Vraag
Ik heb een lieve vriend. Soms belt hij en dan VOEL ik echt niets en dan is het zo’n nietszeggend gesprekje geweest. Een andere keer dan vind ik het wel fijn, maar ik ben altijd dan aan het wegen of ik wel voldoende aansluiting en zo voel en of er voldoende niveau voor mij in de relatie zit. Terwijl dat, denk ik, echt wel goed zit, ook al hebben we een verschillend niveau van opleiding en werk: hij HBO en ik MBO. Waarom tob ik hier dan zo over? En is het normaal dat je in een verkering soms een gesprek hebt dat je denkt: ik vond het zo nietszeggend en ik voel me niet vervuld? Hoort dat er dan ook bij? En hoe vaak moet je dan wezenlijk kunnen praten en zo?
Antwoord
Lieve verliefde,
Een relatie kent pieken en dalen: je kunt niet altijd op de toppen verkeren! Er is dus niets mis met een ‘gewoon kletspraatje’. Het is soms al heerlijk om iemands stem te horen, toch?
En een andere keer heb je soms onverwacht een indringend gesprek met elkaar. Weer een andere keer ga je er bij wijze van spreken voor zitten om ernstig met elkaar te praten. Een tijd van verkering is een tijd om elkaar te leren kennen, op allerlei terreinen. Gesprekken helpen daarbij. Verschillend niveau van opleiding en werk ook. Met andere woorden: zijn leven is interessant voor jou, het jouwe voor hem. Mét alle ups en downs. Met alle ernstige dingen, maar ook met flauwe grapjes of ‘nietszeggende’ woorden (die zelfs door onbenulligheid heen toch véélzeggend kunnen zijn!)
Wat bedoel je met “ik voel me niet vervuld?” Verwacht je steeds een roze wolk of zoiets? Denk dan eens na over de verwachtingen die je van een vriend, van déze vriend, van verkering, van een relatie, van een huwelijk hebt!
Groeten, alle goeds gewenst
Marijke Rots
C. M. Chr. Rots - de Weger
- Geboortedatum:18-02-1947
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Aalten
- Status:Actief
- Bijzonderheden:
Marijke leverde op 25-05-2017 haar 1000ste antwoord in de vragenrubriek af. Lees hier het jubileuminterview.
