Vraag
Mijn vriend en ik hebben een relatie van dik vijf jaar. We studeren allebei (nog 1,5 jaar ongeveer) en willen graag trouwen. Nu is het zo dat mijn vriend graag eerst zekerheid van het geloof wil hebben, voordat we plannen maken om te gaan trouwen. Ik vind dit zelf een mooi besluit. Maar na vijf jaar verkering, heb ik enorm het verlangen om te gaan trouwen. Ook bid ik elke dag voor de bekering van mijn vriend. Nu vraag ik mezelf steeds af: bid je voor de bekering van je vriend met de eer van God op het oog, of alleen omdat jij dan snel kunt trouwen? Ik vind dit zelf heel moeilijk, want we willen dolgraag trouwen, maar nog mooier is het als hij zich geborgen weet in de Heere Jezus. Hoe moet ik hier mee omgaan?
Antwoord
Er spelen hier verschillende zaken door elkaar heen. Natuurlijk is het te waarderen dat je vriend zo bezig is met de zaken van het geloof. Er zijn, helaas, heel wat jongeren die daar niet of weinig mee bezig zijn. Laat dat dus duidelijk zijn dat zijn verlangen juist is. Het probleem zit echter in twee dingen: a. Waar verlangt je vriend naar als het gaat om de zekerheid van het geloof? en b. Waarom worden die twee zaken aan elkaar gekoppeld: zekerheid van het geloof en dan pas trouwen?
Graag wil ik op deze twee zaken wat in gaan. Wat het eerste betreft zie ik een bepaalde afwachtende houding. Natuurlijk moet je vragen om geloof en bidden om bekering, maar het is in de Bijbel ook een opdracht. Niet voor niets klinkt het bevel: Bekeert u en gelooft het Evangelie. De zekerheid van het geloof heeft te maken met de bekering tot die God Wiens beloften vast en zeker zijn. In onszelf is er heel veel onzekerheid. Zoveel zaken die ons (blijvend) aanklagen waardoor we denken nooit een kind van God te kunnnen zijn en onzeker te zijn over ons eeuwig heil. Maar bij de Heere ligt het vast. Hij belooft aan zondaren Zijn heil. Hij verzekert schuldigen van de vergeving die er is in het bloed van Christus. Daar mag op vertrouwd worden, dat mag (ja, moet zelfs) geloofd worden. Heel vaak met die woorden van die vader van die maanzieke knaap: Heere, ik geloof, maar kom mijn ongelovigheid te hulp. Dus nu, heden, mogen die beloften van heil en zaligheid geloofd en omhelsd worden. Dat mag geen uitstel lijden. Daar moet niet alleen om gebeden worden, maar het wordt geboden om je daar op te verlaten.
Vervolgens is het dan juist een heel belangrijk gegeven dat deze gelovige omgang met God en Zijn beloften nu al in een relatie van vriendschap en verkering mag plaatsvinden en een verdieping mogen krijgen in het huwelijk. Het verlangen naar het huwelijk mag er ook in bestaan om juist samen met deze dingen bezig te zijn. Dan gaat het juist daarin om de eer van God. Dan hoef je dat niet tegen elkaar uit te spelen, maar mag je dat met elkaar verbinden.
Samenvattend zou ik willen zeggen: Laat er nu het verlangen zijn om de Heere te dienen en Zijn beloften in het geloof te omhelzen, maar tegelijkertijd ook het verlangen om als getrouwden zo je weg te vervolgen en te groeien in de kennis van elkaar, maar bovenal van God.
Ds. R. W. van Mourik, Elburg
Dit artikel is beantwoord door
Ds. R. W. van Mourik
- Geboortedatum:07-02-1958
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Alblasserdam
- Status:Actief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Is het geen ongeloof als ik de teugels in handen neem en ongeduldig ben als het op geloven aankomt? Jouw vriend mag spanningsvol de komst van de HEERE verwachten. De Bijbel spreekt over 'verbeiden'. Het geloof verwacht de Heere en bouwt op Zijn Woord. Zo mag je vriend verwachtingsvol uitzien naar de HEERE en hopen op Zijn Woord. Wellicht dat hij nog wat in de wachtkamer moet zitten. Maar gewis, de HEERE zal komen hoor. Op Gods' tijd zal de HEERE uitkomst geven. Het mag dan wellicht lang duren, maar zo wil de HEERE Zijn kinderen oefenen in het allerheiligst geloof. Zo mag je vriend Hem verwachten en hopen op Zijn Woord. Zo wil Hij Zijn belofte vervullen. Laat je vriend maar wachten op het spreken van de Heere. Dan mag je hem ook wel zeggen: 'wachten op de Heere, dat is het werk van het geloof!'
God zal zeggen: 'gij hebt niet gewild dat Ik Koning over u zou zijn'. De teksten die je aanhaalt zijn een bemoediging voor gelovigen, als ze het zicht op Hem kwijt zijn.
Je mag inderdaad niet onbekeerd zijn, zoals Boulanger zegt.
De Heere zal niemand laten staat die Hem aanroept in de nood! Zovelen in de Bijbel werden tot Christus getrokken, door Hemzelf, zij kwamen! Nergens heeft de Heere gezegd: 'Lees Mijn Woorden in het Woord, zie wat Ik heb gedaan voor u zondaar en wacht nou maar totdat Ik kom. NEE Hij zegt: Klopt en de deur zal opengaan, zoekt en gij zult vinden.
Je bent een zondaar, je hebt genade nodig, je hebt verzoening nodig, zonde afwassing door bloed.
De Heere Jezus heeft voldaan voor zondaren, Zijn bloed is gestort!
Kijk naar de tollenaar in de tempel, hij bad 'o God, wees mij de zondaar genadig' en hij ging gerechtvaardigd/wedergeboren naar zijn huis!
Zoekt en gij ZULT vinden!
Zo gij zijn stem dan heden hoort,
Gelooft dit heil en troostrijk woord
verhardt u niet, maar laat u leiden. (psalm 95:4)
Het wachtwoord der hervormers
Eens was ik een vreemdeling voor God en mijn hart;
Ik gevoelde geen schuld en ik kende geen smart.
Ik vroeg niet:,,Mijn ziele door ziet gij uw lot?
Hoe zult gij rechtvaardig verschijnen voor God?"
Al sprak daar een stem uit de Heilige Blaân,
Van 't Lam, met de zonden der wereld belaân.
Ik zocht bij de Kruispaal geen veilige wijk;
'k Stond blind, en van verre, in mij zelve zo rijk.
Ik deed als Jeruzalems dochters weleer;
Ik weende om de pijn van mijn lijdende Heer,
En dacht er niet aan, dat ik zelf door mijn schuld,
Zijn kroon had gevlochten, Zijn beker gevuld.
Maar toen mij Gods Geest al mijn schuld had ontdekt,
Toen werd in mijn ziele de vreze gewekt,
Toen voelde ik wat eisen Godsheiligheid deed;
Daar werd al mijn deugd een wegwerpelijk kleed!
Toen vluchtte ik tot Jezus! Hij heeft mij gered;
Hij heeft mij verlost van het vonnis der Wet;
Mijn heil en mijn vrede en mijn leven werd Hij;
Ik boog me, en geloofde, en mijn God sprak mij vrij.
Nu ken ik die waarheid, zo diep als gewis,
Dat Christus alleen mijn gerechtigheid is.
Nu tart ik de dood, nu verwin ik het graf,
Nu neemt mij geen Satan de zegekroon af!
Nu reis ik getroost onder het heiligend kruis,
Naar het erfgoed daar Boven, in het Vaderlijk Huis,
Mijn Jezus geleidt mij door de aardse woestijn,
,,Gestorven voor mij!" zal mijn zwanenzang zijn!
ds. R. Murray MacCheyne
Inderdaad, je kunt het dan net zo goed stellen voor een studie, het kopen van een huis, kinderen krijgen etc. Voor al deze meestal grote stappen in een mensenleven geldt de afhankelijkheid en het vertrouwen van het geloof in God, dus het is in mijn ogen niet terecht voor het huwelijk een uitzondering te maken.
Een van de mooiste zinnen voor mij persoonlijk is wat dat betreft in de Bergrede: onze Vader in de hemel weet al wat je nodig hebt nog voor je Hem erom vraagt! DAT vertrouwen in Hem is waar het om draait. En dan zijn er bij wijze van spreken geen belemmeringen meer om welke stap dan ook in het leven te zetten.
God zegt duidelijk:
"Dit is Mijn geliefde Zoon, luister naar Hem!" (Luc 9:35)
God had dit al gezegd door Mozes:
"Een Profeet, uit het midden van u, uit uw broederen, als mij, zal u de HEERE, uw God, verwekken; naar Hem zult gij horen; Een Profeet zal Ik hun verwekken uit het midden hunner broederen, als u; en Ik zal Mijn woorden in Zijn mond geven, en Hij zal tot hen spreken alles, wat Ik Hem gebieden zal.En met de man die niet naar Mijn woorden luistert, die Hij in Mijn Naam spreekt, zal het zó zijn: Ík zal rekenschap van hem eisen."
(Deut 18: 15, 18-19)
Jezus zegt
"Bekeert u, en gelooft het Evangelie." (Mark 1:15)
Wat zouden wij dan in ons hoofd halen dit ongehoorzaam te zijn.
Zoals Petrus zegt: (1 Petr 4:17)
wat zal het einde zijn van hen die het Evangelie van God ongehoorzaam zijn?
Maar pas op dat we niet slechts op verstandelijke wijze met de beloften werkzaam zijn. Dan wordt het een rekensommetje. De Heere is gekomen om zondaren te redden; ik ben een zondaar, dus ik ben gered. De belofte van het Evangelie moet door het geloof worden omhelsd. Er is ook nog zoiets als de ziel die levend wordt gemaakt. Dan wordt het Woord toegepast aan het hart. De zondaar zal zich dan tot God bekeren. Ik lees daar helaas maar weinig van in jullie bijdragen. Ik ben weleens bang dat velen beginnen bij de genade maar ze weten niets van het recht van God. Nee, ik oordeel niet. De Schrift zegt dat van hen. Ze spreken over Jezus en de beloften maar als je nu eens verder vraagt hoe ze aan die Jezus zijn gekomen?
Maar God gaat zo'n zondaar van alles afsnijden, hij laat hem uitwerken, tot het moment dat Hij met alles van zichzelf voor God wegzinkt. Dan wordt het voor eeuwig omkomen, want hij kan maar niet geloven dat het ooit nog goed kan komen. De schuld moet worden weggedaan. Op Zijn tijd en wijze komt Hij tot de zondaar en richt hem op uit het modderig slijk van zijn ellende, zonde en schuld. Er is een weg van de belofte naar de vervulling. Het moet van de belofte naar de Belover! Kennen wij daar persoonlijk iets van? Daar zal het op aankomen. Hoe kom ik ooit tot God bekeerd?
Al onze werken zijn een wegwerpelijk kleed, dat is eigen gerechtigheid! en walgelijk in Zijn ogen.
Wat leer de Bijbel ons? Geloven is vertrouwen, je over geven aan God en niet werken totdat citaat:Maar God gaat zo'n zondaar van alles afsnijden, hij laat hem uitwerken, tot het moment dat Hij met alles van zichzelf voor God wegzinkt:einde citaat
Wie zegt wanneer je bent uitgewerkt...Hoe veel jaar moet je dan werken, wat moet je dan doen?
Went u naar Mij en wordt behouden! Wie zijn wij nietige schepsel dat we God kunnen voorschrijven hoe we 'bekeerd' moeten worden Lees Jesaja 45:19-25 en zo zijn er nog vele passages uit het Nt en Ot!
Al ons bidden/smeken/wachten is eigen werk!
Geef je over in Zijn handen: Heere ik weet het niet meer, doet u maar wat u wilt, U heeft Uw bloed gestort, U heeft alles gedaan, alles volbracht. Neem mijn leven Heere!
Je hoeft niet te werken, je mag niet eens werken. De belofte van het Evangelie moet niet worden omhelst, nee, deze wordt omhelsd! Daar waar de zondaar alles uit handen geeft en zich laat vallen (in de termen; afgesneden zaak) valt deze in de handen van Jezus Christus! Er staat immers dat Hij nooit een zoeker/bidder laat staan/wachten.
Hier is de zondaar bij, hier wordt de hemelse vrede ervaren. Dan komt het erop aan om het geloof te oefenen en niet in twijfel/donkerheid te vallen. Lees en herlees de brief van Paulus aan de Romeinen en de Galaten!!
