Vraag
Beste mevrouw, meneer. Op school hebben wij het over het onderwerp abortus. Vanuit mijn achtergrond zeg ik hiertegen duidelijk “nee”. Maar kan dat eigenlijk wel zo radicaal? Mijn lerares gaf een voorbeeld. Stel je voor dat je zwanger bent van een kindje met anencefalie (geen hersenen). In principe zal zo'n kindje nooit kunnen leven. Mag je het kindje dan weg laten halen? Anders moet zo'n moeder nog zo'n acht maanden zwanger zijn met alle gevolgen van dien. Iedereen denkt dat je vrolijk zwanger bent. De redenatie is dat, als je je volledig aan de wet wilt houden, je ook nooit oorlog mag voeren (Gij zult niet doden), terwijl we dat wel doen als de nood aan de man komt. Daarin heeft men natuurlijk gelijk, maar in hoeverre heeft dat dan consequenties voor het al dan niet uitvoeren van een abortus indien het kind geen overlevingskansen heeft? En wat doe je als je een tweeling verwacht en er problemen optreden waardoor één van de kinderen alleen kan overleven als de ander wordt weggehaald? Laat je het dan weghalen? Ik zou zeggen: God bestuurt. Maar als iemand niet gelooft? Hoe kan ik zoiets duidelijk en ethisch onderbouwd aan klasgenoten vertellen? Daarnaast heb ik nog een vraag: Wanneer is een kind een kind? Tijdens de eerste delingen van de cel is de genetische informatie afkomstig van de man en de genetische informatie afkomstig van de vrouw wel aan het delen, maar nog niet met elkaar. In feite kun je dan niet spreken van een kind. Weet iemand precies hoe lang die deling duurt? En is een morning-afterpil daarom wel goed te keuren? Bij voorbaat dank voor uw reactie.
Antwoord
Beste vragensteller,
Je stelt veel belangrijke vragen en over deze vragen zou veel te zeggen zijn. Ik zal proberen jou op weg te helpen naar antwoorden. Je kunt er ook in boeken over lezen (oa medisch ethiek van prof. Velema of prof. Douma).
Allereerst maak ik uit jouw vragen op dat je je in een omgeving bevindt die ongelovig is. Dat kan voor jou, zeker met de bespreking van dit soort onderwerpen moeilijk zijn. Het is daarom ook goed om je mening stevig te funderen. Het is belangrijk om te beseffen dat jouw klasgenoten waarschijnlijk een heel ander vertrekpunt hebben. Hierdoor is het moeilijk hen voor jouw standpunt te winnen. Zij gaan uit van het “baas in eigen buik-principe”. Dat maakt meteen duidelijk wat er aan de hand is met de gevallen mens: hij/zij wil de baas zijn. Het gevolg van die keus openbaart zich vanaf de val van het paradijs: we kiezen van nature de dood boven het leven. Dit zie je ook terug in de praktijk van abortus provocatus. De gevallen mens is zo verduisterd dat hij het prille, weerloze leven, wat zo kostelijk beschermd wordt in de moederschoot, vernietigt! Vaak om er zelf beter van te worden. Ook jouw klasgenoten moeten leren om God in hun leven te erkennen en “de Baas in hun buik” te laten zijn. Dan pas worden ze echt pro-life in plaats van voor de dood.
Vanaf de bevruchting van de eicel door de zaadcel ondergaat alleen de eicel nog een deling (de zogenaamde Meiose II). Hierop vormen vervolgens de zaadcel en eicel, door de samensmelting van genetisch materiaal, een uniek leven. De bevruchting is dus het startpunt voor de ontwikkeling van een nieuw persoon. Vanaf dit moment verdient dit prille leven alle bescherming. Gezien de historie van onze landelijke wetgeving is het moment waarop het leven beschermingswaardig is wisselend en afhankelijk van de stand van de techniek (hoe dwaas).
Alleen als een ander uniek leven (van de moeder of bij een tweeling in
wording) in levensgevaar komt kan het noodzakelijk zijn dit prille leven af te breken. Daarom dus ook wat mij betreft: geen morning-afterpil. De schepping zit zo mooi in elkaar dat al het gestorvene of het leven of wat buiten de baarmoeder niet levensvatbaar is vaak eerder afgestoten wordt. Dit kun je dus afwachten.
Oorlogvoeren is door de zondeval soms een noodzakelijk kwaad. De praktijk van abortus provocatus is geen noodzakelijk kwaad maar een bittere zonde die al miljoenen beschermingswaardige levens heeft gekost! Deze twee kun je dus zo niet vergelijken.
Veel wijsheid, heil en zegen,
A. Meijer
Dit artikel is beantwoord door
drs. A. Meijer
- Geboortedatum:14-12-1978
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Ouderkerk aan de Amstel
- Status:Actief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Je spreekt over 'nog 8 mnd vrolijk zwanger' maar weet je dan na 4 wk al dat het kindje geen hersenen heeft?
Even een vb. Bij een pas getrouwd stel die vanuit onze gemeente verhuisd is, is bij een echo openbaar gekomen dat het kindje een openruggetje heeft. Er is ook geen buikvlies, de organen liggen los in het lichaampje, ook heeft het kindje een waterhoofd. Dit kindje kan buiten de baarmoeder niet leven. Er zijn onderzoeken gedaan, en dat is er uit gekomen.
Heel moeilijk!! Intens verdrietig, Maar ze draagt de zwangerschap uit. Ze is inmiddels 38 weken.
Wat zegt de jonge moeder ( het is het 1e kindje)
'zolang ik het bij me draagt leeft het'
Vraagsteller; elke dag is een genadedag, ook voor een vruchtje. Als het dan niet levensvatbaar is dan overlijd het toch vanzelf? Dan hoef je dat toch niet eerder weg te halen? Zou een moeder de zware zwangerschap niet overhebben om de genadetijd van haar kind te kunnen verlengen? God is toch de God van leven en dood. Wij willen alles zelf regelen en doen. Zelfs de dood regelen voor kinderen waarvan WIJ denken dat ze niet levensvatbaar zijn. Kijk anders een keer de film; 'the silence scream' dan zie je hoe een kind een abortus vind. Het word gewoon aan stukken gescheurd, letterlijk.
In deuterenomiun is te lezen dat mensen hun kinderen offerden aan god Baal.... Je eigen kind vermoorden, dat kan toch niet?
Ik heb hem gekeken toen ik net wist dat ik zwanger was,
maar ben halverwege weggegaan...echt, dat beeld laat je nooit meer los...!
@ pannenkoek: wat intens verdrietig voor de ouders, maar ook ik heb bewondering voor deze moeder en vader, het moet ontzettend zwaar voor ze zijn!
Mijn moeder kreeg van mijn oudste zus ook te horen dat ze een mongooltje zou zijn, veel te klein, e.d...dokter vroeg: wilt u het niet weghalen?
antwoord: nee, ieder kindje is welkom bij ons!
en? m'n zus is kerngezond, heeft 4 kinderen en verwacht de 5de!
nooit geen bijzondere lichamelijke klachten gehad!
Zo zie je maar, je denkt een "ziek" kindje weg te halen, en het is gezond!
Het leven is niet in onze hand, zien we wel, maar God is de Schepper van ALLE leven!!
Op het geboortekaartje van ons 5de kindje staat het volgende gedichtje:
Als een borduursel in het verborgen,
maakte Gods Hand jou dag aan dag.
Hij alleen heeft ervoor willen zorgen,
dat jij nu het levenslicht aanschouwen mag.
Hoe het dan ook mag gaan, ieder kindje is een geschenk van God!
Ze is gister bevallen van een kindje. Vanmorgen mocht het aan de borst.
Niet levensvatbaar? Gods wegen zijn hoger dan de onze.
Het brengt wel veel spanning met zich mee.
Het blijft leven bij de dag. Misschien kunnen we beter zeggen van uur tot uur bij zo'n teer leven.
Pannenkoek, alleen jouw voorbeeld is al genoeg reden om te strijden tegen abortus.
ik heb van heel dichtbij meegemaakt dat een niet levensvatbaar kindje uitgedragen werd, de moeder wilde dat het kindje in haar armen zou sterven en niet in de prullebak bij het medisch afval gedumpt zou worden.
Ik liep gelijk met haar, we hebben samen veel gehuild en ik heb toendertijd mijn kind in haar armen gelegd.
Ook de keren dat de artsen een verkeerde beoordeling gemaakt hebben, lees: dat de Heere wonderen gewerkt heeft, zijn niet zeldzaam.
Altijd afblijven van een ongeboren kindje.
Wat mij altijd opvalt is dat Maria nadat de engel Gabriel bij haat gekomen is, zij meteen opreis gaat, zo'n reis is niet langer dan een week en wat lezen we in de bijbel?
het kindeke sprong op van vreugde, Elizabeth riep het uit, vanwaar (...) komt de moeder des Heeren tot mij?
Ook staat er Hij is ons in alle dingen gelijk geworden uitgenomen de zonden.
Dus wanneer is het bevruchte eitje waardevol?
meteen.
@Pannekoek
Hoe is het nu met de baby? Wat een sterke moeder. Er bestaat over dit thema een boek (Volgens mij Jolanda de Jager, ik weet het niet zeker). De schrijfster was ook zwanger van een niet levensvatbaar kind. Zij beschrijft het gehele proces, maar geeft ook aan dat ze kan begrijpen dat sommige ouders (die niet geloven) toch kiezen voor abortus. Zo'n zwangerschap is héél zwaar en héél heftig en als je niet gelooft in een God waar je kracht en troost uit kunt putten dan is het nóg zwaarder.
