Weinig berouw over de zonde

Ds. A. Simons / 15 reacties

26-06-2010, 16:20

Vraag

Aan ds. Simons. Ik dacht dat ik een kind van God was, Hem lief had en Hem wilde volgen. Maar ik heb niet zo'n berouw over de zonde gehad, dus is het wel echt bij mij? Beeld ik het me niet in? Niet dat zondeberouw de basis is, maar als God in je werkt, krijg je dat altijd. Ik was niet verscheurd door diep berouw, ik was niet dagen teneergedrukt, stilgeworden, heel somber, zwaarmoedig en verdrietig. Bij mij was het een groot verstandelijk weten dat ik heel verkeerde dingen doe en dat ik me tot God moest bekeren. Soms had ik wel verdriet over mijn zonden, ja. Maar ik ben bang dat dat alleen spijt is en ik heb gehoord dat spijt alleen niet goed is. Straks heb ik geen echt berouw! Soms had ik wel tranen, maar waren dat wel echte tranen in de zin van echt berouw tot God? En waarom wilde ik dat de vrede met God hersteld werd? Misschien/waarschijnlijk om me er zelf weer beter onder te voelen. Maar gaat het me wel echt om Gods eer? Ik wil Hem dienen, maar misschien wel om er zelf profijt van te hebben. Ja, dat wil ik inderdaad. Ik wil een goed christen zijn en de vrede van Jezus Christus in mijn hart ervaren en Zijn liefde voelen. O, was het maar echt. Mijn berouw is niet oprecht, mijn motieven zijn niet juist! Ik volg de Heere Jezus niet goed na; vandaag heb ik weer teveel voor mezelf geleefd, in plaats van voor God en mijn naaste. Hoe kan ik aan waar, oprecht zondeberouw komen? Wat zijn kenmerken van een waar, oprecht zondebesef en berouw? Is dat echt nodig? Hoe kunnen mijn motieven om de Heere te dienen en te volgen juist worden? Hoe kan ik nu echt mezelf opofferen in plaats van voor mijn belangen te gaan? Vandaag leefde ik weer voor mijn eigen belangen. Dat resulteerde in onvrede. Ik had geen tranen, maar heb het wel beleden aan de Heere. Ook heb ik drie verschillende dingen zaken beleden aan mijn naasten. Maar in hoeverre is dat genoeg? Ik beleed dat ik een keer onterecht boos wegliep, me erg negatief geuit had over mezelf en mijn situatie, ik niet helemaal eerlijk naar iemand was geweest, ik gisteren tegen hem had gelogen. Moet je zulke dingen echt steeds belijden? Ik vind dat zo moeilijk! Trouwens, al die dingen die ik vandaag verkeerd deed zijn geen werken uit de Geest. Hoe kan ik zo de zonde in me laten woeden? O, hoe word ik toch een oprecht christen? Hopelijk kunt u spoedig reageren, want ik zit er erg mee. Alvast hartelijk bedankt.
ADVERTORIAL

Geeft u Egyptische christenen een Pasen om nooit te vergeten?

In Egypte is het steeds lastiger om rond te komen. Voedselprijzen rijzen de pan uit. U kunt het verschil maken door een voedselpakket voor een gezin van Egyptische christenen te kopen, die wij uitdelen ter plaatse. Heel praktisch willen we hiermee handen en voeten geven aan de opdracht van God om de armen te voeden. 

Doet u mee?

Geeft u Egyptische christenen een Pasen om nooit te vergeten?

Antwoord

In de eerste plaats wil ik je zeggen dat ik het heel lastig vind om je vragen te beantwoorden, verwacht van mij niet dat ik je hart doorgrond. Toch ga ik met Gods hulp proberen je wat dingen aan te reiken vanuit het Woord.

Hoe het ook geestelijk met je gesteld is; duidelijk is het dat je op een wettische wijze bezig bent om jezelf te ontleden. Je snijdt van alle kanten in je eigen leven met de bedoeling om het oprechte over te houden. Je snijdt zo diep in bepaalde kenmerken om te weten of ze wel echt zijn. Laat ik je dit zeggen; de weg die je bewandelt is een weg die eindigt in: gewogen, gewogen en te licht bevonden. Alle kenmerken worden door jou doorzocht en door jou gewogen. Wie ben jij eigenlijk? Ben jij in staat om je berouw te wegen? Je zondekennis te toetsen? Je tranen te proeven?

In de tweede plaats zou ik je willen vragen: wie heeft jou betoverd? Is de Heere Jezus dan vergeefs je voor de ogen geschilderd? (Gal. 3:2). Vertel me eens, toen je voor het eerst Zijn liefde en Zijn gunst mocht zien, hoe ben je toen tot de zekerheid gekomen dat het ook voor jou was? Door jezelf te doorzoeken? Door je kenmerken te wegen? ‘k Geloof er niets van. Je kwam tot die overgave door de verkondiging van het Woord. Het was de Heilige Geest die je oren doorboorde en je mee nam in het Woord. Je mocht buigen voor dat Woord. Voor het vlees geworden Woord: Jezus Christus. Hoe dan? Beladen met kenmerken? Beladen met oprechtheid? Welnee, als een goddeloze, als een zondaar. Wat tobt je dan? Wat zoek je dan nog? Wie heeft je betoverd?

Mijn zoon, mijn dochter, ik neem je mee naar het kruis. Nee, niet in jezelf, niet in je vrome vlees ligt het heil en de zekerheid. Nee, mijn vriend, mijn vriendin, je moet buiten jezelf zijn. In Hem die buiten de legerplaats gekruisigd is (Hebr. 13:13). Kom met al je ongeschiktheden. Kom zonder enig kenmerk. Je mag komen als een huichelaar. Waarom weeg je geld uit voor hetgeen niet verzadigen kan? (Jes. 55:2). Het klinkt misschien vreemd, maar je moet opnieuw bekeerd worden. Terug naar de Eerste Liefde en doe je eerste werken (Openb. 2). Met lege handen. Met een afgekeurd leven. Zo ben je welkom bij het kruis. Zo druppelt het bloed in je onoprecht hart. Zo maakt het bloed je vrij van dood en verderf. Zo word je in je geweten rechtvaardig voor God. Zonder de werken der wet (Rom. 3:21). Zonder enig werk (Rom. 4:5). Hier moet niet meer, hier hoeft niets meer. Hier heb ik niets meer (Gal. 2:19). Hier begint het leven, het eeuwig leven. Want dit is het eeuwige leven, Hem kennen (Joh. 17:3). Daar sta je dan: niets in jezelf, maar alles in Hem. Hier breken de banden van de wet. Hier eist de wet niets meer. Hier ben ik dood voor de wet. Hier vervult Hij alles en in alles voor de wet. Hij is mijn wet. Hij schenkt alles, voor mij, in mij ten eeuwige leven.

Je vraag is hoe wordt ik een oprecht christen? Alleen door een eenvoudig geloof in Hem. Alleen dan ben je oprecht voor God. Geloof je dat mijn vriend of vriendin? Hier wordt het fundament gelegd. Een vast fundament ten eeuwige leven. Ik zie er naar uit de je banden breken. Dat je in die vrijheid mag staan die er is in Christus Jezus onze Heere (Gal. 5:1). Van harte Gods zegen.

Vriendelijke groet,
Ds. A. Simons, Vinkeveen

Ds. A. Simons

Ds. A. Simons

  • Geboortedatum:
    07-05-1958
  • Kerkelijke gezindte:
    PKN (Hervormd)
  • Woon/standplaats:
    Valburg-Homoet
  • Status:
    Actief
  • Bijzonderheden:

    Bekijk ook:

Tags in dit artikel:

geloofszekerheid
15 reacties
Alphonsus
27-06-2010 / 07:53
Besef je wel dat je met al deze vragen op een heilloze weg bent gekomen.
Wie leert jou nou om met de eenvoudige en vol van genade zijnde gaven van God zo om te gaan? Is dat het gevolg van een prediking die je weghoudt om in alle eenvoud tot God te gaan, je zonden te belijden en vandaaruit in de vrijheid van Christus gekomen door de Geest verder geleid te worden? Realiseer je je wel dat je een uitnemend gevangene bent van Satan en zijn trawanten wanneer je zo vastzit in redenaties en niet meer eenvoudig uit het geloof in de opgestane Heere kan geloven?
Ik sluit mij volledig aan bij hetgeen Ds Simons over jou zegt: tobbert!!!
Vang aan God de Heere te prijzen en te danken voor al het goede in je leven, Hem de eer te geven en ga vervolgens vrijmoedig naar de troon van de genade opdat je werkelijke hulp zult ontvangen. En..... gooi die zware rugzak met al deze vragen (als ze dat al zijn) maar in de kliko als je op weg gaat naar die troon van genade waar Hij op jou wacht, nadat Hij in je hart gewerkt heeft te komen. Werp al uw bekommernis op Hem is een gouden oplossing in dit soort situaties.
De Geest zal je dan leren wat de werkelijk vragen in je leven moeten zijn om Hem nog meer als een discipel te volgen.
bootje
27-06-2010 / 10:28
vragensteller: Kan je vraag goed begrijpen, bij mij komen ook altijd die gedachte naar boven. Als ik geraakt wordt door een preek, komt bij mij ook gelijk de gedachte, het is toch niet echt enz enz. Want je hebt nog geen nachten wakker gelegen van je zonde, weken liggen huilen op bed ed. Omdat dit er bij mij vroeger in is gestampt. Ben daarom blij met de vraag & het antwoordt.
Dorah
28-06-2010 / 10:48
@ bootje,
Je reactie kan ik me erg goed voorstellen. Ik herken het ook wel en ook ik heb erg veel aan de vraag en het antwoord.
Over het geraakt worden door een preek: Ik hoop dat je beseft dat God je aanraakt door het Woord en dat dit niet uit jezelf komt! Van nature willen wij Gods boodschap niet horen. Als dit wel gebeurt en we er ook door worden geraakt, dan is dat echt Gods werk!
J.A
28-06-2010 / 11:48
@Dorah: Is het altijd Gods werk dat tot bekering leidt, als je geraakt wordt door het Woord? En hoe moet je dan verder?
dijna61
28-06-2010 / 12:22
Ja mooi antwoord van de dominee.
Wat de vraagsteller zegt: Wanneer is het genoeg?
Het is nooit genoeg!
Wat Jezus voor jou en mij deed dat is genoeg!
Geef je over aan Hem.
Catherine
28-06-2010 / 14:14
Ook ik herken dit wel ! Kan soms zo geraakt worden door Het Woord en dan savonds in bed, komt die verschrikkelijke duivel weer twijfel zaaien.
Want zo is het ! ALLES wat goed is, moet worden bestreden. Zoek het niet in jezelf, want je vindt niks, als alleen een trachten naar.... maar het gaat niet lukken. Bij de eerste aanval, verlies je het, zakt het huis in het zand weg.
Maar we moeten ons huis op de rots bouwen.
Met open handen zitten, de HEERE zal ze vullen. Als we erom vragen.
Pitty88
28-06-2010 / 19:02
Hier ook iemand met veel herkenning. Ik heb het ook altijd de noodzaak van echt zondebesef van jongsaf meegekregen, en ja, dat zorgt nog steeds voor twijfels.
Hoe is het toch mogelijk dat je van bepaalde prediking zo op jezelf terug wordt geworpen?! Ik herken het echt, maar tegelijkertijd klinkt het zo onbijbels.
Hoe kan het dat zoveel kerken dit zo belangrijk achten, en preken, terwijl er dan voorbij wordt gegaan aan het hele 'genadeidee'? :S
Alphonsus
29-06-2010 / 11:50
@Pitty88,

Ook hierin zijn de duivelse machten actief om via een zogenoemde rechtzinnig prediking het Goddelijk heil in Christus middels genade deelachtig te worden, dit laatste dan
te torpederen en je te ontmoedigen.

1 Tim 6,12

Strijd de goede strijd des geloofs, grijp het eeuwige leven, waartoe gij geroepen zijt en de goede belijdenis afgelegd hebt voor vele getuigen.


1Joh 2,25:

En dit is de belofte, die Hij zelf ons beloofd heeft: het eeuwige leven.
Alphonsus
29-06-2010 / 11:52
En....daar hoef je niet eerst uren voor gehuild te hebben!!
Pitty88
29-06-2010 / 12:04
Alphonsus, dank je voor je reactie. Ik ben het van harte met je eens.

Maar wat ik altijd lastig vind, is dat er blijkbaar wel mensen zijn die het wel zo beleven als hierboven beschreven. Die gebukt gaan onder groot zondebesef, en zondag aan zondag met stellige overtuiging onder zulke prediking zitten.
Hoe zit dat? Ik merk namelijk dat dat wel eens voor twijfeling zorgt.
1a2b3c
29-06-2010 / 16:28
Iedereen is anders dus reageerd iedereen niet hetzelfde.
Levi en Zacheüs bijv. daar lees je niets van dat ze gehuild hebben vanwege het besef van hun zonden.
Toch kon je merken dat Zacheüs zijn zonde wel besefte want hij zei direct dat hij alles terug zou geven wat hij door bedrog ontvreemd had.
Paulus en de stokbewaarder hadden weer veel grotere verschrikkingen.
Niemand die tot Jezus komt is het WAARD maar iedereen is uit genade welkom.
Of je nu veel of weinig zondebesef/gehuild hebt, dat maakt je niets of meer of minder welkom bij Hem.
Het is wat ds. Simons zegt, je moet niet in jezelf zoeken maar zien op Hem.
Als je in jezelf gaat zoeken is het logisch dat er twijfel komt maar Hij is de vaste grond, in Hem is alles vast.
Wat zou je nou in jezelf kunnen vinden waardoor je eventueel meer welkom bent?
Je kan met goede werken geen streepje voor krijgen maar ook niet met berouw en tranen.
Het is een list van de duivel door de één zoveel van zijn zonden te laten zien dat hij denkt dat hij teveel heeft gezondigd en een ander laat hij weer denken dat hij te weinig van zijn zonden kent zodat hij dan juist daardoor weer niet welkom zou zijn.
Alles wat je bij Jezus vandaan houd komt niet van Hem want Hij wil juist dat je komt en roept elke keer weer.
maria
29-06-2010 / 17:00
We mogen ook met de vragen of we wel genoeg zondenbesef hebben naar het kruis. Ja met alles mogen we terecht komen aan Zijn voeten. Wanneer je de Heere Jezus hebt leren kennen, dan laat Hij ook echt bij tijden je zonden zien, maar dan hoef je niet te wanhopen, want alles, maar dan ook alles is voldaan. Je krijgt wel verdriet als je ziet tegen Wie je gezondigt hebt. Maar dan ga je als een Saulus van Tarsen vragen:"Heere, wat wilt U dat ik doen zal."
Dan mag je gaan rusten op het Borgwerk van Christus en dat geeft rust. Wees er van overtuigd daat waar de Heere Zijn kerk bouwt, de satan er een kapel naast zet. Hij zaait bij tijden twijfel en onverschilligheid in je hart. Maar dan weer naar het kruis, dat is echt de enige Weg, daar heeft het vuur gewoedt, daar op die zwartgeblakerde grond mag je staan, want daar kan het vuur je nooit meer raken. Het zit zo in ons om klein van de Heere te denken, terwijl Hij zo groot is, dat hemel en aarde Hem niet kunnen bevatten en tegelijk wil Die grote God ook in een klein mensenhart wonen.
Alphonsus
29-06-2010 / 23:34
Ef 3,20:

Hem nu, die blijkens de kracht, welke in ons werkt, bij machte is oneindig veel meer te doen dan wij bidden of beseffen.
Ook al zou mijn zondebesef te wensen overlaten, Hij werkt een kracht ter bekering / iedere dag weer/ en ter heiliging die verder reikt dan de uiteinden van het heelal.

Laten we Hem nu eens op Zijn woord geloven en niet de mens die met Zijn Woord komt op een eigen wijze.
ostrogoot
29-06-2010 / 23:37
Dit hoorde ik van de week
Er was een vrouw die de ds heel vaak bij haar liet komen om te praten. Elke keer vertelde zij over haar staat (vreselijk woord). Zij was zondig blah blah blah zij wilde wel maar dat lukte niet. Elke keer moest de ds het verhaal aanhoren en op een gegeven moment zei hij tegen haar "inderdaad, u bent een vreselijk mens, het leven niet waardig". De ds werd de deur gewezen en was niet meer welkom.


Blijf niet hangen in een soort vroomheid van zondebesef.
Alphonsus
30-06-2010 / 09:39
@Ostrogoot,

Inderdaad, je kunt ook op een zéér ongezonde wijze naar aandacht zoeken.

Terug in de tijd

Wij hebben drie kindjes gekregen. Maar mijn man staat nu niet meer achter de kinderdoop. Stel dat we nog meer kinderen krijgen, hoe moet het dan verder? Moet ik dan alleen mijn kind laten dopen of ook...
Geen reacties
26-06-2018
Ik ben weduwnaar en heb nu al vier jaar een relatie met een weduwe met twee kinderen. Dat gaat perfect en we gaan dan ook over een paar maanden trouwen. Mijn vraag is nu: is het verstandig om de famil...
2 reacties
26-06-2013
Een noodkreet. Hoe kom ik van mijn telefoonverslaving af? Ben getrouwd, heb vier kinderen en ben verslaafd aan mijn smartphone. Ik moet er dwangmatig de hele dag op kijken. Ik heb al 100 keer of vaker...
8 reacties
26-06-2019
website-ontwikkeling door webdevelopment by Accendis
design website door design website by Mooimerk
hosting website door hosting website by STH Automatisering