Vraag
Ik heb een vraag aan ds. M. M van Campen. Mijn vriend is van huis uit Ger. Gem. in Ned. opgevoed. Ik PKN. Hij zegt dat de vrouw haar man hoort te volgen, ook in het geloof. Ik kan mezelf alleen niet vinden in de leer van die kerk. Sommige dingen zijn wel waar en sommige ook weer niet. Hij zegt dat iedere dominee op zondag eenmaal uit de Heidelbergse Catechismus hoort te preken. Maar vergeten wij dan niet de andere belangrijke dingen? Ik weet niet meer echt wat waar is. Hij denkt ook dat er geen tussenweg is (een kerk waar wij ons dan beiden thuis voelen). Waar leg je je grenzen? Ik ben verward en ben ook bang dat het mijn relatie gaat kosten. God is toch in iedere kerk Dezelfde? Het wordt alleen zo moeilijk omdat iedere kerk zijn eigen regels heeft gemaakt. Hij denkt ook dat de predikanten bij de Ger. Gem. in Ned. het ware geloof hebben doordat zij een dienst uit hun hoofd leiden, zonder papier of aantekeningen. Hoe kom ik er nu achter wat voor ons het beste is? Moet ik meegaan of hij? Ik weet het niet meer... Ik hoop dat u hier op kunt antwoorden. Een radeloos meisje.
Antwoord
Een eerlijke vraag, die een eerlijk antwoord verwacht van mijn kant. Dat doe ik dan ook bij een geopende Bijbel en biddend of God het Zelf zal zegenen aan je hart en geweten:
1. Waar staat in de Schrift dat de vrouw haar man hoort te volgen? Ik lees wel in Genesis 2:24: dat de man zijn vrouw zal aanhangen! Dat is precies andersom ( terloops zeg ik erbij dat je ook moet letten op de Bijbelse volgorde in Gen. 2: uw vrouw aanhangen en daarná zullen die twee tot 1 vlees zijn: pas als je getrouwd bent en elkaar mijn man en mijn vrouw mag noemen, pas dan mag je seksuele gemeenschap hebben, niet voor het huwelijk!). En als het gaat over de geloofsvraag, dan moet noch de man de vrouw, noch de vrouw de man, maar dan moeten beiden leren om de Heere te volgen. Efeze 5:1 zegt: wees dan navolgers van Gód! Mag Hij het voor het zeggen krijgen in jullie relatie? Heere, wat wilt U dat ik doen zal, waar ik kerken zal? Ik zou wel willen dat jullie beiden samen in het gebed met elkaar tot God die vraag eens gingen stellen!
2. Ondertussen worden er heel wat eisen aan jou als meisje gesteld: jij moet met hem mee, elke dominee moet een keer uit de HC preken, zijn visie is de enige juiste, een tussenweg is er niet. Alsof er maar één kerk is die de zaligmakende leer belijdt. Dat klinkt wel erg sektarisch. Bij ons is het alleen. Zie hier is de Christus.... Onze dominees zijn de enig goede en de echte. Alsof uit het hoofd preken een kenmerk is van een geroepen knecht van God! Jouw jongen is nog onder de wet en heeft totaal geen zicht op wat Gods overvloedige genade inhoudt. Trouwens, hij lijkt ook niet erg te weten wat de bijbelse liefde is: ZZZN: Zij Zoekt Zichzelf Niet, 1Korinthe 13. De ware liefde is geven en dienen en jezelf wegcijferen, opofferen voor je geliefde.
3. De Bijbel leert mij andere dingen over wat een gemeente is en welke Gods knechten zijn. De Bijbelse maatstaf is: wordt de Heere Jezus jou voor ogen geschilderd? Galaten 3:1? Wordt Zijn Naam genoemd, ja wordt Hij geroemd, aangeprezen, aan je hart gelegd? 1 Tim. 1:15: Dit is een getrouw woord en alle aanneming waardig dat Jezus Christus in de wereld gekomen is om zondaars zalig te maken van welke ik de voornaamste ben! Geen uitverkoren zondaars, berouwvolle, verslagen zondaars. Zondaars staat er zonder enige inperking. Hoor je zondags dat God de wereld zo liefgehad heeft dat Hij zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat en ieder die in Hem gelooft niet verderve, maar het eeuwige leven hebbe? Die wereld is de van God afgevallen wereld, niet de uitverkoren wereld. Dat mogen wij er niet tussen zetten, dat is toevoegen aan de Bijbel, zoals in de Ger. Gem. in Ned. wel wordt geleerd: alléén de uitverkorenen wereld, alléén de verslagen zondaar. Maarten Luther las deze mooiste tekst in de Bijbel -Johannes 3:16- altijd twee keer hardop: hij las hem eerst zoals die er staat en bij de tweede keer vulde hij zijn eigen naam in bij het woord "wereld" (daar ben ik er ook één van) en bij het woord "ieder" (daarop ben ik geen uitzondering): "alzo lief heeft God Maarten Luther gehad dat Hij Zijn enig geboren Zoon gegeven heeft, opdat als Maarten Luther in Hem gelooft, hij niet verderve, maar eeuwig leven hebbe!" Deze zeer blijde boodschap zul je in het kerkgenootschap van je vriend zo niet horen. Er zijn niet alleen maar accentsverschillen in de prediking, het ligt veel dieper. Ga naar die kerk waar Christus wordt verhoogd door de dienaren en waar je het snelst tot bekering komt! Hoe eerder hoe beter. Heden zo gij Zijn stem hoort... Preken = smeken: laat je met God verzoenen. Evangelieverkondiging is niet alleen maar voorstelling van Gods genade, maar uitdeling van de menigerlei genade van God (1 Petrus 4:10), waar ieder wordt opgeroepen te komen tot de wateren des levens om niet, zie Jesaja 55:1.
4. Ik moet je dan ook in alle eerlijkheid ernstig afraden om met hem mee te gaan. Om wille van Christus en het evangelie, maar ook omwille van jouw zielenheil. Onderzoek de Schriften, want die getuigen van HEM. In Rotterdam komen regelmatig jonge mensen meeleven met Maranathakerk. Ik vraag dan: wat drijft je hier naar toe? Ik lees vaak met hen Psalm 27:4: waar David één ding verlangt: om in het huis van de Heere te mogen wonen om daar de liefelijkheid van de Heere te aanschouwen! Laat dat je hoogste doel zijn. Ik wil Jezus wel zien. De Zaligmaker van zondaars, die heb ik nodig. Bij Hem moet ik zijn, van Hem wil ik horen, het gaat immers om mijns levens wil.
5. Je zult nooit gelukkig worden in een eventueel huwelijk als je geen goede bijbelse basis hebt in je relatie. Als je niet met elkaar kunt bidden en een stukje kunt Bijbellezen, dan kun je ook niet met elkaar trouwen. Ga geen ongelijk juk aan en trouw alleen in de Heere, anders wordt het geestelijk gezien een eenzame weg. Laat Christus het voor het zeggen krijgen in jouw leven en vervolgens ook in jullie relatie. Dan blijft het niet langer een getouwtrek van wie wel of niet gelijk heeft. Dan hebben jullie beiden ongelijk en krijgt de Heere gelijk, Hij alleen.
6. Je staat voor een enorm belangrijke beslissing. Er zijn drie belangrijke beslissingen in je leven: Je werkkeuze, gaat tot 65 jaar -je huwelijkskeuze gaat tot aan je dood- maar dan is daar ook nog je geloofskeuze hier op aarde en die bepalend voor de grote eeuwigheid. Let wel: ik heb het niet over kerkkeuze, maar een nog veel belangrijker beslissing: Kies dan heden wie jij dienen zult. En trouw dan met een jongen die ook maar één verlangen heeft: aangaande mij en mijn huis, wij zullen de Heere dienen. Dan kibbel je niet meer over kerken of knechten, maar gaat het over de Koning in Zijn schoonheid: die lieve Zaligmaker, O dat ik Hem mag kennen!
7. Denk tenslotte ook verder: waar het nu al zo moeilijk is om er samen uit te komen, hoe moet dat later na het trouwen bij eventuele kinderen? Als je niet dezelfde taal spreekt, niet dezelfde christelijke waarden hebt, niet gelijk denkt over de opvoeding van je kinderen. Hoe kun je trouwen als je over geen enkele wezenlijke zaak gelijk denkt? Hoe kun je trouwen als je met je aanstaande echtgenoot de diepste gevoelens en overtuigingen van je hart niet kunt delen? Als de ander altijd gelijk moet hebben in godsdienstig opzicht?
Overweeg deze punten biddend voor Gods aangezicht en ik hoop van harte dat God je de kracht en de wijsheid geeft om de goede keuze te maken: wie vader of moeder, schoonvader of schoonmoeder, zelfs je eigen vriend of verloofde liefheeft boven Mij is mijns niet waardig.
Anderzijds is het zeker zo: wie om Mijnentwil een pijnlijk offer brengen moet (al is het een vriend opgeven), die zal Ik honderdvoudig vergoeden. Waar Zijn Woord en wil nummer één wordt in je leven, zal je gaan merken dat het dienen van de Heere alleszins de moeit waard is. Zijn Zegen alleen maakt rijk en blij.
Ds. M. M. van Campen
Dit artikel is beantwoord door
Ds. M. M. van Campen
- Geboortedatum:02-03-1965
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Rotterdam-Zuid
- Status:Inactief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Sorry hoor... Ik ge3loof in de liefde van God en zie het mooie om mij heen. Als ik de berichten op Refoweb lees, is er niemand die over de mooie wereld van nu spreek. Wat ik lees haat over schuld, duisternis, boete, uitverkoring en zogenaamd fundamentalisme. Komop...God is liefde en God maakt geen uitzondering... Zorg dat je in je hart een goed mens bent en vertrouw op de liefde... Het leven is zo mooi!
Ja dat klopt, God is liefde en daarom heeft Hij Zijn Zoon gegeven omdat we zoals we zelf zijn nooit voor Hem kunnen bestaan.
Wij hebben helaas geen goed hart en we kunnen dat zelf ook niet veranderen.
Maar Jezus heeft een volmaakt leven geleefd, en de hele straf gedragen voor iedereen die het hebben wil, dat is toch geen trieste boodschap?
Kilejan: Ik geloof er niet in dat een bepaalde groep uitverkoren is.
Ik zie ook deze volgorde: kiezen om gered te worden. Een keuze van ons. Ja of nee.
En dan pas uitverkoren om zijn glorie te zien. Een keuze van God. Ja!
Joh.15:16 Niet u hebt Mij uitverkoren, maar Ik heb u uitverkoren, en Ik heb u ertoe bestemd dat u zou heengaan en vrucht dragen…
Ef.1:4 omdat Hij ons vóór de grondlegging van de wereld in Hem uitverkoren heeft…
De uitverkiezing is helemaal Bijbels hoor, er zijn nog veel meer teksten waar erover gesproken wordt.
Maar dat sluit niet uit dat de mens kiezen moet, kies dan heden wie gij dienen zult…zijn eigen verantwoording blijft voor 100% staan.
Je moet niet de eigen verantwoording wegstrepen tegen de verkiezing maar andersom ook niet de verkiezing tegen de eigen verantwoording wegstrepen.
Wij zijn mensen van de tijd en als het over verkiezing gaat denken wij dat dat in het verleden een keer gebeurt is maar God is van eeuwigheid tot eeuwigheid, dat betekent dat bij Hemverleden heden en toekomst tegelijk zijn.
Dus de verkiezing is net zo goed een zaak van het nu als van het verleden en de toekomst.
Niet te begrijpen voor ons kleine mensen verstand maar we hoeven het alleen maar te geloven.
Je mag nog wel aan Christus komen, maar waag het niet om aan de kerk te komen.
Maar bedenk eens voor jezelf: ben je net zo druk en ijverig met het zoeken van Christus als met het verdedigen van jouw standpunt? Zoek Hem terwijl Hij te vinden is!
20 En Ik bid niet alleen voor dezen, maar ook voor degenen, die door hun woord in Mij geloven zullen.
21 Opdat zij allen een zijn, gelijkerwijs Gij, Vader, in Mij, en Ik in U, dat ook zij in Ons een zijn; opdat de wereld gelove, dat Gij Mij gezonden hebt.
22 En Ik heb hun de heerlijkheid gegeven, die Gij Mij gegeven hebt; opdat zij een zijn, gelijk als Wij Een zijn;
23 Ik in hen, en Gij in Mij; opdat zij volmaakt zijn in een, en opdat de wereld bekenne, dat Gij Mij gezonden hebt, en hen liefgehad hebt, gelijk Gij Mij liefgehad hebt.
Het klinkt mij in de oren alsof je in je eigen geloof moet kunnen geloven.
Dat is niet wat er in de Bijbel staat!!!
Het geloof richt zich ergens op: de belofte, op Jezus en alles wat God zegt.
Rom10:11 Want de Schrift zegt: Ieder die in Hem gelooft, zal niet beschaamd worden. Zie ook 1Pet.2:6 en Rom.9:33.
Daar zie ik al die voorwaarden die jij noemt niet bij staan, we moeten er maar niet zelf iets bij verzinnen.
Opb.22:18 Als iemand iets aan deze dingen toevoegt, zal God hem de plagen toevoegen die in dit boek geschreven zijn.
Dat is een halve waarheid, en een halve waarheid is een hele leugen.
Geloven is in de eerste plaats een bevel.
Je kan moeilijk zeggen dat Gods kant van de zaak (het geloof als gave) onze verantwoordelijkheid is.
Laat het staan zoals God het zegt, de zaken omdraaien of maar één kant vertellen (en dan nog de verkeerde, want daar moeten wij helemaal niet mee beginnen) is van de duivel.
Zo staat het in de Bijbel, probeer het niet beter te weten dan God.
David was al lang een kind van God toen hij os.51 schreef en ook in Fil.2 gaat het over kinderen van God.
Voor mensen die Jezus nog niet kennen geldt in de eerste plaats hun eigen verantwoording.
Ik bedoel niet te zeggen dat de mens zonder de werking van de Heilige Geest kan geloven maar dat is onze verantwoording niet.
Bespreek het met je vriend, en ga eens op zoek naar een oplossing (gemeente) waar jullie beiden ja & amen op kunnen zeggen.
In de laatste 2 alinea's suggereert de Ds. mijns inziens naar een verbreken van de relatie, onder het mom kruisdragen?
Daar kan ik me totaal niet in vinden!
Natuurlijk is een gelovige vriend of vriendin een zegen, maar het gaat erom wat Gods weg is. Ik denk daarbij aan de profeet Hosea. Ik denk dan ook aan bepaalde predikanten die van oorsprong ongelovig waren, maar door een gelovige echtgenote met het geloof in aanraking zijn gekomen en tenslotte bekeerd zijn. Ja Herders der gemeente zijn geworden! Natuurlijk zijn dat unieke gevallen, maar ik vond het zeker waardevol om deze als voorbeeld te noemen.
Maar nogmaals, het blijft een zaak van gebed. Daarnaast wil ik je aanraden om te zoeken naar een mogelijke oplossing, waar jullie beide vrede mee kunnen hebben. Bij een gebed hoort geen afwachting, maar daarbij komt juist onderzoek. Dus ga eens een keer langs bij een ander kerkverband, en zie waar het jullie brengt.
Van harte, Gods Zegen.
