Vraag
Ik zit met het volgende. Mijn ouders zijn gescheiden, ze hebben allebei er schuld aan gehad. Mijn vader wilde echter graag aan het huwelijk werken door therapie etc., mijn moeder is destijds weggegaan want zij had er geen zin meer in. Mijn moeder heeft echter als eerste een nieuwe relatie gekregen. Ze gaat daar nu mee trouwen en is daar helemaal hoteldebotel over. Mijn aardse gevoel zegt: gun haar dat geluk! Mijn gevoel vanuit mijn geloof zegt: is het niet fout dat zij nu opnieuw een relatie aan gaat en de weg terug volledig afsluit en samengaat met een ongelovige man? Ik weet niet waar ik goed aan doe, wel of niet erin mee gaan? Mijn broers en zussen zijn laaiend enthousiast en regelen alles alsof het om een normaal huwelijk gaat, maar van binnen knaagt m’n geweten. In hoeverre moet je je ouders respecteren en meegaan in hun weg, ook als dat Gods’ weg (in mijn ogen) niet is? Ik vind het allemaal maar moeilijk! Niet wat betreft mijn aardse gevoel, maar wel wat betreft mijn geweten en verantwoording van daden (in de zin van actief overal aan meedoen) naar God toe. Hoop op snel antwoord.
Antwoord
Het is op grond van de Schrift duidelijk dat God de echtscheiding verbiedt. Een en ander maal -Matth. 19: 6 en Markus 10:9- lees je: “Hetgeen dan God samengevoegd heeft, scheide de mens niet.” Echtscheiding zijn soms heel complex, zeker als het om de schuldvraag gaat. Terecht is wel eens gezegd: Echtscheiding is nog geen echtbreuk. Bij echtbreuk moet een derde in het spel zijn. Dan is het huwelijk ook echt gebroken. Dat kun je van echtscheiding nog niet zeggen.
Als er om een of andere reden een scheiding heeft plaatsgevonden, dan moeten op grond van 1 Korinthe 7:11 de echtgenoten ongehuwd blijven. En dat vanwege het feit dat er weer verzoening zal plaatsvinden. Die ruimte van verzoening vraagt de Heere én die wil Hij door genade, door de werking van Zijn Geest ook bewerken. Maar eerlijk gezegd: mensen harten kunnen hard zijn en zonder God de zaken willen oplossen.
Ik kan me voorstellen dat je gevoel botst met je geloof. Je ouders blijven je ouders, welke verkeerde zondige wegen ze ook inslaan. Maar niet ons gevoel is bepalend en maatgevend, maar het Woord van de Heere. Dat betekent dat je je ouders als ouders blijft respecteren, maar dat je hun zondige daden afkeurt op grond van de Schrift. En dat je ze dat ook eerlijk zegt. Dat laatste is wel belangrijk. Zeggen dat je dat huwelijk niet goedkeurt omdat de Heere het niet goedkeurt.
Ik hoop dat je met dit antwoord iets kunt doen.
Ds. G. van de Groep
Dit artikel is beantwoord door
Ds. G. van de Groep
- Geboortedatum:07-04-1944
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Heerde
- Status:Inactief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Wees een getuige van Christus.
Jezus vermaande Petrus ook uitermate sterk toen Hij tegen Petrus zei: "Ga weg achter mij Satan" toen Petrus niet wenste te aanvaarden dat Jezus het door Hem genoemde lijden zou moeten ondergaan.
En toch was Petrus een geroepene, een discipel, een rots waarop Gods kerk gebouwd zou worden.
Het is niet zo dat wij het handelen van onze geliefden altijd maar met de mantel der liefde moeten bedekken. Een krachtig getuigenis op basis van je geweten en je baserend op de Schrift, kan veel goeds uitwerken. Ook als je daardoor alleen komt te staan zal de Heere Zijn trouw aan jou bestendigen.
1 Kor 15, 34
Komt tot de rechte nuchterheid en zondigt niet langer (overspel in deze situatie), want sommigen hebben geen besef van God. Tot uw beschaming moet ik dit zeggen.
én Rom.11, 22
Let dan op de goedertierenheid Gods en zijn gestrengheid: over de gevallenen gestrengheid, maar over u goedertierenheid Gods, etc.
Daarna geldt voor jou:
Kol 3,12
Doet dan aan, als door God uitverkoren heiligen en geliefden, innerlijke ontferming, goedheid, nederigheid, zachtmoedigheid en geduld.
t.o.v. van hen die je liefhebt.
er word geschreven; ik gun haar dat geluk.
Dus misschien effe beter lezen dat gelijk maar oordelen.
