Time-out in verkering

Aan de deskundige die de vraag van de jongeman met relatieproblemen behandeld heeft. Ik ben een jongen van 23 jaar. Ik heb ruim een jaar verkering gehad met een heel lief meisje, maar de laatste tijd hebben wij enorm veel aan ons hoofd gehad en dat heeft onze relatie de kop gekost. We hadden begrafenissen, spanningen op het gebied van werk, opleiding en privé, lichamelijke klachten waarvoor keuringen en onderzoeken noodzakelijk waren en mijn vriendin is vroeger ook misbruikt. Zij was de laatste tijd heel erg prikkelbaar en respecteerde mijn grenzen niet meer. Ik had rust nodig als zij heel kattig of gefrustreerd tegen me deed. We houden heel veel van elkaar en voelden elkaar tot gisteren aan, totdat ik het helemaal zat was en ik het uit wilde maken. Na overleg is het een time-out geworden. Nu weet ik niet hoe ik verder moet na de time-out, hoeveel contact ik in deze tussenperiode met haar moet onderhouden en wat belangrijk is om te onderzoeken om verder te gaan of te stoppen. De prikkels van mijn vriendin sloopten mij gewoon! Kan iemand mij hier snel antwoord op geven?

Verkeringstijd is een tijd, die veel energie vraagt: je leert de ander beter kennen in prettige eigenschappen en in minder prettige eigenschappen, in het dagelijkse doen en laten, je gaat leren je af te stemmen op de ander. Die tijd vraagt veel investering. Als daar onverwachte, niet geplande, zaken tussendoor komen geeft dat spanning: je komt snel aan de grens van je kunnen terecht! En als je over die grens heengaat raak je gespannen, overprikkeld, en heb je niet meer de rust om bezig te zijn met het leren kennen van en afstemmen op de ander.

In jouw beschrijving lees ik dat ook. Door allerlei bijzondere omstandigheden hadden jullie teveel te verstouwen om nog rustig met elkaar in gesprek te zijn. Dat geeft spanning, je kunt niet meer op een ontspannen wijze op elkaar reageren. Het is daarom goed, dat je een time-out genomen hebt. Het is nu wel van belang dat je zoveel ruimte en tijd neemt voor jezelf als je nodig hebt om ook echt toe te komen aan bezinning over de vraag hoe verder. Daar moet je het lef voor hebben om dit vast te houden: want het kan best wel angst oproepen om zo consequent en duidelijk te zijn naar je vriendin. Stel je voor, dat ze er definitief een punt achter zet...

Het klinkt misschien gek, maar al die drukte die jullie hebben gehad, had misschien ook wel een bijkomend effect wat een beetje ‘hielp’, namelijk dat het automatisch wat afstand creeerde. Immers als je bezig bent met allerlei zorgen hoef je niet over elkaar persoonlijk door te praten... In een verkeringstijd ben je bezig met het afstemmen van een juiste verhouding tussen afstand en nabijheid. Ik vermoed, dat dat een groot issue is bij jullie: teveel afstand geeft angst voor verlating, teveel nabijheid benauwt. Je zult voor jezelf er uit moeten komen wat voor jou de juiste afstand en nabijheid is, m.a.w. hoeveel ruimte en rust jij nodig hebt voor jezelf en hoeveel tijd je wilt en kunt delen met je vriendin. En voor je vriendin geldt natuurlijk hetzelfde. Als je deze ruimte voor jezelf niet neemt zal er binnenkort weer een herhaling van de oplopende frustratie volgen. Bedenk wel, dat dit niet vanzelf gaat! Time-out nemen en een zekere afstand creëren roept gevoelens van angst, afwijzing en eenzaamheid op. En die zal ieder van jullie moeten kunnen verdragen!
 
Betsy Westeneng,
psychotherapeute en seksuologe NVVS, werkzaam bij Eleos

Dit artikel is beantwoord door

E. (Betsy) Westeneng

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven