Vraag
Ik heb een grote puinhoop van mijn leven gemaakt. Vooral wat betreft het geestelijk leven. Daarvoor schaam ik mij diep en van binnen voel ik mij diep verscheurd. Op het moment ben ik een weg ingeslagen wat mij verder en verder van God vandaan brengt. Het lijkt wel of ik weer verder ga met het oude leven. Van binnen is het dood. Toch kan ik God niet loslaten. Het is als een kaars die bijna uit is, maar nog wel licht geeft. Ik ben heel bang dat alles het werk van de duivel is geweest. Hoe kan het anders dat ik zover afdwaal? Ik hoor nergens meer bij. En bij Gods kinderen niet en niet meer bij de wereld. Ook merk ik vaak dat velen mij niet begrijpen. Dan ben ik bang dat anderen mijn strijd niet begrijpen. Ik merk afkeer en onbegrip omdat ik bijna nooit meer naar de kerk ga. Gods kinderen zijn voor mij geen mensen meer waar je met je vragen naar toe kan gaan. Vaak hebben ze het veel te druk met van alles en nog wat en hebben ze haast. Ook komen ze al met een pasklaar antwoord, zonder eerst te luisteren. Conclusies worden al getrokken zonder dat ze geluisterd hebben. Jaloers kan ik worden op de verhalen en boeken van vroeger. Hoe de omgang met elkaar was. De gemeenschap der heiligen. Vertrouwen in Gods kinderen heb ik niet meer. En wat nog erger is, het vertrouwen in God is ook weg. Alles ben ik kwijt. En ben bang dat het nooit meer goed komt.
Antwoord
Beste vraagsteller, bedankt voor je eerlijke vraag, waarin je nogal wat prijsgeeft van de innerlijke worsteling die je doormaakt. In je vraag klinkt een heel proces van ervaringen door: met jezelf, met de mensen om je heen, met God. Ik wil proberen uit je woorden enkele zaken op te diepen en je die vóór te houden in de hoop dat je er wat aan zult hebben.
Het treft me wat je schrijft: "Jaloers kan ik worden op de verhalen en boeken van vroeger. Hoe de omgang met elkaar was. De gemeenschap der heiligen." Klinkt daarin een verlangen dat in je leeft náár de gemeenschap der heiligen? Waar liefde woont, -Psalm 133: Ai, ziet, hoe goed, hoe lief’lijk is ’t dat zonen van ’t zelfde huis als broeders samenwonen. Maar de praktijk is zo anders; je stuit op onbegrip, en dat nog wel bij Gods kinderen (tussen haakjes: wie bedoel je met Gods kinderen? Wie zijn kinderen Gods? Romeinen 8: 14 geeft het antwoord: "zovelen als er door de Geest Gods geleid worden." Met droefheid moeten wij zeggen, dat de grens tussen Gods Koninkrijk en de wereld niet getrokken wordt op de drempel van de zichtbare kerk…). Je voelt je niet alleen niet begrepen, maar ook niet gehoord; pasklare antwoorden worden gegeven, terwijl het in jou schreeuwt om aanvaarding en begrip, in één woord: om de liefde Gods welke is in Christus Jezus, en die de gemeenschap der heiligen dan ook moet kenmerken. Het gevolg is dat je steeds meer moeite hebt om naar de kerk te gaan; dat geeft weer afkeer en onbegrip van de kant van anderen en zo versterkt het één het ander. Hoe kom je hieruit?
Bedenk: het geloof werpt zich niet op mensen, maar op God en Zijn onwankelbare beloften. Waarschijnlijk zul je dat onmiddellijk met me eens zijn. Toch vraag ik je dit te onderzoeken bij jezelf. Je schrijft: "Vertrouwen in Gods kinderen heb ik niet meer. En wat nog erger is, het vertrouwen in God is ook weg." In hoeverre is er een verband: laat je je vertrouwen in God (nog) bepalen door het vertrouwen van mensen. Geschaad vertrouwen in mensen (die jij als Gods kinderen ziet) kan dan gemakkelijk leiden tot gebrek aan vertrouwen in God. Gods Woord waarschuwt daartegen: "vertrouwt niet op prinsen, op des mensen kind, bij hetwelk geen heil is." Wij doen dat toch, raken teleurgesteld in mensen, erger nog: zelfs in kerkmensen, erger nog: zelfs in Gods kinderen.
Maar wat nu zo verootmoedigend is: die "prinsen", daar staan wij zelf niet buiten; de eerste prins op wie wij geen enkel vertrouwen hebben te stellen, waar het om ons heil gaat, zijn wij zélf; dus niet allereerst de andere mensen om ons heen, ook niet kerkmensen, zelfs niet Gods kinderen, maar mijn eigen persoon. En waar ik tóch mijn heil nog zoek bij mezelf of bij een ander, -terwijl Gods Woord duidelijk zegt, dat daar geen heil te vinden is-, daar kan het niet anders of raak ik teleurgesteld, ontmoedigd, en zal ik vroeg of laat naadloos jouw woorden kunnen overnemen: "Ik heb een grote puinhoop van mijn leven gemaakt. Vooral wat betreft het geestelijk leven. Daarvoor schaam ik mij diep en van binnen voel ik mij diep verscheurd. Op het moment ben ik een weg ingeslagen wat mij verder en verder van God vandaan brengt. Het lijkt wel of ik weer verder ga met het oude leven. Van binnen is het dood." En de duivel vindt dat prachtig, maar het is vooral je eigen vlees, dat vertrouwen stelde op vlees.
Wij moeten door genade leren steeds weer bij God te beginnen. Elke dag. Niet bij mensen. En daarom, beste vraagsteller: als jij moet zitten op de puinhopen, bekeer je van je schaamte en verscheurdheid en verkeerde wegen; dat je nog op vlees vertrouwen stelt en niet op God. Dat je God niet God laat zijn en je je niet onvoorwaardelijk werpt op en vastklampt aan Zijn beloften. Zoek de plaatsen op waar Zijn Gemeente samenkomt onder het Woord, en word daarin getrouw.
Je zegt: "Ik hoor nergens bij. En bij Gods kinderen niet en niet meer bij de wereld." Ik begrijp dat je je alleen voelt. Maar op grond van de Schrift is het onmogelijk wat je zegt. Want je bent óf nog een kind van de wereld óf een kind van God. Daarom, geef je gewonnen aan Hem. Het kan nog weleens genade blijken om op de puinhoop van je eigen leven te moeten zien, opdat Hij je oog doet staren op Zijn belofte (Jer.17: 5-8): "Zo zegt de HEERE: Vervloekt is de man, die op een mens vertrouwt, en vlees tot zijn arm stelt, en wiens hart van den HEERE afwijkt! Want hij zal zijn als de heide in de wildernis, die het niet gevoelt, wanneer het goede komt; maar blijft in dorre plaatsen in de woestijn, in zout en onbewoond land. Gezegend daarentegen is de man, die op den HEERE vertrouwt, en wiens vertrouwen de HEERE is! Want hij zal zijn als een boom, die aan het water geplant is, en zijn wortelen uitschiet aan een rivier, en gevoelt het niet, wanneer er een hitte komt, maar zijn loof blijft groen; en in een jaar van droogte zorgt hij niet, en houdt niet op van vrucht te dragen."
Van harte wens ik jou Gods heil toe!,
Ds. D. M. Elsman
Dit artikel is beantwoord door
ds. D.M. Elsman
- Geboortedatum:16-04-1961
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Rijssen
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Mensen, laten we ons ontfermen over deze vraagsteller met elkaar!!
Hoe bent je zover afgedwaalt? Je bent bang dat het het werk van de duivel is geweest. Ik heb nieuws voor je: Je bent zelf de schuld en oorzaak. Zo zijn wij mensen, we laten ons meetrekken door de begeerten van het vlees en de zonde. Zo verrot zijn we, jij en ik. Ook de mensen met een mooi uiterlijk laagje vernis. Van nature van God gescheiden door onze ongerechtigheid.
Wat betreft pasklare antwoorden: Ik weet niet wat deze mensen over wie je het hebt zeggen, voor mij telt alleeen wat God heeft gezegd in de Bijbel. En in veel gevallen zijn dit simpele en pasklare antwoorden. Mensen maken allerlei excuses: "ja maar in mijn geval is dat toch anders en ik ben een speciaal geval want enz enz." Ik was niet anders. Maar het is onzin, ons hoofdprobleem is dat we gerechtigheid missen door onze zonde, al het andere zijn gevolgen hiervan.
Voor mij werd belangrijk de tekst in Matt 6: 33 "zoekt eerst het Koninkrijk Gods en Zijn gerechtigheid, en al het andere zal u toegeworpen worden." En de dingen die toegeworpen worden betreffen niet alleen eten en kleding want de mens leeft niet van brood alleen maar van alles wat God geeft.
Hoe vindt je het Koninkrijk Gods? Ga op je knieen en bid tot Jezus: "Ik heb een puinhoop van mijn leven gemaakt maar ik wil me daarvan afkeren en tot U keren. Wilt U mijn leven in uw hand nemen. Onderwijst U mij door uw Woord, help me op U leren te vertrouwen. Geef mij Uw Heilige Geest zodat ik Uw Woord begrijpen kan en mezelf zien kan in Uw ogen."
Neem dan een Bijbel, een vertaling die je begrijpen kan, en begin Bijbelstudie te doen, elke dag een uur of zoveel tijd je besteden wil en kan. Begin bijvoorbeeld met het Johannes evangelie of de Kollosenzen brief en werk dat door van begin tot eind en probeer te begrijpen wat er staat. Denk er over na en maak aantekeningen. Laat dingen die je niet begrijpt liggen voor later. Begin en eindig de dag met gebed en bid ook gedurende de dag zoveel je wilt bij elke gelegenheid. Leer zo te leven in relatie met Jezus. Ik garandeer je dat in een paar maand tijd alles er anders uitziet, dat het weer goed komt en dat het beter wordt dan het ooit is geweest en je weer levensvreugde krijgt als je de rijkdom van Gods genade en zegeningen leert begrijpen.
(Ik heb het dan niet over een aardse schat maar een hemelse schat)
Als je vragen hebt op welk vlak dan ook wil ik graag helpen.
Misschien denk je wat cliché,
maar dat is ook waarom er staat geschreven: kom maar als je vermoeid en belast bent…
Zelfs als je het nog bonter gemaakt hebt (dan de verloren zoon) door met hoeren naar bed te gaan, elke dag van de week dronken bent, de ene party naar de andere afloopt … om uiteindelijk berooid tussen de varkens(poep) naar wat schillen of etensresten te zoeken omdat de honger je teveel wordt. En zelfs als je besluit om b.v. bij het leger des heils (of andere dienstknechten) te scharen zodat je weer eten en drinken hebt……
Het maakt niet uit of je erger of niet bent dan de verloren zoon (zus) of wat voor wanhopig alternatief je kiest…..
JA, dan staat JOUW GOD
JOUW VADER
Op de uitkijk!
En als jij naar Hem toekomt
Zal HIJ je omhelzen
En je kussen (ondanks de varkenspoeplucht)
Omdat Hij je LIEF HEEFT
Dan JUICHT de hele Hemel, omdat je tot Hem komt
Zodat je vrede met Hem zal krijgen
Je krijgt een nieuw kleed
Je krijgt een ring aan je vinger
En je zal een FEESTMAAL met Hem HEBBEN!
Beste vragensteller, dit is geen verhaaltje
Dit is een belofte gegeven door zijn Zoon Jezus Christus. En wat er ook gebeurt is, geen zonden zijn voor Zijn Bloed te groot. Hij heeft de prijs voor jou al 2000 jaar geleden betaald.
Nu is het aan jou….
Als jij de Heere Jezus wil horen en zien
Nodig Hem vandaag maar eens uit
Open je HART (stop met je denken) en roep het maar gewoon uit
En laat iedere gedachte of mens die zegt dat het niet kan of niets uithaalt maar gewoon links liggen…
HEERE Jezus, ik open mijn hart voor U
Ik erken dat ik een zondaar ben,
maar ik nodig u vandaag uit in mijn leven
Ik heb u hulp zo hard nodig,
Wilt u mijn leven leiden,
Wilt u mijn oren openen, zodat ik uw stem kan verstaan
Wilt u mijn ogen open zodat ik Uw Heerlijkheid kan zien
En vul mij met uw Heilige Geest
Vul mijn wezen met uw liefde
Om u te eren, om u te dienen
Heel mijn leven lang
Amen
Hallelujah, prijs God
Ik zal voor je bidden
(mailen kan je ook via forum of profiel)
