Extreme huilbuien (2)

Beste drs. Els J. Van Dijk, Hartelijk dank voor uw reactie over extreme huilbuien in augustus. Uw reactie heeft me zeker tot nadenken gezet en een eind verder geholpen. Toch zit ik ruim anderhalve maand later nog steeds in hetzelfde schuitje. Ik ben hard aan solliciteren voor een andere baan, maar dat valt nog niet mee. U heeft gelijk: mijn werk is nu het meest belastende in mijn leven. Nog steeds huil ik erg veel, heb veel last van ontstoken ogen daardoor en lig veel op bed en voel me vaak erg moe. Jazeker, ik zelf kan nog veel persoonlijke groei gebruiken en op veel punten moet ik nog 'beter' worden. Ik wéét dat ik nog niet hoef te werken, (inmiddels ben ik 20), maar ik heb nu ruim 4,5 maanden verkering en we willen zeker over anderhalf jaar trouwen. En ja: daar is geld voor nodig. Vandaar mijn keuze voor deeltijd. Gelukkig staat mijn vriend me terzijde. Hij laat me bij hem uithuilen, denkt mee, en geeft vooral positieve energie. Maar hij maakt het niet altijd mee. Mijn moeder maakt zich helemaal zorgen. Ze belt zelfs instanties af omdat ze niet weet wat ze moet met mijn huilbuien. Geloof me, ze zijn echt vaak en extreem! Ik herinner me wat een docente eens tegen me zei: ''Als je niet leert voor jezelf ruimte te vragen, zit je snel met een burn-out thuis.” Ze heeft gelijk. Maar het lukt me simpelweg niet voor mezelf te kiezen! Ik heb best een negatief zelfbeeld, weet u. Ik excuseer me zo vaak om wie ik ben. Hoe kan ik zelf zo achteruit gaan? Tot voor kort had ik nooit kunnen verwachten dat dit zou gebeuren met mezelf. Ik weet niet wat te doen. In mijn nieuwe school heb ik nog geen vertrouwen, (heb erg weinig leraren nog maar gezien), mijn teamleider verafschuwt ‘kwetsbaar' zijn. Ik zit een pakket waar ik niet uitkom. Hoe kan ik die cirkel doorbreken? Help me alstublieft!

Beste …

Jammer dat je er nog niet helemaal uitkomt en dat je nog steeds last hebt van extreme huilbuien. Goed dat je inziet dat op het terrein van persoonlijke ontwikkeling best nog wat werk aan de winkel is. Eerlijk gezegd denk ik dat je dat prioriteit moet geven en niet de financiën. Natuurlijk heb ik er begrip voor dat jullie over pakweg anderhalf jaar willen trouwen maar de beste basis voor een goed huwelijk is dat jullie beiden als evenwichtige en volwassen mensen elkaar mogen liefhebben en beminnen. Jij moet dus in balans komen.

Dat lijkt mij ook erg belangrijk voor de ontwikkeling van jullie relatie. Die moet niet gaan scheefgroeien omdat jij nog wat problemen hebt en je vriend  elke keer in de rol van trooster moet belanden. Jij moet hem ook wat te bieden hebben. Daarom moet je loskomen van je negatieve zelfbeeld en dergelijke. Dat lukt je niet in je eentje en het is ook niet op te lossen via deze website. Het is belangrijk dat jij in gesprek gaat met iemand die kennis van zaken heeft en die je kan laten zien in welke verkeerde denkpatronen je ongewild terecht gekomen bent. Je moet hier niet mee door blijven modderen. Er zijn in Nederland allerlei instanties waar je hiervoor terecht kunt, ook bijvoorbeeld bij de instelling waar ik werk. Ik ben ervan overtuigd dat jij je eigen welzijn nu prioriteit moet geven en dat zal dan ongetwijfeld ook een heel positieve invloed hebben op je relatie. Ga daarvoor!

Met de financiën voor de bruiloft en alles wat daar verder bij komt kijken, komt het te zijner tijd wel goed. As ik jou was zou ik liever nu loskomen uit de ellende en als dat zou betekenen dat je bijvoorbeeld een paar maanden later kunt trouwen, dan is dat toch geen ramp? Jouw gezondheid en de kwaliteit van jullie relatie is véél belangrijker! Je bent nu bezig met een emotionele uitputting en dat moet zo snel mogelijk stoppen.

Ik hoop dat je de juiste keuzes weet te maken en de juiste gesprekspartner weet te vinden! Heb het goed!

Drs. Els J. van Dijk

Dit artikel is beantwoord door

drs. E.J. (Els) van Dijk

• Geboortedatum:
  28-01-1956
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Veenendaal
• Status:
  Actief

208 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven