Vraag
Hoe kan ik meer zicht krijgen op de Heere Jezus? Met mijn verstand weet ik dat wie tot Hem komt niet uitgeworpen wordt. In mijn gebed belijd ik vaak: Heere Jezus ik kom tot U, U alleen kunt mij redden. Maar toch blijft alles zo donker en stil. Hoe meer ik bezig ben met het zoeken naar God, hoe meer ik merk dat mijn ongeloof en vijandschap tegen God toeneemt. Hoe kan dit doorbroken worden? Afwachten? Dat wil en durf ik niet; ik heb dan geen houvast en basis in dit leven en ook niet voor de eeuwigheid. Verwachten? Wat dan en hoe als je zo blind en ongelovig bent voor wat Christus heeft gedaan? Ik twijfel niet aan Gods beloften, maar wel aan mijn komen tot Hem. Ik sta mezelf zo in de weg.
Antwoord
Wat een prachtige zin: “Ik twijfel niet aan Gods beloften, maar wel aan mijn komen tot Hem…”. Ik zet dus eerst maar een streep onder de eerste helft van deze door jou geschreven zin. Niet twijfelen aan Gods beloften, die in Jezus Christus ja en amen zijn. Hoe ben je er toe gekomen niet (meer) te twijfelen aan Gods beloften? Dat is dan toch zeker het werk van de Heilige Geest?! En is het niet diezelfde Heilige Geest, Die door de apostel Paulus genoemd wordt: “...de Geest der aanneming tot kinderen, door Welken wij roepen: Abba, Vader”?!
Verder noem je het gebed. Geef je de Heere Jezus wel de gelegenheid in je gebed met jou werkelijk in gesprek te gaan? Wat doe je nadat je het gebed beëindigd hebt? Lees je dan opnieuw uit Gods Woord met de vraag van je hart: Wat zegt de Heere Jezus nu in antwoord op wat ik Hem gebeden heb? Dat is –denk ik– wezenlijk om dat “donker” en “stil” te verdrijven uit je leven.
Ik hoef je –denk ik– niet te vertellen, dat “ongeloof” de grootste zonde is. Wie echter tot Hem komt met de smeekbede: “Ik geloof, Heere, kom mijn ongeloof te hulp!”, die wordt geenszins door Hem uitgeworpen. Blijft over, dat je dagelijks mag bedelen bij de Bron. Ik las ooit ergens: Wie God vraagt om een druppel, die ontvangt een slok, wie God vraagt om een slok, die ontvangt een beker en wie tot Hem vraagt om een beker water, die ontvangt van Hem een overvloeiende fontein.
God geve je Zijn licht en uitzicht, uit genade.
Ds. G. Herwig, Nunspeet
Dit artikel is beantwoord door
Ds. G. Herwig
- Geboortedatum:10-03-1957
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Nunspeet
- Status:Inactief
Bijzonderheden:
Emeritus-predikant
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Ik herken je zuchten en je nood. Hoe meer je roept tot Hem, hoe meer je
gaat zien en leren wie je bent.
De Heere zegt in Zijn Woord, dat we van nature God en onze naaste haten,
dat is bitter en niet aangenaam voor het vlees om dat in te moeten leven, maar de Heere wil je en gaat je eerlijk maken voor Hem. Hij gaat je leren
dat je ten diepste niet wil komen en niet kunt komen, maar ook dat
Hij volkomen kan en wil zaligmaken. Wat doen in die nood....terug gaan naar de wereld en daar je geluk zoeken?? Dat wil je en kun je hoop ik niet.
Stoppen met bidden?..O ik hoop dat je dat ook niet kunt. Blijf tot Hem roepen
net als die Kananese vrouw, ze had geleerd: niemand kan mij helpen, zo ervaar jij ook niemand kan mij helpen, ik kan mijzelf niet helpen en mensen kunnen het mij niet geven, maar Hij alleen is het Leven, Hem te kennen.
Blijf roepen en op Hem wachten, ook al kun je het voor geen roepen en wachten houden,,toch is dat de enige weg. Hij komt op Zijn tijd (de dag van Zijn heirkracht) niet op jou tijd. Heer ik laat U niet los tenzij Gij mij zegent.
Gods zegen
zonder geloof heeft Hij geen gedaante nog heerlijkheid. Maar door het geloof
is Hij je dierbaar! Is Hij alles, ja het Leven, vrede..
Waar in de Bijbel staat dat je moet wachten?
Ik lees wel dat je moet geloven.
Hab. 2:3 Zo Hij vertoeft, verbeidt Hem; want Hij zal GEWISSELIJK komen,
Hij zal NIET achterblijven.
Geloven we dat?
Gaat het in de tekst die jij aanhaald niet over een oordeel dat te wachten staat?
Psalm 130 onberijmd vers 6 Mijn ziel wacht op den Heere,
Ik niet!!!!!!!!! Dat zeg ik niet om lijdelijk te doen, want je kunt ook een vijand zijn van het eenzijdige Godswerk, maar wel uit nood!!!!!!!!!!! De enige weg is de binnenkamer om Hem te kennen.
Ja en dan krijg je naar je toe: Je wilt niet, en je hebt je eigen verantwoordelijkheid. Mijn verantwoordelijkheid verknoei en verzondig ik altijd,
misschien kunnen jullie het beter?
Geloven is vertrowuen, God nemen op Zijn Woord.
Ik moet eerlijk zeggen dat 'mijn' geloof zo klein is dat ik het vaak niet eens voor geloof kan houden. Maar datgene waar ik in geloof, nl. het volbrachte werk van de Heere Jezus Christus aan het kruis van Golgotha, dat geeft de zekerheid.
Daarom, en ook alleen maar daarom, is er ALTIJD hoop.
En met hoop bedoel ik dan de bijbelse hoop, dus geen misschientje, maar een zekerheid van datgene wat we in de toekomst zullen ontvangen en wat we nu al ontvangen en ontvangen hebben in Hem.
Natuurlijk heb ik het geloof niet in mijn zak zitten maar om dan van het geloof wachten te maken dat klopt niet. Als ik niet kan geloven, dan blijft die plicht nog wel.
En de enige weg is Jezus en natuurlijk, dat gaat niet buiten bidden om maar ajb laat staan wat er staat.
En ik voel me echt helemaal niet beter dan jij hoor, als ik die indruk heb gewekt dan spijt me dat echt.
Daar gaat het over verwachten. En verwachten gaat altijd met geloof gepaard.
Dat is echt iets anders als wachten of afwachten.
