Medeleven

Ik ben iemand die altijd graag met anderen meeleeft. Ik vind het altijd jammer dat er veel mensen zijn die amper naar anderen omkijken. Toch vind ik het erg moeilijk om het lijden van anderen van me af te zetten. Ik zou zo graag wat willen doen voor diegenen die lijden. Ik weet dat gebed het belangrijkste is, toch zou ik zo graag meer doen. Er zijn best wat mensen die hun verhaal bij mij kwijt willen. Als ik hoor van hun verdriet en pijn vind ik dat echt heel erg. Heeft u misschien adviezen hoe ik hier het beste mee om kan gaan?

Beste vragensteller,

Het is een goede zaak om met mensen in hun zorg en verdriet mee te leven. God plaatst ons te midden van familie, kennissen, collega’s, dorps- of stadsgenoten en gemeenteleden, en om het nog uit te breiden: te midden van de wereld waarin wij leven. Wat is er een nood en zorg, ver weg en dicht bij!

In de Bijbel lezen we: draagt elkanders lasten, en vervult alzo de wet van Christus. In het tekstverband ziet dit op het versterken van iemand tegen struikelen, opdat hij of zij zich niet tot zonde laat verleiden, maar het sluit het hulp bieden in allerlei nood niet uit. Het grote voorbeeld is de Heere Jezus Zelf, Die mensen voor de zonde wilde behoeden en van de zonde wilde bevrijden, maar ook in allerlei nood Zijn hulp en bijstand bood.

Gelukkig zijn er ook in onze tijd nog mensen die zich de nood, de pijn en het verdriet van anderen aantrekken, die omhoogkijken voor anderen (het gebed) en omkijken naar anderen. Nu kan het echter wel zo zijn dat je de pijn en het verdriet van anderen je heel erg aantrekt, en dat je graag meer zou willen doen dan alleen maar bidden voor hem of haar tot God om uitkomst. Maar wat kun je doen?

- Houdt contact met die persoon, weet dat luisteren naar de ander voor hem of haar ook heel veel kan betekenen, laat merken dat je ze niet loslaat of laat vallen, vraag gewoon eens een keertje hoe het gaat, stuur eens een berichtje.

- Ook mogen we wijzen op de HEERE, Die de moeite en het verdriet aanschouwt en bij Wie we dat alles in Zijn hand kunnen en mogen geven, in die rechterhand met macht, die uitkomst kan geven in de hoogste nood, in de ergste pijn (van binnen), in het grootste verdriet, want Hij is geweldiger dan het bruisen van grote wateren, dan de geweldige golven van de zee (Psalm 93).

- Je kunt de betreffende persoon ook eens vragen of je wat voor hem of haar kan betekenen, dat die persoon wanneer hij of zij daar behoefte aan heeft, dit ook te kennen mag geven.

- Bewaak je eigen grenzen. Wij zijn geen dokter, psychiater, maatschappelijk werker, dominee, advocaat of wat dan ook tegelijk. Wij zijn beperkte mensen, daar zijn geen grenzen aan Jezus macht, maar wel aan de onze. Met de meest goede bedoelingen zou je een ander willen helpen, met raad en daad willen bijstaan, maar ligt dat altijd binnen onze macht en mogelijkheden? Zo kan het op een gegeven moment goed zijn om te verwijzen naar mensen of instanties, die in een bepaalde problematiek meer kunnen betekenen dan wij; daar is de ander ook mee geholpen en kun je zelf ook de last van de ander makkelijker dragen, het makkelijker van je afzetten, wetend dat voor de betreffende persoon mogelijk hulp bij ‘derden’ is.

Ik wens je heel veel sterkte toe, daarbij ook wijsheid in de omgang met je medemens.

Ds. P. C. van Keulen

Dit artikel is beantwoord door

Ds. P.C. van Keulen

• Geboortedatum:
  17-06-1956
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Bodegraven
• Status:
  Actief

138 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven