Tegen homoseksuele geaardheid strijden

Ik ben 18 jaar en heb al heel erg lang 'last' van homoseksuele gevoelens. Toch kan ik me niet goed vinden in de zogenaamd oplossing die dan wordt aangedragen, namelijk dat je tegen die gevoelens moet strijden. Want je homoseksuele geaardheid hangt samen met je hele persoonlijkheid. Vaak zijn homo's ook creatief, gevoeliger en ook minder mannelijk in hun karakter. Is dat dan ook verkeerd? Als dat zo is, dan heeft je leven nauwelijks zin meer, want wie gaat er nu tegen de essentie van jezelf strijden, tegen datgene wat juist maakt dat jij jij bent. Wat zou Gods bedoeling zijn geweest om mensen ook als homo's te scheppen?

Het verhaal dat het is 'ontstaan' als compensatie van een moederverlies of zo kan soms wel zo zijn, maar is bij mij echt niet zo. Ik heb dat nooit zo gehad, al vanaf ik het mij kan herinneren waren die gevoelens er; ik heb absoluut een heel fijne jeugd gehad. Kan er (ik kom zelf uit de Gereformeerde Gemeenten) niet meer aandacht komen vanuit de kerken voor deze problemen? Het EHAH in Amsterdam doet goede dingen, maar sluit met hun zeer evangelische benadering niet bepaald aan op mijn reformatorische levensovertuiging. Kan er niet een bepaalde stichting worden opgericht ofzo? Of is alles gewoon nog een groot taboe (ook in de ger.gem.?) Ik vraag dit niet uit boosheid, maar omdat ik er echt zelf mee worstel.

Wat je schrijft over de homofiele geaardheid is waar. God heeft jou zo geboren laten worden en heeft ook met jouw leven een plan. Je mag er zijn. Al denk ik wel dat de homofiele geaardheid niet bij de oorspronkelijk goede schepping hoort en een gevolg is van de zondeval. Dat is overigens ook met veel andere dingen zo.

In ieder geval is Psalm 139:13-16 ook op jou van toepassing. Ik ben van mening dat je gelijk hebt in het feit dat je niet moet gaan strijden tegen de essentie van je leven. Het enige wat de Bijbel zegt is dat je niet in een homoseksuele relatie mag leven met iemand anders. Dat is een kruis om op die manier altijd ongetrouwd te moeten blijven. Maar God wil je zeker de kracht en de genade geven om dat kruis te dragen.

Ik heb een ouderling gekend uit onze kerk, die ook een homofiele geaardheid had, maar in onthouding leefde en veel betekende in het Koninkrijk van God. Of er iets georganiseerd zou kunnen worden in onze kerk is een vraag, waar ik niet positief over ben. Het zou goed zijn, maar ik denk dat de bereidheid er in het algemeen niet is door gebrek aan kennis van de geaardheid en de nood, die dit met zich meebrengt.

Toch wil ik je nog zeggen dat ik iemand ken die genezen is van deze geaardheid en nu verloofd is met iemand van het andere geslacht. Het blijft wel een zekere strijd, maar er is toch een grote mate van geluk. Dat is bij God ook mogelijk.

Heel veel sterkte om met deze zaken om te gaan. Weet zeker dat je er voor God en voor mij niets minder om bent dan iemand met een 'normale' geaardheid. Benut de gaven en creativiteit, die past bij jouw instelling.

Ds. C. G. Vreugdenhil

Dit artikel is beantwoord door

Ds. C.G. Vreugdenhil

• Geboortedatum:
  02-04-1946
• Kerkelijke gezindte:
  Gereformeerde Gemeenten
• Woon/standplaats:
  Houten
• Status:
  Actief

226 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven