Duurzame verkering opbouwen

Sinds enige maanden heb ik verkering met een meisje dat uit dezelfde stad komt als ik en dat ik al geruime tijd goed ken, doordat we veel met elkaar op hebben getrokken. We studeren nu allebei aan dezelfde universiteit en wonen zodoende ook in dezelfde stad op kamers. Allebei hebben we een verslavingsprobleem gehad met zelfbevrediging (en ik ook met pornografie) wat bij ons allebei nog niet helemaal over is. Het lichamelijke contact is vrij snel gegaan, mogelijk doordat we elkaar al goed kenden en veel van elkaar wisten, en het zo ver gekomen is dat we elkaar bevredigd hebben. (Nog) Geen geslachtsgemeenschap gelukkig! Ook hadden we het er via MSN wel eens over hoe het zou zijn om getrouwd te zijn en geslachtsgemeenschap te mogen hebben en wat we ons daarbij voorstelden, erotische gesprekken dus. Dit is totaal de verkeerde manier om verkering te hebben. We willen allebei wachten met seksuele handelingen, totdat we getrouwd zijn, omdat we geloven dat seksualiteit in het huwelijk thuis hoort. Toch is het ontzettend moeilijk om hiermee te stoppen, zeker nu we al een keer de streep over zijn gegaan. Ten eerste is het zonde tegenover het zevende gebod, tegenover God, en ten tweede sloopt het onze verkering. Ze weet niet meer waarom we nu verkering hebben, om het lichamelijke of om de persoon. Kunt u ons tips geven hoe we hier mee om moeten gaan en hoe we hier mee kunnen stoppen? We willen graag weten hoe we een duurzame verkering op kunnen bouwen, gegrond op het woord des Heeren, niet alleen maar op liefde tot elkaar, maar we willen allebei God op de eerste plaats hebben staan.

Beste vragensteller,
 
Ik heb de vraag in de afgelopen dagen rustig op me laten inwerken en er over nagedacht. Je bent eerlijk in je vraag en geeft eerlijk aan dat je gezondigd hebt op het terrein van het zevende gebod. In je vraag raak je veel aspecten aan, die als tandwielen in elkaar grijpen. Elk tandwiel moet daarin worden genormeerd naar Gods Woord; niet alleen het tandwiel van jullie verkering.

Je zegt dat jullie elkaar al goed kennen. Ik wil je uitdagen om je af te vragen of dat echt zo is. Er is namelijk een verschil tussen veel van iemand weten of iemand kennen. Je kent iemand namelijk pas echt als je haar steeds meer of helemaal vertrouwt. Vertrouwen jullie elkaar ook? Weten jullie van elkaar waar jullie worstelingen liggen? Weet je vriendin bijvoorbeeld dat je deze vraag op Refoweb hebt gesteld? Weet jouw vriendin hoe jouw verhouding met God is; weet jij hoe de verhouding tussen je vriendin en God is? Zoeken jullie niet alleen op het terrein van de seksualiteit, maar op alle terreinen de Heere te dienen? Als je morgen te horen krijgt dat jouw vriendin is overleden, weet je dan waar zij de eeuwigheid doorbrengt? Of andersom, weet zij waar jij dan de eeuwigheid doorbrengt? Je leert iemand pas echt kennen als je in de verkering de bekering zoekt: dan zie je de worstelingen van elkaar, de zwakke punten, de struikelingen. Dan weet je dingen waardoor je iemand echt kent. Bidden jullie trouwens samen? Een stel dat niet samen kan bidden, kan ook nooit trouwen! Want als je de ander nooit in je hart laat kijken, hoe kan zij jou dan ooit echt vertrouwen? Lezen jullie samen uit de Bijbel?
 
Als het gaat over zelfbevrediging, worstel je daarmee voor de troon van Gods genade? Zoek je bij God verlossing te vinden van je probleem met zelfbevrediging? Zoekt jouw vriendin verlossing te vinden van haar probleem met zelfbevrediging? Bidden jullie voor elkaar om de zwakheden van elkaar op te dragen aan de troon van de genade? Praten jullie met elkaar over waar je in het dagelijks leven tegenaan loopt en wat je juist mag bemoedigen? Hoe je in het licht van de Bijbel je hele leven gestalte wil geven?
 
Uit je vraag krijg ik de indruk dat de seksuele daden waarover je spijt hebt, vaker dan één keer hebben plaatsgevonden. Je schrijft "gelukkig geen geslachtsgemeenschap", maar elkaar bevredigen - hoe dat dan ook gebeurd is, ik kan me er gelukkig geen voorstelling van maken- grenst al aan geslachtsgemeenschap! Is het van die ene keer dat je vriendin niet meer weet of ze naar jou of naar jouw lichaam verlangt? Of doen jullie veel vaker zulke dingen? Vraag jezelf af: houd ik van haar of heb ik lust tot haar lichaam? Als dat laatste het geval is, dan kun je met geslachtsgemeenschap wachten totdat je getrouwd bent, maar ben je daarna bezig met de meest verfijnde vorm van zelfbevrediging! In de huwelijksnacht gaat het niet om het bevredigen van lusten, maar om het schenken van je lichaam aan haar. En zij schenkt dan haar lichaam aan jou. Vrijen wordt dan de ander laten genieten en niet jezelf bevredigen. Je trouwt niet om te vrijen, maar je vrijt omdat je getrouwd bent! Hoe moet het anders gaan als je vrouw niet meer in staat is om met je te vrijen? Dan ben je nog steeds met haar getrouwd! Bovendien is seksualiteit weliswaar de lijm van het huwelijk, maar het praten met elkaar houdt het huwelijk levend. Een huwelijk waarin niet meer gepraat wordt, is tot uitdoven gedoemd.
 
Samenvattend, ik stel je hele scherpe vragen. Mijn doel hiermee is je hele denken te veranderen. Jullie zijn beiden zowel door jullie verleden als door hoe jullie met elkaar zijn omgegaan gefocust op seks. Dat moet veranderen! Jullie zullen biddend met God en met jezelf in het reine moeten komen. Pas dan kunnen jullie ook met elkaar in het reine komen. Belijd God jouw zonden eerst persoonlijk (!) en vraag Hem vergeving. Belijd dan samen jullie zonden en vraag Hem vergeving.

Ga met elkaar in gesprek om erachter te komen of er liefde is voor elkaar of dat het alleen maar lust was. Dit gesprek kan erin eindigen dat de verkering spaak loopt, zo eerlijk wil ik zijn. Als jullie bij elkaar zijn, ga dan niet te dicht bij elkaar zitten. Stop radicaal met elke handeling die ertoe kan leiden dat jullie toch weer seksueel zondigen, omdat jullie opgewonden raken. Dat kan ook betekenen dat jullie buiten een cirkel van bijvoorbeeld 1 meter van elkaar blijven, dus zelfs elkaar geen kus meer geven. Hebben jullie dat over voor God, hebben jullie dat over voor jullie ziel (Matth. 5:29/30!) over , hebben jullie dat over voor elkaar? Zorg ervoor dat jullie denken gereinigd wordt; zorg ervoor dat als je aan seksualiteit denkt, dat de mooie seksualiteit is die God heeft bedoeld voor man en vrouw: deze seksualiteit is een zeer verfijnde vorm van naastenliefde, van schenkende liefde. Lees maar eens wat Paulus in Ef. 5:31/32 zegt over de beeldende functie van de eenwording van man en vrouw: deze wijst heen naar de verhouding tussen Christus en Zijn Kerk.

Het is op zichzelf niet verkeerd om met elkaar over seksualiteit te praten, maar dat is wel iets anders dan erotisch fantaseren. Een onderdeel van het huwelijk is seksualiteit, maar dat is niet het enige. Praat daarom voorlopig maar over alle andere dingen die nodig zijn om een goede relatie op te bouwen. Wie is die andere persoon eigenlijk? Want je vriendin is oneindig veel meer dan een lichaam, bedenk dat goed.
 
Afsluitend, ik hoop dat je iets met deze reactie kunt: de reactie is scherp, maar in liefde bedoeld: er is iets flink scheefgetrokken, maar ik hoop dat dit voor Gods aangezicht weer rechtgetrokken zal worden.
 
M. W. Muilwijk

Dit artikel is beantwoord door

Ds. M.W. Muilwijk

• Geboortedatum:
  23-12-1980
• Kerkelijke gezindte:
  Hersteld Hervormd
• Woon/standplaats:
  Aalst
• Status:
  Actief

143 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven