Gestorven aan de wet

Ds. A. Simons / Geen reacties

16-06-2009, 16:06

Vraag

Mogen deze twee vragen naar ds. Simons? Hoe weet ik dat ik aan de wet gestorven ben (Gal. 2:19)? Is dit een proces of een moment? Wat onderzoekt een gelovige concreet bij het zelfonderzoek?

Een jaar lang geen advertenties zien op Refoweb?

Antwoord

De vraag is: Hoe weet ik dat ik aan de wet gestorven ben? (Gal. 2:19). Iemand die door de wet aan de wet gestorven is, die is dood! Geestelijk gestorven aan alle hoop op zichzelf. Gestorven aan zijn verwachting om door het vlees gerechtvaardigd te worden (Gal. 2:16). Paulus zegt: die gestorven zijn die leve Gode! (Gal. 2:19). Wat een wonderlijk woord! Wat is er nog van een dode te verwachten? Niets meer. Zo iemand verwacht niets meer van zichzelf. Zo iemand belijdt; niet meer ik leef, maar Christus leeft in mij (Gal. 2:20). We moeten deze twee kanten van dezelfde zaak niet los van elkaar maken. Die gestorven zijn die leven! Nee, niet meer uit de mens, maar leven door het geloof uit Hem. Met Hem gestorven en met Hem begraven, maar ook met Hem opgewekt in een nieuw leven (Rom. 6:8/7:4).

Je vraagt: hoe weet ik dat ik gestorven ben aan de wet? Als je leven Christus is. Als je met Paulus niets anders wenst te weten dan Christus en dien gekruisigd (1 Kor. 2:2). Het staat zo aangrijpend in Galaten 2:16: wetende dat de mens niet gerechtvaardigd wordt uit de wet, zo hebben wij ook in Christus geloofd. Die in Hem gelooft die is gestorven.

Hoe God dat werkt? Bij de één plotseling, bij de ander geleidelijk. De één kan het punt aanwijzen, de ander niet. Maar allebei weten ze enigermate wat het betekent om gestorven te zijn en met Hem te leven. Al is het wel waar dat de oefeningen van het geloof ons meer en meer bewust maken en duidelijk maken hoe God gewerkt heeft (1 Kor. 2:12). Die lieve Heilige Geest maakt meer en meer onze treden vast in het Woord (Joh. 14:26). Zodat je ook meer en meer in het Woord geworteld wordt. Ook meer bewust wordt wat er Bijbels in je leven gebeurt is.

Gods kind heeft een leven lang nodig om verdiept te worden meer en meer ook als het gaat over sterven en opstanding. Als het gaat over zonde en genade. Toch kunnen helaas Gods kinderen weer terugvallen en betoverd worden. Ze raken de vrijheid kwijt. Opnieuw lijken ze onder de wet te komen. Zodat ze de troost en de vrijheid moeten missen. Lees maar wat Paulus er van zegt in Galaten 3;1-5. Ik vrees dat velen betoverd zijn. U toch niet?

Jouw tweede vraag is wat onderzoekt een gelovige concreet bij het zelfonderzoek? Wat kan ik beter doen dan het Woord aanhalen. Als eerste zou ik de tekst willen noemen uit 2 Kor. 13:5: “Onderzoekt uzelven, of gij in het geloof zijt, beproeft uzelven. Of kent gij uzelven niet, dat Jezus Christus in u is? Tenzij dat gij enigszins verwerpelijk zijt.” Nee, niet een ander onderzoeken, maar Paulus roept de Korintiërs op zichzelf te onderzoeken. Ze hadden Paulus veroordeeld en gewantrouwd als het gaat over zijn roeping. Paulus wijst ze terug op zichzelf. Pas maar op dat je straks zelf niet verworpen wordt zegt hij.

De tweede tekst staat in 1 Kor.11:28 Maar de mens beproeve zichzelven, en ete alzo van het brood, en drinke van den drinkbeker. 29: “Want die onwaardiglijk eet en drinkt, die eet en drinkt zichzelven een oordeel, niet onderscheidende het lichaam des Heeren.” Deze tweede tekst spreekt over het niet onderscheiden van het lichaam van de Heere.

Ik zou willen vragen aan jou: woont de Heere Jezus in jouw hart? Kun je dat weten? Ja, dat kun je weten. Sterker ik geloof dat je het moet weten. Er is geen geloof zonder weten. Nee, niet een voelen, maar een weten vanuit het Woord. Wonderlijk door het geloof te mogen weten dat Christus in je woont. Soms ook het getuigenis van de Heilige Geest in je hart te ontvangen (Hebr. 11:4+6). Onderzoek niet of dat je een kind van God ben? Nee, laten we elkaar de vraag stellen; is Christus ons dierbaar? Ook rond het avondmaal waar we opgeroepen worden om onszelf te onderzoeken opdat we getroost Avondmaal zouden houden. Opdat we het lichaam van Christus zouden onderscheiden van het gewone brood en de gewone drank.

Gods zegen toegebeden.

Ds. A. Simons, Vinkeveen