst ook met betrekking tot de verkiezing "Jacob ik liefgehad en Ezau heb ik gehaat." Nu heb ik het nog een aantal keren doorgelezen, ook met de verwijsteksten en ik vind het zo moeilijk. Is het dus wel echt zo, dat wij er zelf niets aan kunnen toe doen? Ook kwamen we over het hoofdstuk Spreuken 1 in gesprek (omdat ik geloof dat God nooit een bidder zal laten staan) en zij wijzen dan vooral vers 28 als 'verweer'. "Dan zullen zij tot Mij roepen, maar Ik zal niet antwoorden. Zij zullen Mij ernstig zoeken, maar zullen Mij niet vinden." Kunt u het mij misschien beter uitleggen, het is soms zo moeilijk omdat bepaalde teksten/Bijbelgedeelten zo tegen elkaar in (lijken) te gaan. Als ik met deze mensen praat krijg ik bijna dat gevoel van vroeger weer terug als ik in de kerk zat. De kans dat ik zalig kan worden is zo klein en als ik niet uitverkoren ben... Maar ik wil zo niet denken, omdat ik me niet voor kan stellen dat het zo is. Want het is toch onze plicht om God te zoeken en dan zullen we toch vinden? Maar zij zeggen weer, we zijn geen zoekers maar weglopers, enz. Ik zou nog wel veel meer kunnen typen, het lijkt soms zo complex.
Antwoord
Laat ik beginnen met te zeggen dat de Bijbel paradoxen bevat die wij met ons verstand niet kunnen oplossen. Eén van die paradoxen is Gods soevereiniteit en de menselijke verantwoordelijkheid. De hoogmoed van de mens denkt die wel te kunnen oplossen met een bepaald denksysteem. Maar dan ontspoor je naar links of naar rechts. Naar links als je zegt: Alles hangt af van de vrije wil en beslissing van de mens. Naar rechts als je redeneert zoals de vriend waarmee je in gesprek bent gekomen. Je maakt van de zaligheid dan een kansspel en van de christelijke leer een noodlotsleer.
Wanneer David er over denkt wat de mensen er zoal van maken zegt hij: ''God is waarachtig en alle mens leugenachtig." Je moet beide waarheden geloven. God liegt niet als Hij zegt: "Zoekt en gij zult vinden." God liegt ook niet als Hij zegt: "Jakob heb ik liefgehad, maar Ezau gehaat", Rom. 9:13. Alleen... het laatste is ons verborgen. En het verborgene is voor God en niet voor ons om in te dringen. Dat gaat ons eindig verstand te boven.
Had Jakob verdiend dat God hem zou liefhebben: Nee! Had Ezau verdiend dat God hem zou haten: Ja! Kun je dit bij elkaar brengen? Het hoeft ook niet. Je moet zoeken, zegt God. Er is niemand die in het eindoordeel zal zeggen: Ik heb u gezocht, maar niet gevonden omdat U mij niet had uitverkoren. God zal zeggen: Je hebt niet gewild dat Ik Koning over je leven zou zijn en daarom ga je verloren. Je moet de Bijbel, de Bijbel laten.
Het is een zwaar oordeel van de Bijbel af te doen of toe te doen. Je laat God dan dingen zeggen die Hij nooit gezegd heeft. God heeft nooit gezegd: "Zoek Mij tevergeefs." God heeft wel gezegd, waarmee je gesprekspartner al je zoeken wil doden, dat een mens reeds in het leven zijn genadetijd kan verspeeld hebben. Wanneer je alle roepstemmen en nodigingen van God naast je neerlegt en je vlees uitleeft, kun je bijvoorbeeld op je sterfbed roepen, maar God zal niet meer antwoorden. Een ontzettende waarheid. Maar niet bedoeld zoals je vriend denkt, om het zoeken te ontmoedigen, maar om de Heere 'vroeg', in de lentetijd van het leven te zoeken.
Verder hoor ik niets over Christus en de kracht en algenoegzaamheid van Zijn offer. Daarop ziende hoeft niemand te wanhopen. Lees daar de Dordtse Leerregels eens op na. Hoofdstuk 2.
In bepaalde kerkelijke groeperingen zijn de mensen murw gelagen met allerlei eenzijdige uitspraken. Het lijkt op een ketterij, want het karakter van de ketterij is dat men één bepaalde waarheid tot dé waarheid verheft en de andere waarheden verwerpt.
Ds. C. Harinck
Dit artikel is beantwoord door
Ds. C. Harinck
- Geboortedatum:09-04-1933
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Kapelle
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Emeritus
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Nou, ik vind dat wel van belang ja, maar daar hoort een heel verhaal vooraan. Ik zal het kort houden.
We doen en laten allemaal natuurlijk van alles omdat het moet of niet mag. En dat is erg onjuist. Ook doen of laten we dingen omdat God toch alle eer moet krijgen. (en in dat kader kun je ook plaatsen dat het belangrijk is om te erkennen dat God je vooraf heeft uitgekozen.) Maar ook dat is niet juist. Want wij mensen kunnen God helemaal niets toevoegen. We kunnen niets doen waarmee Hij de eer krijgt. Het is andersom, alles wat er is, bestaat en gebeurd komt juist bij Hem vandaan. Handelingen 17:25 En wordt ook van mensenhanden niet gediend, als iets behoevende, alzo Hij Zelf allen het leven, en den adem, en alle dingen geeft;
Maar dat impliceert dus ook dat voor alles wat Hij wél voor ons doet, dat wij Hem daarvoor niets terug kunnen geven! Ik leef, eet, hobby, heb plezier enzovoort en dat krijg ik allemaal van God. Gratis en voor niks, en Hij verwacht daarvoor niets terug want dat kunnen wij helemaal niet. En dát, is het ultieme voorbeeld van belangeloze liefde! Hij doet van alles voor mij terwijl ik daar niets voor terug kan doen.
Maar als dat zo is dan wil ik Hem toch ook liefhebben! Dan wil ik hem dáárom toch alle eer geven die Hem toekomt! niet omdat het moet, dat wij verplicht zouden zijn Hem alle eer te geven, maar omdat Hij mij zo ontzettend belangeloos lief heeft, daarom wil ik dat Hij alle eer krijgt die hem toekomt.
En daarom moet men erkennen dat Hij het is die mij getrokken heeft tot Zijn wonderbaar licht. Zelfs dat heeft Hij nog voor mij gedaan. Is het niet fantastisch!
