Reformatorische en mode

Mogen reformatorische mensen aan mode doen?

Beste vragensteller/-ster,
 
Allereerst een opmerking over uw vraag. U vraagt specifiek naar reformatorische mensen. De Bijbel kent maar één soort mensen, namelijk zondaren en goddelozen die alleen door genade rechtvaardig voor God kunnen verschijnen. Het antwoord dat ik geef, geldt dan ook voor alle mensen.

Ik begrijp uw vraag wel een beetje. U bedoelt te vragen of reformatorische mensen het volgen van de mode als problematisch moeten ervaren, omdat hen de leer van de Reformatie is toebetrouwd. Maar dit probleem geldt alle mensen. In wezen kan het bijvoeglijk naamwoord reformatorisch gaan functioneren als “ons soort mensen”, alsof er niet gewoon een brede en smalle weg is, waar reformatorische en goddeloze onbekeerden lopen.

Het antwoord op de vraag heeft verschillende kanten. Wanneer wij leven uit het geloof, betekent dat niet dat wij het aardse moeten verachten. Een christen mag zich netjes en verzorgd kleden en is geroepen om netjes en verzorgd voor het aangezicht van God te verschijnen. Christen zijn betekent dus absoluut niet als een slons erbij lopen. Een christen hoeft het aardse niet te verachten, omdat hij of zij zolang hij of zij leeft een roeping heeft op aarde. Onze kleding en verzorging heeft een functie in het vervullen van onze roeping. Wanneer God ons tot Zich roept, dan is ons werk op aarde ten einde.

Maar netjes en verzorgd is mijns inziens niet hetzelfde als de mode. Paulus zegt letterlijk vertaald in Rom. 12 dat een christen zich niet in het schema van de wereld moet laten persen. Vertaald is dat: “wordt de wereld niet gelijkvormig”, met andere woorden “heb een andere houding dan de wereld.” Dat acht ik bepalend voor wat ik verder ga zeggen. Leidend is mijns inziens de vraag of u voor de mode kiest, omdat het mode is, of omdat u het mooi, netjes en verzorgd vindt: heeft de mode u zo in de greep dat u mee moet doen met wat de mode voorschrijft? Dan bent u slaaf van de mode: dan bent u slaaf van aardse materie. Christus heeft ons bevrijd van alle slavernij en dan is Rom. 6 duidelijk: wij moeten ons dan geen slaaf laten worden van iets anders. Wij zijn namelijk dienstknechten en dienstmaagden van Christus. Bovendien kan de mode ook wel eens iets voorschrijven dat tegen bijbelse principes zondigt. Als ik foto’s zie van de tijd dat mijn vader en moeder jong waren, dan zie ik dat korte jurken en rokken mode was: behalve dat ik dit afschuwelijk vind, is het ook in strijd met bijbels fatsoen.

Een ander aspect is het geld dat u eraan uitgeeft. Mode is namelijk vaak duur: wat veel gevraagd wordt, daarvoor wordt ook veel gevraagd. Kunt u misschien geld besparen door eens niet aan mode te doen, maar iets niet-modieus te kopen en het overige geld aan hulporganisaties van christelijke principes te geven? Heel scherp geformuleerd: vind ik het belangrijker dat ik de mode heb (dus de mode mij heeft) of dat een vervolgde christen een Bijbel heeft? Wij hebben namelijk geen aardse voorspoed van God gekregen om dat alleen voor onszelf te gebruiken: onze rijkdom kan de arme, verdrukte en vervolgde juist helpen!

Een laatste aspect hangt een beetje aan het eerste en tweede. We kunnen de mode volgen, omdat we aan mode willen doen, terwijl we deze producten eigenlijk niet nodig hebben. Dan behagen we onszelf en misschien ook een ander (of we wekken jaloezie!), maar behagen we dan ook God?

Samenvattend, als wij leven uit geloof zie ik geen positieve reden om aan mode te doen: netjes en verzorgd beweegt zich naar mijn overtuiging op een ander vlak dan mode, hoewel beide wel eens kunnen samenvallen. Ik zie wel negatieve redenen, zodat we beter niet aan mode kunnen doen. Het is een verzoeking om er door beheerst te worden, om onze uitgaven en behoeften af te stemmen op wat de mode voorschrijft en niet op wat verzorgd is en wat wij nodig hebben. Het is een verzoeking om zoveel voor onszelf nodig te hebben, zodat wij een ander in nood vergeten. De grootste verzoeking is dat het doen aan mode een leegte opvult: een leegte die volgens mij de reformatorische gezindte steeds meer aan het vervullen is: wij hebben geen zekerheid van ons heil, dus gaan wij het op de aarde zoeken. Wij zoeken het in (reformatorische) mode. Ik sluit af met een vraag: als wij aan mode doen, door wie laten wij ons leiden? Als wij niet aan mode doen, door wie laten wij ons leiden? Want de leidsman bepaalt de eindbestemming!
 
Hartelijke groet, 
M. W. Muilwijk
 

Dit artikel is beantwoord door

Ds. M.W. Muilwijk

• Geboortedatum:
  23-12-1980
• Kerkelijke gezindte:
  Hersteld Hervormd
• Woon/standplaats:
  Aalst
• Status:
  Actief

143 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven