Depressief of occult gebonden

Ik slikte (tot een half jaar geleden) antidepressiva en heb dit inmiddels afgebouwd, omdat ik zo graag wilde leven vanuit de kracht die de Heere Jezus geeft, mede aangespoord door lezingen hierover op Heartcry. Al meerdere malen ben ik bezig geweest met boekjes van Neil Anderson, e.a., dingen beleden, volgens mij ben ik niet occult belast. Ik mag een kind van God zijn, maar ik kom hier niet doorheen. Bijna dagelijks schreeuw ik het uit naar God en dat is mijn enige Houvast, maar verbetering van mijn depressiviteit komt er (nog) niet.

Pas hoorde ik een preek over de verzoeking van Jezus in de woestijn. De dominee benoemde dat alles wat ons naar beneden wil halen van de duivel is. De duivel wil ons naar beneden halen en zegt: Is het niet dat God gezegd heeft... (slik het maar niet meer, want met God kun je alles overwinnen...) Nu ik geen antidepressiva meer slik, kan ik niet anders zeggen dat ik me steeds slechter ga voelen. Is het niet reëler om te zeggen dat God geneest, maar niet altijd? Is het dan niet een opdracht om juist de middelen te gebruiken? Zie ook Prediker 7:16. Al lange tijd worstel ik wat ik moet/mag doen.

Misschien moet dit een andere vraag worden: N.a.v. artikel op de site van Heartcry ("Ben jij depressief of occult gebonden?") heb ik ook de vraag: Wanneer ben je psychisch ziek (en is medicijngebruik geoorloofd) en wanneer ben je belast?

Beste vriend of vriendin,

Je schrijft dat je tot een half jaar geleden antidepressiva slikte maar dat je dat inmiddels hebt afgebouwd omdat je zo graag wil leven vanuit de kracht die de Heere geeft. Dat is geweldig! Ook dat je schrijft dat je een kind van God mag zijn is geweldig! Misschien moet je vaak denken aan je doop. Het doopformulier zegt zo veelbetekenend in het dankgebed (!): "Wij danken en loven U dat U ons en onze kinderen (….) door Uw Heilige Geest (….) tot Uw kinderen aangenomen hebt en dat met de Heilige Doop bezegelt en bekrachtigt." Natuurlijk is dat niet automatisch, maar verwerkelijkt zich dat in de weg van geloof en dagelijkse bekering. Daarom zegt het dankgebed er ook bij: "door Uw Heilige Geest." De Heilige Geest werkt immers het geloof en de dagelijkse bekering. En, laat ik dat er meteen maar bij zeggen: we zijn vaak van die làstige kinderen van God, die dagelijks struikelen en vallen.

Nu is wel mijn vraag of, ondanks dat je een kind van God mag zijn en je vanuit de kracht die Heere Jezus geeft wilt leven, het afbouwen van de antidepressiva, zoals je gedaan hebt, juist is. Natuurlijk kan ik dat niet overzien, maar ik neem aan dat je dat in overleg met je arts hebt gedaan. Want zomaar afbouwen, ook vanuit het geloof, is niet de juiste weg. Je wijst er zelf op: medicijnen zijn op zichzelf niet verkeerd, al weten we en bidden we of de Heere ze wil zegenen. Waarom ik die vraag of het afbouwen juist is, stel? Omdat je schrijft dat de verbetering van je depressiviteit er (nog) niet is. Je haalt de preek van een dominee over de verzoeking van Jezus in de woestijn aan. Begrijp ik het goed dat hij zei dat de duivel je kan ingeven: "Slik het maar niet meer, want met God kun je alles overwinnen", of bedoelde hij het tegenovergestelde? Als hij het eerste bedoelde denk ik dat hij daar gelijk in heeft, ook al zou ik zelf niet zo gauw zo’n concrete toepassing maken, want daarvoor zitten er (waarschijnlijk) teveel verschillende mensen in de kerk. Die dominee zal wel bedoeld hebben dat ook de medische wetenschap, inclusief de antidepressiva, een gave van God is, waar we dankbaar voor mogen zijn, hoé moeilijk het ook is om bijvoorbeeld lange tijd antidepressiva te moeten gebruiken.

Terecht schrijf je: "Is het niet een opdracht om juist de middelen te gebruiken", waarbij je Prediker 7:16 aanhaalt. En, beste vriend(in), je schrijft ook: "Is het niet reëler om te zeggen dat God geneest, maar niet altijd?" Dat is vast en zeker waar. Denk aan Trofimus die door Paulus in Milete ziek achtergelaten moest worden (2 Tim.4:20), terwijl Paulus uit ervaring weet dat God wondere genezingen kan geven. Of denk aan Paulus zelf, die een doorn in zijn vlees had (een bepaalde ziekte of handicap?, 2 Kor.12:7-8), die ondanks zijn hartstochtelijk bidden niet wegging. Hij kreeg er alleen veel voor terug: hij ervaarde in zijn "zwakheid" Gods kracht en bijzondere genade (vers 9-10). Of denk aan Koning Hizkia. Hij kreeg er op zijn hartstochtelijk gebed wel 15 jaar bij, maar tenslotte stierf hij 15 jaar later, op 54-jarige leeftijd (2 Kron.29:1) toch. Soms heeft iemand een kruis te dragen. Dat kan een handicap zijn, het kan een bepaalde lichamelijke of geestelijke zwakheid zijn. Als het je maar dichter bij God brengt en houdt, zoals Rom. 8:28 zegt: "Wij weten dat voor hen die God liefhebben alle dingen meewerken ten goede."
 
Ik denk dat dat alles in het bijzonder van depressiviteit geldt. Genezing van depressiviteit is, ook bij gebruik van antidepressiva en professionele begeleiding (gespreks- of andere therapie), dikwijls een proces, soms zelfs een langdurig proces. Lees eens Psalm 42: wat een ups en downs heeft die dichter. In dat ene vers is hij er helemaal bovenuit (vers 9), één vers ervoor en erna ligt hij weer helemaal onder. Wel is het heel mooi dat hij zichzelf (zijn ziel) toespreekt en zegt: wat ben je terneergeslagen, ziel, wat ben je onrustig (ik vertaal vrij, hoop op God. Misschien herken je dat van jezelf ook. Je kunt Psalm 43 erbij lezen, want waarschijnlijk zijn Psalm 42 en 43 oorspronkelijk één psalm (zie Ps.42:12 en 43:5 en dat beide psalmen spreken van "in het zwart gaan"). Wel geloof ik dat de wetenschap dat de Heere er voor je is en je een kind van Hem mag zijn in alle ups en downs een geweldig houvast (je gebruikt dat woord ook) is, al schreeuw je het, zoals je schrijft, bijna dagelijks uit naar God. Probeer van dag tot dag op Hem te zien en vanuit Zijn kracht te leven, ook als het ‘mistig’ is in je leven. Zoals dat jongetje dat aan het vliegeren was terwijl het heel erg mistig was. "Je kunt je vlieger niet eens zien", zei iemand tegen hem. Hij antwoordde: "Ja, maar ik voel hem trekken."

Nu zit je met de vraag (en die betrek je natuurlijk heel sterk op jezelf) wanneer iemand psychisch ziek is (en medicijngebruik dus geoorloofd is) en wanneer occult belast. Laat ik maar ronduit zeggen: ik denk bij psychische ziekte niet zo gauw aan occult belast zijn (evenmin als bij andere ziekte). Wat is trouwens occult belast? Je komt dat woord niet tegen in de Bijbel. Het is een woord dat de laatste decennia in bepaalde kringen sterk is opgekomen, maar waarmee we heel voorzichtig moeten zijn. Vaak denkt men bij occult belast zijn aan bezetenheid of onreine geesten, zoals daar in de evangeliën sprake van is. Maar ik denk heel sterk dat dat niet juist is. Nergens lees je, als Jezus een bezetene geneest, dat Hij verband legt met een occulte belasting of met een bepaalde zonde of dat Hij bijvoorbeeld zegt: "Ga heen, zondig niet meer", zoals tegen de overspelige vrouw (Johannes 8:11). Iets dergelijks zou je toch op z’n minst verwachten. Ook niet dat Jezus verband legt met Deut. 18:9-14, waar heel vaak in verband met occult belast zijn naar gewezen wordt. Dus, ik ben er heel voorzichtig mee. Zéker als er verbanden worden gelegd met bijvoorbeeld claustrofobie, angsten, homeopathie, enz., enz. Soms lees je hier en daar hele rijtjes van allemaal zaken die met occulte belasting te maken zouden hebben. Maar waar lees je dat in de Bijbel? Ik bedoel natuurlijk niet dat je zomaar straffeloos aan alles kan meedoen en dat er geen gevaren zouden zijn voor jongeren die zich bezig houden met dingen die niet goed zijn. Maar heel gauw van occulte belasting spreken kan bepaalde mensen soms erg angstig maken. Ik denk dat dat ook zo is als er verbanden gelegd worden tussen occulte belasting en depressiviteit.

Nu je vraag: wanneer ben je psychisch ziek en wanneer ben je belast? Ik denk, om het woord occulte belasting toch maar even aan te houden, dat daar alleen sprake van is als er een concrete zonde is of was. En dan denk ik aan zonden op het gebied van de seksualiteit, het materialisme, verslaving, wrok, grove ontevredenheid e.d. Of aan de werken van het vlees die in Galaten 5:19-21 genoemd worden. Maar daar zeg ik meteen bij: wanneer iemand daarmee breekt en zijn zonden belijdt, is er een vergevende God, 1 Johannes 8-2:2. Wat ik daarmee wil zeggen: ga dagelijks tot de Heere met al wat niet goed is in je leven. Ga ook dagelijks tot Hem als je depressiviteit weer de overhand dreigt te krijgen. Zoals de dichter van Psalm 42 en 43. En als je arts antidepressiva of een bepaalde therapie voorschrijft of aanraadt, zie dat als mogelijkheden die God geeft in deze tijd van veel goede medische zorg.

Beste vriend of vriendin, ik hoop dat ik je wat geholpen heb. God zegene je.
Ds. H. Veldhuizen

Dit artikel is beantwoord door

Ds. H. Veldhuizen

• Geboortedatum:
  02-01-1938
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Wapenveld
• Status:
  Inactief

244 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven