Vraag
Hoe komt het dat ik God pas nodig heb als het minder goed met mij gaat? Als ik me rot voel heb ik God opeens weer nodig om me weer 'lekker' te voelen. Of als ik ergens tegenop zie, heb ik Gods hulp weer nodig. Waarom heb ik God niet gewoon altijd nodig? En hoe moet ik mijn vertrouwen op de Heere stellen? Alvast bedankt voor het antwoord. Een jongere.
Antwoord
Beste vragensteller,
Je vraag is een oud dilemma, waar velen mee worstelen. Overigens, gelukkig als je het zo beleeft want dat is ook al een wonder, als het verlangen in je leeft om altijd dicht bij God te leven. Blijkbaar heb je er ervaring mee, met moeilijke tijden die je uitdrijven tot God, en makkelijke tijden die je van God verwijderen.
Ik denk dat er één belangrijk medicijn is: vaste gebedstijden. Het is goed als je de stille tijd van de omgang met God -bij het Woord en in het Gebed- een vaste tijd en plaats geeft. Zet een kruisje in je agenda, elke dag op de zelfde tijd. Neem de tijd om een bijbelgedeelte te lezen en te bemediteren, goede lectuur erbij te lezen, om te bidden en te praten met God, en houd een 'geestelijk dagboek' bij. Met dat laatste bedoel ik een schrift o.i.d. waarin je schrijft wat je gelezen hebt, wat de boodschap van God voor jou was, wat dat voor je betekende, waarin je ook belangrijke dagelijkse dingen beschrijft, en wat het geloof daarin voor je betekent. Dat kan allemaal vrij kort, maar het maakt inzichtelijk "hoe het met je is, en hoe het als gelovige met je is."
Laat je gebed niet afhankelijk zijn van de omstandigheden, maar laat er in alle omstandigheden gebed zijn.
Vriendelijke groeten,
Ds. A. Goedvree
Dit artikel is beantwoord door
Ds. A. Goedvree
- Geboortedatum:16-06-1970
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Hellouw
- Status:Inactief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Je bekijkt het negatief, je kunt het ook positief bezien. Door de omstandigheden trekt de Heere jou naar zich toe.
Je hebt Gods hulp altijd nodig, maar je vraagt er (nog) niet altijd om. Dat gaat Hij je vast leren!
dacht ik het volgende;
je Hebt God altijd nodig! Je kunt immers nooit zonder Hem.
Het probleem is echter, dat wanneer het goed gaat, je dat niet direct opvat, als Gods hulp.
Het lijkt immers zo gewoon. Denk maar aan eten, drinken, gezondheid, kleren, vrienden enz.
Ook hierin kun je niet zonder God.
Waarschijnlijk bedoel je met je vraag, waarom heb ik God niet nodig gewone dingen, waarom ervaar ik zijn steun dan niet/minder.
Waarom lijkt het dat ik Gods hulp dan niet nodig heb.
We moeten er op gewezen worden, dan ook deze dingen van God komen. Juist in de dingen, die zó gewoon lijken, kun je God de eer geven.
Breng Hem de dank, ook voor die kleine dingen, in het gebed.
Want waar heb je tenslotte ZIjn hulp niet voor nodig?
En je mag ook dankbaar zijn, dat nood leert bidden.
Nood leert immers ook vloeken....
Dus dank Hem er ook maar voor, dat nood leert bidden.
Daarom merk je toch wel weer, dat je Hem toch nodig hebt.
