Vraag
Onze zoon van vijftien-plus heeft een nieuwe mobiele telefoon nodig. Dit mag van ons, maar hij wil er een met veel extra's. De mobiel die hij op het oog heeft kost 130 euro. Wij vinden dit veel te duur. Hij heeft wel een bijbaantje, maar toch... Wij hebben er geen verstand van en een beetje mobiel met mogelijkheden, daar ben je dan zoveel geld kwijt aan, aldus zoonlief. Wat is nu redelijk om tegen hem te zeggen? We hebben natuurlijk al een zoektocht op internet gedaan. Maar wat boven in dat brein zit, is er zomaar niet uit. Hoe lossen wij dit op zonder al te veel onvrede.
Antwoord
Beste ouders,
Opvoeden is loslaten. Stukje bij beetje. Als je de navelstreng hebt doorgeknipt, dan begint het. En loslaten is iets wat ons vaak moeilijk valt. We willen zo graag de dingen en zeker onze kinderen, in handen houden en ze bewaren voor verkeerde keuzen, voor zonden, voor het verkwisten van hun geld en noem maar op. Maar wanneer je, je kinderen wil beschermen en sturen, dan kom je soms weer met hen in conflict, dat lees ik ook een beetje in uw vraag.
U heeft moeite met het forse bedrag van deze mobiel en wellicht ook met de (in uw ogen onnodige) 'extra's'. In een bepaald opzicht kan ik u begrijpen. Tegelijk is het goed om naar uw kind te kijken. Waarom wil hij deze mobiel? Wil hij bij de groep horen? (op zich niet verkeerd, trouwens), of wil hij allerlei filmpjes kijken op zijn kamer die hij anders niet kan zien? (daar zou ik minstens over in gesprek gaan). Of vindt hij deze mobiel gewoon mooi en de extra's leuk en interessant? De meeste jongeren van zijn leeftijd hebben mobieltjes met extra's en in die leeftijd wil je niet te veel uit de toon vallen. Dat wilde u waarschijnlijk zelf vroeger ook niet.
U wilt het terecht op oplossen in vrede. En, u schrijft het zelf, het is zijn (!) geld en hij is boven de vijftien. U wilt waarschijnlijk het contact goed houden met uw zoon, ik zou zeggen: geef hem dan ook de ruimte om zelf een keuze te maken. Hij vraagt niet aan u om een duurdere mobiel te betalen, dan zou het anders liggen. Het is zijn geld, zijn keuze. Ga met hem in gesprek en bespreek uw reserves en motieven, eerlijk en open. Geef hem adviezen, maar laat hem vervolgens zelf een keuze maken. En als het op financieel gebied een verkeerde keuze blijkt te zijn, leert hij er hopelijk van.
Het is heel belangrijk dat jongeren in de leeftijd van uw kind de ruimte langzaamaan groter voelen worden om op eigen benen te staan en eigen keuzes te kunnen maken, terwijl ze tegelijkertijd de veilige basis en de wijze raad van thuis nog hebben.
Ik hoop dat u wat heeft aan dit antwoord en al zou u voor de optie kiezen om toch deze aanschaf te verbieden, zorg ook dan voor uitleg van, en gesprek over, die keuze van u.
Hartelijke groeten van een vader van wie de kinderen nog tien min zijn ;-)
Michel van Heijningen
Dit artikel is beantwoord door
Ds. M. (Michel) van Heijningen
- Geboortedatum:08-06-1976
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Alblasserdam
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Kijk goed wat de beste opties zijn wat dat betreft. Soms proberen ze je de duurste abonnementen aan te smeren onder het mom: helft van de prijs.
Ik weet niet of jullie lid zijn van de ANWB, regelmatig hebben zij goedkope abonnementen van rond de 1o euro per maand en voor zo'n 8 a 10 euro meer kun je er ook mee internetten. De telefoon is dan gratis.
Succes met zoeken.
Toen ik in de winter 6 ochtenden per week om 5 uur op moest voor mijn krantenwijk, hoefden mijn ouders echt niet aan te komen met een vast bedrag (de helft, doe eens normaal!) sparen. Het ging dan ook vrolijk allemaal op aan hobbies en daar heb ik nooit spijt van gehad.
Ouders moeten goed uitkijken met dingen een 'afspraak' noemen, terwijl het gewoon dwingend is opgelegd. Maar ja, 'afspraak' klinkt zoveel beter, toch? Ik ken de situatie natuurlijk niet, het is een algemene opmerking.
Een pre-paid telefoon nemen is wel verstandig, en dan vooral goed wijzen op die SMS-'diensten' die schandalig duur zijn en waar je niet vanaf komt. Altijd goed de kleine lettertjes lezen voordat je LOL AAN sms't naar een of ander nummer dat voor 2 euro per sms onzin terugstuurt.
Een mobiel voor 130 euro is echt zo duur niet, om heel eerlijk te zijn. Natuurlijk is het veel geld, maar dat kosten die dingen nu eenmaal, maar het kan altijd duurder. Het hangt er natuurlijk ook vanaf hoeveel het kind binnenharkt met zijn bijbaan. Veel meer dan 2-3 maanden werken kan het toch niet zijn?
@machiels: het is blyk, zonder c! ik wil niet teveel reclame maken, maar google er maar eens op, het is echt zo gek nog niet voor de jongelui.
Ik vond het eigenlijk best wel handig. Je hoest niet in 1 x dat bedrag op, maar het wordt per maand afgeschreven. Hij is er superblij mee, kan ruim smsen en bellen, voordat hij moet gaan betalen. Want dat is voor zijn eigen rekening ! Ook als hij ermee boven de limiet zou gaan internetten.
Bij de jongeren wil niemand buiten de groep vallen, logisch ! Dus ik kan best begrijpen dat hij ook zo'n leuk ding wil hebben. Als ik 18 zou zijn, zou ik hem ook willen hebben. Zeker als al mijn vriendinnen er ook eentje hadden.
Hij spaart zelf en wij sparen voor onze kinderen, zonder dat ze dit weten. Nou ja, ze weten het wel, maar hebben geel flauw idee hoeveel. Als ze gaan trouwen of op zichzelf wonen, krijgen ze dus van ons een appel voor de dorst mee. Wij vinden het leukere om met een "warme" hand te geven, dan later met een "koude".
De getrouwde kinderen hebben trouwens nog het hele bedrag intact ! Zij blijven het als appel voor de dorst zien. Leuk ! (en verstandig)
Bedankt voor je antwoord. Helaas kom ik niet meer in aanmerking, daar ik decennia boven de leeftijdsgrens zit....
Om uw gevoel van duur over te brengen zou u kunnen voorstelen te zeggen, het is goed, maar geef dan ook nog eens de helft bv 65 euro uit aan een goed doel.
Wij hebben geld en luxe, laten we dat een beetje delen.
