Vraag
Ik heb een paar vragen. 1. In sommige gemeenten (Oud Ger. Gem. in Ned., Ger. Gem. in Ned. en in sommige Ger. Gem.) vragen ze op huwelijksgesprek of je rein het huwelijk in gaat. Hoe kan men ooit zo iets vragen? Ieder mens zondigt tegen alle geboden, iedere dag weer. Daarnaast zijn gedachten net zo erg als daden. 2. Openbare zonden moet je in het openbaar belijden, de andere zonden moet je (samen) op je knieën belijden voor God. Als de vrouw niet in verwachting is geraakt... dan zijn het geen openbare zonden? Moet je het dan toch tegen de ouderling of dominee vertellen? Stel dat een stel dat wilt trouwen gemeenschap met elkaar heeft gehad voor het huwelijk, wat kan een ouderling of dominee daar dan mee (ze moeten dit samen belijden)? Is dit niet iets uitlokken? 3. Daarnaast hoor je wel eens over de uitspraak: je moet je zonden voor God belijden, dan kun je opnieuw beginnen. Dus als een stel bij wijze van daarna geen gemeenschap meer heeft gehad, hoeven ze niets 'op tafel te leggen'? Eens gestolen is toch altijd een dief? 4. En tenslotte, wat als een stel geen oprechte spijt heeft van hun daden? Dan kunnen ze samen wel om vergeving vragen, maar hun hart ligt nog in de zonde... en dan zal het elke keer weer een (te) grote strijd geven om niet in de zonde te vallen. Vriendelijke groet een 19-jarige Ger. Gemmer.
Antwoord
Beste vraagstel(ler)ster,
Er zijn verborgen zonden en zonden die door hun aard of gevolgen openbaar worden. Verborgen of geheime zonden moeten in het verborgen beleden worden en niet openbaar gemaakt. Een ambtsdrager behoort er ook niet naar te informeren. Ik heb dat ook nooit gedaan.
Openbare zonden moeten openbaar beleden worden of de belijdenis ervan voor de kerkenraad moet openbaar gemaakt worden. Of het belijden oprecht is en of men er werkelijk berouw van heeft, ligt voor de verantwoordelijkheid van de belijders.
Soms belijden verloofden spontaan hun schuld in een huwelijksgesprek. Dan wordt er met hen om vergeving gebeden.
Altijd behoren verloofden die zondigen tegen het zevende gebod, hun zonden te belijden voor de Heere. Bij Hem is vergeving. Leef er niet mee verder, het blijft zonde. Maar er is bij de Heere meer genade, dan bij ons zonde.
Belijden en laten, behoren overigens bij elkaar.
Met hartelijke groeten,
Ds. H. Paul
Dit artikel is beantwoord door
Ds. H. Paul
- Geboortedatum:16-07-1928
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Moerkapelle
- Status:Inactief
Bijzonderheden:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
(GG)
En kun je een zegen over je huwelijk vragen als het je niet spijt/ als je deze zonden niet oprecht beleden hebt en gelaten hebt?
En is het zo erg dat je spreek met je dominee over je beleden zonden? De ds. heeft ook 'ambtsgeheim'. Zou het niet fijn zijn om zo eerlijk het huwelijk in te gaan? Anders lijkt het net alsof je met een 'geheim' onder de trouwdienst zit?
Bij ons (GG) is er ook wel naar gevraagd.
Mijns inziens wordt er vaak beleden omdat het verwacht wordt, als zijnde een "kerkregel" het komt niet uit een verlangend hart, onstaan uit een relatie met Jezus.
Dat is heel jammer, want dan doen mensen het met hun verstand en niet met het hart
En sorry maar sinds wanneer is het zondigen als een stel gewoon normaal naar elkaar VERLANGT? Ik neem toch aan dat ieder gezond weldenkend mens er 'gedachten' over heeft als je nog verkering hebt over hoe het zou zijn? Dat zijn echt geen zondige gedachten! Dat is gewoon heel normaal, gezond en ingeschapen verlangen!
Door zo te denken maak je m.i. seksualiteit echt tot een vies, slecht en zondig iets!
Ik heb ooit eens aan onze dominee (GG), heel wat jaren terug, gevraagd waarom stelletjes die "moeten" trouwen schuldbelijdenis moeten doen. Zelf kom ik uit een hervormd nest en daar speelde dat helemaal niet. De Ger.Gem. dominee gaf als antwoord: alleen omdat deze zonde openbaar is en anders niet.
Laten Ger.Gem. dominees zich vooral richten op andere dingen zoals vragen naar geloof en een leven in het geloof. Misschien kunnen ze onderling afspreken dat ze dit geen van allen vragen. Een synodebesluit of zo......
Mooi antwoord ds. Paul!
Ik vind knallende ruzie een ergere zonde, omdat dat voortkomt uit haat, dan seks voor het huwelijk, omdat dat voortkomt uit liefde. Daarom vroeg ik mezelf hardop af waarom er dan altijd zo gehamerd wordt op dat ene. Het is natuurlijk geen goede basis maar ruzie is ook geen goede basis!! Natuurlijk is het allebei niet goed en zondigen we tegen alle geboden! Maar deze vraag is totaal niet van toegevoegde waarde. Beter zou het zijn als de ds eens vroeg: 'Zijn jullie al gereinigd door Zijn bloed?'
Openbare schuldbelijdenis gaat 99 van de 100 X over het 7e gebod.
Als de mensen in hun banken blijven zitten als het H.A. is en zo in het openbaar voor hun ongeloof uitkomen kijkt niemand je raar aan terwijl ongeloof de grootste zonde is.
Maar wel gaan speuren of het 7e gebod overtreden is....
En tuurlijk wordt er alleen naar die specifieke overtreding gevraagd, dat heeft nl alles met het huwelijk te maken. Veel mensen jatten wel eens iets in hun puberteit of hebben een gruwelijke hekel aan iemand. Allemaal net zo erg !
Enne... het gaat ook wel over de manier waarop zoiets gevraagd wordt ! Als het op een manier gaat dat de dominee zich ver boven het bruidspaar verheven voelt, kan ik me voorstellen dat je tegensputtert.
