Vraag
Ik heb een vraag aan iemand over opvoeding. Mijn drie kinderen (2, 7, 10) zeggen tegen mij "jij en jou". Wij spreken wij geen dialect. Iemand uit onze familie sprak me er op aan en zei dat je ze moet laten aanwennen om "u" te zeggen, ook met betrekking tot anderen/ouderen etc. Kunt u advies geven?
Antwoord
Beste vragensteller/-ster,
Een advies zou ik wel kunnen geven, geen voorschrift. Als u het mij vraagt denk ik, met een beroep op het vijfde gebod, dat het zeer goed is om uw kinderen te laten aanwennen om "u" en "uw" te zeggen. Het drukt een stuk respect en eerbiedige afstand uit van de kinderen tot hen die ouder zijn of die de ouders zijn. Hiermee wil ik niet zeggen dat "de ouders eren" puur gelegen is in het "u" en "uw" zeggen, maar het is wel een aspect ervan. Juist in onze tijd, waar de praktische uitwerking van het vijfde gebod erg onder druk staat, is het goed om onze kinderen, juist door zulke schijnbaar kleine dingen als "u" en "uw", weer te onderwijzen in de Bijbelse gezagsverhoudingen. Daar komt uiteraard meer bij kijken, maar dit is wel een begin.
Samenvattend, mijn advies is om uw kinderen te leren tegen u en oudere mensen "u" en "uw" te zeggen.
Hartelijke groet en Gods onmisbare zegen in de opvoeding,
M. W. Muilwijk
Dit artikel is beantwoord door
Ds. M.W. Muilwijk
- Geboortedatum:23-12-1980
- Kerkelijke gezindte:Hersteld Hervormd
- Woon/standplaats:Aalst
- Status:Actief
143 artikelen
Bijzonderheden:
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
20 reacties
blijblij
15-02-2012
/ 09:46
Ik zou me zo oud voelen als kinderen "u" tegen mij zeggen.
mortlach
15-02-2012
/ 10:17
Hoe je je eigen kinderen opvoedt, bepaal je uiteindelijk helemaal zelf. Anderen kunnen vanalles zeggen maar je 'moet' dus helemaal niets. Als je zelf geen probleem ziet met je en jij, dan gewoon je en jij laten zeggen.
Met de 'eerbiedige afstand' naar ouderen is niets mis, maar persoonlijk vind ik het niet gepast voor de relatie tussen ouders-kinderen en familieleden-kinderen. Ik moet ineens denken aan de situatie of het jonge kind dan wel of niet u moet zeggen tegen de broer of zus die al volwassen is, tegen neven en nichten?
Met de 'eerbiedige afstand' naar ouderen is niets mis, maar persoonlijk vind ik het niet gepast voor de relatie tussen ouders-kinderen en familieleden-kinderen. Ik moet ineens denken aan de situatie of het jonge kind dan wel of niet u moet zeggen tegen de broer of zus die al volwassen is, tegen neven en nichten?
Ctje
15-02-2012
/ 10:46
Ik heb ook een leerling in mijn klas die thuis je en jou mag zeggen. Op school is de regel om u te zeggen tegen juffrouws en meesters. Voor hem is dit erg verwarrend en hij zegt daarom meestal je en jij, dat is weer lastig voor andere kinderen omdat zij dit onbeleefd vinden.
En inderdaad, aan het begin is het raar dat kinderen u zeggen, maar om dat nu als reden te nemen om kinderen geen u te laten zeggen :-(.
En inderdaad, aan het begin is het raar dat kinderen u zeggen, maar om dat nu als reden te nemen om kinderen geen u te laten zeggen :-(.
kjdh
15-02-2012
/ 11:00
Wij dachten in het begin dat het niet nodig zou zijn ze u en uw te leren, maar na voortschrijdend inzicht verdient het wat ons betreft echt de voorkeur.
We maken er geen probleem van als ze je'en en jij'en, maar zonder dat kinderen het vaak zo bedoelen klinken ze met je en jij wel snel brutaal.
We maken er geen probleem van als ze je'en en jij'en, maar zonder dat kinderen het vaak zo bedoelen klinken ze met je en jij wel snel brutaal.
Pcrtje
15-02-2012
/ 11:23
Ik kan me wel vinden in wat blijblij zegt, maar ook wat de drs. zegt. Uiteindelijk moet je een goede afweging maken. Als je kinderen jij en jou zeggen tegen hun ouders, kan dat heel onbeleefd zijn voor derden. Maar als je kinderen alleen maar u zouden zeggen, dan maakt dat wel een grote afstand tussen ouder en kind. Ik vraag me af of dat zou moeten. In mijn eigen opvoeding heb ik ook altijd geleerd om u tegen mijn ouders te zeggen, en dat heeft de afstand wel zeer vergroot...
Is het niet zo dat Duitse kinderen gewoon du (=jij) zeggen tegen hun ouders omdat dat juist de hechte familieband bevestigd? Een cultuurverschil waar wij nog wel wat van zouden kunnen leren denk ik.
Is het niet zo dat Duitse kinderen gewoon du (=jij) zeggen tegen hun ouders omdat dat juist de hechte familieband bevestigd? Een cultuurverschil waar wij nog wel wat van zouden kunnen leren denk ik.
meribel
15-02-2012
/ 11:56
en hoe spreken engelse kinderen hun ouders aan?
Zelf hebben we gekozen voor je/jou naar de ouders , u tegen alle andere volwassenen en respectvol naar iedereen. Regelmatig hoor ik kinderen schreeuwen; mama u moet..( vul in )
Tsja..respect zit natuurlijk niet in een woordje.
Zelf hebben we gekozen voor je/jou naar de ouders , u tegen alle andere volwassenen en respectvol naar iedereen. Regelmatig hoor ik kinderen schreeuwen; mama u moet..( vul in )
Tsja..respect zit natuurlijk niet in een woordje.
Bert
15-02-2012
/ 12:28
Als het respect enkel uit het u en uw blijkt, dan is het triest gesteld. In ons dialect komt geen u voor, past gewoon niet, heb zelfs wel eens gebed gehoord waarin tegen God in de je-vorm werd gesproken, en dat was toch echt niet oneerbiedig!
Catherine
15-02-2012
/ 13:13
Onze kinderen zeggen jij en jou en er is nooit een probleem geweest. Opa, oma, tante en oom waren vanzelf u. Ook de juffen en meesters.
Nu ze ouder zijn heb ik wel eens gevraagd wat ze vinden met dit begrip en zij vinden dat het de afstand tussen ons heeft verkleind. U klinkt afstandelijker. Dat is dan voor de buitenwereld. Onze familie bemoeide zich er ook mee, wij hebben ons er niks van aangetrokken.
De schoonkinderen zeggen na verloop van tijd ook jij, we laten het aan henzelf over of ze het gaan doen. en als ze gewend waren aan u, doen ze dat nog steeds bij hun eigen ouders.
Ik ken genoeg kinderen die u zeggen, maar hondsbrutaal zijn en vreselijke dingen zeggen tegen hun ouders. Dus persoonlijk denk ik niet dat het persé daar in zit.
Nu ze ouder zijn heb ik wel eens gevraagd wat ze vinden met dit begrip en zij vinden dat het de afstand tussen ons heeft verkleind. U klinkt afstandelijker. Dat is dan voor de buitenwereld. Onze familie bemoeide zich er ook mee, wij hebben ons er niks van aangetrokken.
De schoonkinderen zeggen na verloop van tijd ook jij, we laten het aan henzelf over of ze het gaan doen. en als ze gewend waren aan u, doen ze dat nog steeds bij hun eigen ouders.
Ik ken genoeg kinderen die u zeggen, maar hondsbrutaal zijn en vreselijke dingen zeggen tegen hun ouders. Dus persoonlijk denk ik niet dat het persé daar in zit.
Kapitein
15-02-2012
/ 14:21
Mijn 2 broertjes, zusje en ik weten al vanaf we heel klein zijn: "pappa en mamma jij, andere grote mensen u." Bij mijn weten hadden we daar nooit moeite mee.
Autumn
15-02-2012
/ 15:41
@Kapitein: Ja, bij ons was dat ook zo. Ik had er ook geen moeite mee.
Cloudsadmirer
15-02-2012
/ 16:16
Is er in het grieks en hebreeuws ook onderscheid tussen u en jij? Of hebben ze net als de engelsen alleen 'jij/jou'? Weet iemand dat?
plderoos
15-02-2012
/ 17:55
respect krijg je niet, dat verdien je. Één van de mooiere dingen die me ooit zijn overkomen is toen mijn kinderen uit zichzelf zeiden mij met "u" aan te willen spreken.
Bert
15-02-2012
/ 17:55
@Rinske: in het (oud) Engels heb je ook Thou en Thy, en die worden niet enkel in de KJV gebruikt!
Grieks / Hebreeuws helaas niet machtig ;)
Grieks / Hebreeuws helaas niet machtig ;)
zandkasteel
15-02-2012
/ 18:43
Wij hebben wel voor u gekozen en vaak hoor ik dat mensen de kinderen zo netjes vinden in het praten. Het valt tegenwoordig dus op als je de juf U noemt! Op de openbare school van mijn zoon zijn ze op het voortgezet onderwijs na jaren van je en jij weer overgestapt op U. Dit omdat de leerlingen het woord u helemaal niet meer kenden en daar bij stage's en sollicitaties tegenaan liepen. Bedrijven stellen u zeker nog wel op prijs als eerste aanspreekvorm en kinderen die hier van jongs mee opgroeien vinden dit ook heel normaal. Medeleerlingen van mijn zoon vonden het maar vreemd om iemand met U aan te spreken en kwamen daardoor (soms onbedoeld) brutaal over op de werkvloer.
mortlach
15-02-2012
/ 19:46
@ Meribel & Rinske
Het engels heeft alleen 'you' voor zowel je als u, dus daar bestaat dit specifieke probleem helemaal niet. Nu is het wel zo dat Engels belachelijk beleefd is/kan zijn. Je zegt in het engels niet 'I want a cookie' als je een koekje wilt, maar 'I would like a cookie, please' Ik zou graag een koekje willen alstublieft. De 'I want' versie is behoorlijk grof, terwijl 'ik wil graag een koekje' dat minder is in het Nederlands.
Er valt voor beide zaken (je of u) wel wat te zeggen. Ik vraag me alleen af hoe dat op latere leeftijd gaat. Zeggen volwassen kinderen die het huis al uit zijn nog steeds u tegen hun ouders? Kom je dan ooit als kind op hetzelfde niveau als je ouders?
Het engels heeft alleen 'you' voor zowel je als u, dus daar bestaat dit specifieke probleem helemaal niet. Nu is het wel zo dat Engels belachelijk beleefd is/kan zijn. Je zegt in het engels niet 'I want a cookie' als je een koekje wilt, maar 'I would like a cookie, please' Ik zou graag een koekje willen alstublieft. De 'I want' versie is behoorlijk grof, terwijl 'ik wil graag een koekje' dat minder is in het Nederlands.
Er valt voor beide zaken (je of u) wel wat te zeggen. Ik vraag me alleen af hoe dat op latere leeftijd gaat. Zeggen volwassen kinderen die het huis al uit zijn nog steeds u tegen hun ouders? Kom je dan ooit als kind op hetzelfde niveau als je ouders?
Roeltje
15-02-2012
/ 22:04
@mortlach, tuurlijk spreek je dan nog je ouders met u aan. Je komt nooit op hetzelfde niveau als je ouders want het blijven je ouders en niet je leeftijdsgenoten. Dus je moeder van 90 spreek je dan nog steeds met u aan als je zelf 70 bent.
Wij hebben ook gekozen voor u met dezelfde reden als vragenbeantwoorder en het bevalt ons goed. Ook als je kinderen de deur uit zijn. Ik zou het vreemd vinden klinken als ze zouden jij-en en jou-en, het is maar wat je gewend bent.
@zandkasteel, wij hebben dezelfde ervaring als jou....of moet ik u zeggen?;-)
Wij hebben ook gekozen voor u met dezelfde reden als vragenbeantwoorder en het bevalt ons goed. Ook als je kinderen de deur uit zijn. Ik zou het vreemd vinden klinken als ze zouden jij-en en jou-en, het is maar wat je gewend bent.
@zandkasteel, wij hebben dezelfde ervaring als jou....of moet ik u zeggen?;-)
meribel
15-02-2012
/ 22:39
@mortlach, bij mij is het ook nog steeds dat ik mijn ouders met u aanspreek, het is lastig om een gewoonte af te leren. Wat ook lastig is, is dat omdat 'u' er zo ontzettend ingebakken zit dat mensen vaak meerdere keren mij aanspreken ( nu ik zelf ouder ben ) of ik ze AUB wil tutoyeren maar het lukt me gewoon niet. Vind ik heel vervelend als iemand dat meerdere keren vraagt en ik blijf onbewust 'u' zeggen.
Dus dat is weer de andere kant.
Overigens zorgt het m.i. niet voor een specifiek niveauverschil.
Aangezien mijn man zijn ouders altijd met jij aansprak is het hier gewoon je en jij geworden.
Overigens het 'ik wil graag een koekje' kan hier ook netter. Misschien meer 'mama, mag ik een koekje'. Wederom niets met u-en of jij-en te maken.
Dus dat is weer de andere kant.
Overigens zorgt het m.i. niet voor een specifiek niveauverschil.
Aangezien mijn man zijn ouders altijd met jij aansprak is het hier gewoon je en jij geworden.
Overigens het 'ik wil graag een koekje' kan hier ook netter. Misschien meer 'mama, mag ik een koekje'. Wederom niets met u-en of jij-en te maken.
Droppie
16-02-2012
/ 14:34
ik zelf ben opgegroeid in een regio waar u werd gezegt, nu wonen wij ergens anders waar mijn man opgegroeid is en daar zeggen ze jij.
mijn man ook voor ons erg moeilijk om de kinderen u leren te zeggen.
vooral als het van schoonfamilie ook niet hoef.
maar toch vind ik dat de ouders en anderen bijvoorbeeld op school gezag hebben over de kinderen als ze dan u zeggen leren ze ook sneller gezag te hebben over hun die over hen gesteld zijn al valt het in deze tijd niet mee.
mijn man ook voor ons erg moeilijk om de kinderen u leren te zeggen.
vooral als het van schoonfamilie ook niet hoef.
maar toch vind ik dat de ouders en anderen bijvoorbeeld op school gezag hebben over de kinderen als ze dan u zeggen leren ze ook sneller gezag te hebben over hun die over hen gesteld zijn al valt het in deze tijd niet mee.
Pompelmoen
16-02-2012
/ 15:04
@Rinske
Het oud-Grieks kent wel een vocativus '(bij het woordje 'Heer' bijvoorbeeld te vertalen met 'O Heere'), maar geen specifiek woord voor 'u' of 'gij'.
Voorzover ik weet kent het klassiek Hebreeuws het woord 'u/gij' evenmin. Net als in het Engels bestaat het in het Frans ook al niet (Fransen zeggen 'jullie' tegen hun meerdere; een gewoonte die uit het Latijn komt (pluralis maiestatis)).
Overigens is het een typisch Nederlandse gewoonte om 'U' als aanspreekvorm te gebruiken voor God en Jezus. In Duitsland, Frankrijk en Italië kijkt men erg vreemd tegen ons aan. Immers, het schept zo'n afstand... (!)
Het oud-Grieks kent wel een vocativus '(bij het woordje 'Heer' bijvoorbeeld te vertalen met 'O Heere'), maar geen specifiek woord voor 'u' of 'gij'.
Voorzover ik weet kent het klassiek Hebreeuws het woord 'u/gij' evenmin. Net als in het Engels bestaat het in het Frans ook al niet (Fransen zeggen 'jullie' tegen hun meerdere; een gewoonte die uit het Latijn komt (pluralis maiestatis)).
Overigens is het een typisch Nederlandse gewoonte om 'U' als aanspreekvorm te gebruiken voor God en Jezus. In Duitsland, Frankrijk en Italië kijkt men erg vreemd tegen ons aan. Immers, het schept zo'n afstand... (!)
Pompelmoen
16-02-2012
/ 15:07
(P.s.: de grondtekst van het oude testament is natuurlijk niet het Hebreeuws, maar het Aramees. En daar is zeer weinig over bekend! We zullen het dus moeten doen met de wijsheid die God ons stervelingen - niet alleen de Nederlandstaligen dus! - gegeven heeft...)
