Eigen gezang van David

Onze dominee liet pas tijdens de kerkdienst het: “Eigen gezang van David” zingen. In mijn Bijbel stond het niet, in veel andere ook niet, zo te zien. Later bleek dat het in de GBS-Bijbels wel staat, achter de Avondzang. Kunt u mij vertellen wat de oorzaak is dat het wel in GBS-Bijbels is opgenomen en in andere Bijbels niet?

Het berijmde Eigen Geschrift van David gaat terug op een apocriefe psalm van David, voorkomend in de Dode-Zeerollen. Deze psalm staat ook in de Septuaginta (Griekse vertaling van het Oude Testament uit de tweede eeuw voor Christus), al waren de vertalers wel van mening dat dit lied niet tot de canon behoort. Het komt in de Vulgata voor als Psalm CLI (151). Ook naar de Nederlanden vond het geschrift zijn weg. Het behield ook na de Reformatie zijn plaats onder ons volk.

Het Eigen Geschrift van David komt voor in diverse edities van de psalmberijming van Datheen. We hebben het dan over 17e-eeuwse edities; in de oorspronkelijke ‘Datheen’ uit 1566 staat het niet. De berijmer van dit Eigen Geschrift is mr. Abraham van der Meer, raadsheer in het provinciale hof van Holland. Volgens Josua van Iperen deed Van der Meer met het opnemen van het Eigen Geschrift van David in het psalmboek iets wat niemand vóór hem had aangedurfd “wilde hy niet, met overhellinge tot het Pausdom, beschuldigd worden” (Kerkelyke historie van het psalm-gezang der christenen, Amsterdam 1777, p. 165). Het Eigen Geschrift gaat namelijk uit van een apocrief geschrift.

De commissie van predikanten die in 1773 belast zijn met de opdracht om uit een aantal berijmingen een nieuwe psalmberijming te kiezen, heeft er uitvoerig over gesproken of het Eigen Geschrift van David in deze nieuwe berijming een plaats moet krijgen. Omdat het lied veel gezongen wordt in huisgezinnen en op scholen, besluit ze dat een van haar leden (de hierboven genoemde Veerse predikant Josua van Iperen) een nieuwe berijming zal maken. Over het vervolg schrijft H.H. Barger: “De afgevaardigden voor de Psalmberijming ontvingen van de gecommitteerden der Staten den raad, het op een los blad papier bij hun werk te voegen, maar de Staten deden het toch niet opnemen. Sommigen waren daarover zeer geërgerd en achtten dit eene verbastering van den Psalmbundel. Toen verschenen er uitgaven, die aan dit bezwaar tegemoet kwamen. Het lied werd opgenomen, maar nu geheel achteraan in den kerkbijbel, na de liturgische geschriften” (Ons kerkboek, Rotterdam 1907, p. 64). Zo komt het Eigen Geschrift van David in sommige edities van ‘1773’ wel voor, in andere niet.

Inderdaad heeft de Gereformeerde Bijbelstichting (GBS) het Eigen Geschrift van David in haar uitgaven van ‘1773’ wel opgenomen. De heer L. M. P. Scholten, oud-directeur van de GBS, schreef daarover: “Het Eigen Geschrift Davids is […] beslist niet Gods Woord. Anderzijds is het wel zo, dat we er niets onzuivers in kunnen bespeuren, integendeel. Het doet ons treffend zien wat de apostel Paulus predikt: het zwakke der wereld heeft God uitverkoren, opdat Hij het sterke zou beschamen; en het onedele der wereld en het verachte heeft God uitverkoren, en hetgeen niets is, opdat Hij hetgeen iets is, teniet zou maken; opdat geen vlees zou roemen voor Hem (1 Korinthiërs 1:27-29). Daarom verdient het Eigen Geschrift Davids toch een plaats in onze kerkboeken” (“Een onbekende psalm”, Standvastig 1986-1/10).

Ik hoop u hiermee voldoende te hebben geïnformeerd.

Met vriendelijke groet,
Lennart van Belzen, redactioneel medewerker GBS

Dit artikel is beantwoord door

Gereformeerde Bijbelstichting

• Kerkelijke gezindte:
  Divers
• Woon/standplaats:
  Leerdam
• Status:
  Actief

42 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven