(...) Ik vind hem echt ontzettend leuk en ben inmiddels al een half jaar echt ve...

Ik ben 21 jaar en sinds 6 maanden ken ik een jongen van mijn studentenvereniging. Ons contact werd al gauw meer: regelmatig sms’en en af en toe bellen; en uiteraard op de vereniging als we elkaar zien/spreken (dat is echter altijd maar minimaal of oppervlakkig). Ik heb een maand of 3 geleden eens duidelijk aan hem laten merken dat ik meer voor hem voel; en zoals hij deed/op mij ook overkwam, als dat hij ook meer voor me voelt dan voor een ander meisje. We hebben toen 2 keer met elkaar afgesproken en ik heb toen ook gezegd dat ik dat sms’en en bellen eigenlijk een beetje zat wordt. Het lijkt niet te vorderen. Die laatste keer tijdens een wandeling pakte hij met regelmaat mijn hand beet en uit zijn woorden kwam wel erg duidelijk dat hij toch meer voor me voelt. De laatste tijd word ons contact echter weer minder en daar baal ik ontzettend van. Ik vind hem echt ontzettend leuk en ben inmiddels al een half jaar echt verliefd, maar hij lijkt verder geen stappen te ondernemen. In hoeverre moet ik steeds wachten? Ik durf niet nog voor een 3e keer aan te geven dat ik het eigenlijk spuugzat ben zoals we op deze manier met elkaar omgaan. Anderzijds, als we dan bij wijze van gezellig weggaan, dan durf ik ook niet alles te zeggen waar het op staat en eerlijk te zijn wat ik nu eigenlijk van onze relatie vind. Ik word er nogal wanhopig van... Als ik terugdenk aan onze eerdere contacten, dan is het nu gewoon dat hij me beter wil leren kennen en dan weet ik dat hij eerder echt wel heeft laten merken dat er bij hem ook iets meer zit dan voor een gewoon meisje... Maar waarom hebben we dan al 3 weken minimaal contact en lijkt er dus totaal geen vordering in te komen?

Lieve wanhopig verliefde,

Lastig, hè, als dingen niet zo gaan als je graag wilt. Probeer in een gesprek toch maar aan te geven wat je voor hem voelt en hoe jij jullie relatie het liefste vorm wilt geven. Heb je dat voor jezelf al wel helder? Want, wát verwacht je precies van hem? Wát noem je “vordering”? Geef je hem (en jezelf) de ruimte die blijkbaar nodig is? Soms wil een mens teveel en dan gaat het ergens mis... “het spuugzat zijn” duidt op ergernis: daar kom je níét verder mee!
 
Liefde is als een plant schreef ik in mijn andere antwoorden... lees die er maar eens op na!

Sterkte, veel geduld en verdraagzaamheid toegewenst,
Marijke Rots

Dit artikel is beantwoord door

C. M. Chr. Rots - de Weger

• Geboortedatum:
  18-02-1947
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Aalten
• Status:
  Actief

1502 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven