Vervelende dingen op werk

Ik heb, sinds ik een baan heb nadat ik eerst Wajong uitkering kreeg, best wel vervelende dingen meegemaakt op m'n werk. Het lijkt wel of alles met een baan altijd tegen zit... Het bezorgt me de houding om toch maar te stoppen met werken, ondanks dat ik ook wel fasen heb dat ik mag vertrouwen op de HEERE. Eerst hoorde ik heel onverwachts (want ik heb een niveau 3 diploma) dat ik niet geslaagd was voor m'n praktijk van niveau 4, omdat ik niet zelfstandig genoeg werkte in crisissituatie, iets waar ze nog nooit feedback over gegeven hebben... Blijkt dat er een paar mensen geklaagd hadden en ze bang waren voor kwaliteitsvermindering. Wel mocht ik blijven werken op niveau 3. Nu hoorde ik vandaag dat ik op dit moment ook niet zelfstandig genoeg werk met betrekking tot het persoonlijk verzorgen van mensen, ook nog nooit gehoord, maar in een overleg werd dat meegedeeld. Nu vraag ik me af of God wel wil dat ik werk en of Hij wel een plaats heeft voor mij in de maatschappij. Ik krijg echt zoveel tegenslagen... Toch probeer ik echt om God te vertrouwen, want van mensen hoeft het niet! Voor mij is het echt een heel grote stap om komende maanden nog te genieten van het werk en op dat gebied nog enigzins vertrouwen te hebben in anderen. Hoe zou ik dat vertrouwen in mezelf en in anderen kunnen krijgen, want voel me zelf overal in falen. Ik heb ook Asperger.

Beste vriend of vriendin,

Je vraag heb ik op me laten inwerken om te zoeken naar een gepast antwoord. Er is zijn algemeenheid vanuit de Bijbel veel te zeggen over het omgaan met tegenslagen en beproevingen, maar daar zit hem nu juist de kneep. Want met algemeenheden ben je denk niet geholpen. Daarom beperk ik me tot een paar opmerkingen en een enkel advies.

Dat je je teleurgesteld voelt in mensen en misschien ook in jezelf, kan ik me goed indenken als ik af ga op wat je schrijft. Toch hoop ik dat je tegelijk oog blijft houden voor de zegeningen en bemoedigingen die aanwijsbaar zijn in je leven. De grootste zegen -en misschien is dat ook wel een bemoediging voor anderen die je vraag lezen- is dat je kunt spreken van de omgang met de Heere en het vertrouwen op Hem, ook al is dat wel eens aangevochten of voor je eigen gevoel helemaal weg. Er kan nooit een verdriet of tegenslag zo groot zijn, of Hij beschermd ons en draagt ons. In Deut. 33:27 komt dat prachtig bij elkaar: "De eeuwige God zij u een woning; en van onder, eeuwige armen." De woning beschermt niet alleen, het is ook een plaats van het samenzijn en genieten van elkaar. En de armen dragen niet alleen, ze strijden ook voor je. Dat is het allerbelangrijkste om te onthouden in dit leven.

Maar er zijn ook andere zegeningen. Het niveau dat je hebt mogen bereiken en dat je met je beperkingen een baan hebt gekregen. Je brief is goed geformuleerd en getuigt van intelligentie. Ook dat zijn zegeningen om te blijven tellen, zuinig op te zijn en te benutten als gegeven talenten.

De tegenslagen waar je over spreekt, wil ik niet kleineren. Juist als je behalve mogelijkheden ook beperkingen hebt, zoals jij en je een Wajong-achtergrond hebt, kunnen tegevallers heel hard aankomen. Zo hard, dat je de verleiding voelt opkomen om de strijd maar op te geven.

Maar met alle begrip, dat zou toch een geheel verkeerd besluit zijn. Iedereen, ook mensen met relatief weinig beperkingen, krijgen in het leven te maken met meer of minder tegenslagen. En iedereen staat wel eens bloot aan de verleiding om het bijltje er dan bij neer te gooien. Het is God Die je de baan heeft gegeven en in wat Hij geeft, ligt altijd een roeping voor ons. Welke dat is, kan ik niet voor je invullen. Maar het wel zaak daar biddend en werkend naar te zoeken en daar trouw in te zijn.

Ik sluit af met een enkel advies, namelijk om bijv. in je kerkelijke gemeente te zoeken naar iemand met levenservaring, liefde en verstand die bereid is om jou te blijven begeleiden. Soms kan een praatje genoeg zijn, een andere keer moet je misschien eens goed doorpraten om de draad weer op te kunnen pakken. Je zou deze vraag eens kunnen voorleggen aan je predikant of wijkouderling, die de gemeente goed kennen, zodat ze je kunnen helpen om zo iemand te vinden.

Ik wens je van harte Gods nabijheid toe.
Dr. J. van der Wal

Dit artikel is beantwoord door

dr. J. van der Wal

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven