Vriendin wil nog geen belijdenis doen

Mijn vraag betreft een advies wat betreft belijdenis doen. Ikzelf ben belijdend lid van de gereformeerde gemeenten. Ik heb 1,5 jr verkering met een meisje met een niet-praktiserende RK-achtergrond (zij heeft doop en vormsel gedaan). Daar bleef het bij, waardoor je dit vrijwel gelijk kunt stellen aan een onkerkelijke achtergrond. Veel is er veranderd in haar leven. Ze gaat mee naar de kerk, kleed zich netjes en bovendien kan ik goed met haar over het geloof spreken en ze is me soms op een verassende wijze tot steun. Ze wijst me soms eenvoudig op de enige Toevlucht als ik zelf alles probeer op te lossen en er niet meer uit kom.

Ik vond het van belang om kort de situatie te schetsen waarin we verkeren. Voornamelijk mijn ouders hebben het onderwerp belijdenis ter sprake gebracht op zodanige wijze dat dit veel druk geeft op ons beiden. Ik vind persoonlijk de periode dat zij in aanraking is gekomen met ons kerkverband te kort om belijdeniscatechisatie te volgen. Ik geef er de voorkeur aan om zelf samen met haar hiermee bezig te zijn. Dit doen we middels het vragenboekje van ds. Ledeboer en de uitleg voor kinderen van de H.C. (H. van Dam) door te nemen. Ze geeft ook aan later misschien wel catechisatielessen te willen volgen. Maar belijdenis doen vindt ze nog een stap te ver. Ze vindt zelf dat ze dit pas moet doen als ze daar zelf ook achter kan staan.

Ik zie persoonlijk geen reden om het uit te maken als ze geen belijdenis zal doen, belangrijker vind ik of ik innerlijk verder met haar kan gaan. Soms denk je ook aan trouwen, en ik meen dat je beide belijdend lid moet zijn om te kunnen huwen binnen ons kerkverband. Noodgedwongen zouden we dan naar de HHK kunnen overstappen waarin dit wel mogelijk is. Maar dat is geen oplossing voor mij. Ik heb verder geen enkele reden om te vertrekken en voel me verbonden met de gereformeerde gemeente waartoe ik behoor.

Enkele vragen:

1. Hoe moeten we hiermee omgaan en wat vind u van onze aanpak?

2. Kan uitmaken een passende reactie zijn als ze besluit nog geen belijdenis te doen?

3. Wat moeten we doen als we willen trouwen, kinderen willen dopen en willen blijven kerken in de gereformeerde gemeente, terwijl ze geen belijdend lid is?

Je vraag is niet de gemakkelijkste. Je situatie ook niet. Daarom stel ik vooraf ook enkele vragen. Wat is jullie leeftijd? Hoe hebben jullie elkaar leren kennen? En het belangrijkste: is er oprechte liefde (natuurlijke) van beide kanten? Je vraagt om een advies, dat wil ik proberen in alle openheid te geven. Al is het voor mij heel moeilijk, omdat ik niet in jullie hart kan kijken. De diepste beweegredenen zullen jullie toch zelf weten en voor de Heere moeten verantwoorden.

Wat ik van harte met je eens ben is de druk van je ouders die te zwaar weegt bij een belangrijke beslissing als deze. Dat mag en moet niet overhaast, ook niet alleen voor de vorm, daar mag je gerust intensief over nadenken en de tijd voor nemen. Je onderwijs met je vriendin bevindt zich m.i. wel op een basaal niveau. Je bent echt afgedaald. Graag zou ik zien dat je ook in een later stadium wat andere stof door zou nemen. Maar daar ga ik vanuit. Ik denk o.a. aan het boekje “Zijn verbond en woorden”, waarin het genadeverbond wordt toegelicht.

Dat je vriendin belijdenis doen een grote stap vindt, is niet verwonderlijk. Dat is het zelfs nog voor jongens en meisjes die altijd in de Ger. Gem. zijn opgegroeid. Het blijft een worsteling. Je zegt dat je het belangrijker vindt om innerlijk met haar door te kunnen gaan. Dat is juist, maar wel met de ‘garantie’ dat je een keer samen belijdenis doet. Jouw zin i.v.m. trouwen kan ik niet direct plaatsen. Ook bij ons is de mogelijkheid om in het huwelijk te treden, terwijl én van jullie belijdenis heeft gedaan en de ander, die daar nog niet aan toe is, wel de belofte doet om de belijdeniscatechisatie te gaan volgen, bijvoorbeeld een ander jaar. Het mooist is het om samen die catechisatie te volgen. Al zou je vriendin nog geen belijdenis doen en jij wel. Als je geen enkele reden hebt om te vertrekken uit de Ger. Gem. dan moet je die keuze van over te gaan naar de HHK niet eens overwegen. Jij voelt je verbonden met de Ger. Gem en je vriendin hopelijk in een later stadium ook. Dat heeft tijd, geduld, gebed, studie en genade nodig.

Tenslotte je concrete vragen:

1. Hoe je er mee om moet gaan, heb ik boven vermeld. Met je aanpak ben ik het grotendeel eens. Maar wel met in acht nemen van de door mij gestelde vragen in het begin.

2. Vind ik een moeilijk punt. Het lijkt een beetje op chantage, al zul je dat niet bedoelen. Daarom is het erg belangrijk hoe diep jullie liefde zit. Als je het uitmaakt omdat zij nog geen belijdenis doet, vind ik de basis wel erg smal. Maar ik zou wel een duidelijk afspraak maken: ben je het in de nabije toekomst van plan, of schuif je het bewust op de lange baan? Als jullie relatie hecht is, gegrond op wederzijdse liefde en trouw, dan moet je het niet uitmaken, maar elkaar de tijd gunnen om tot een beslissing te komen, wat belijdenis doen betreft.

3. De normale gang is, dat beiden lid zijn, maar het komt ook wel eens voor dat én van de twee belijdenis heeft gedaan, dan is trouwen mogelijk mits... en bij het dopen mag degene, die belijdenis heeft gedaan, alleen antwoord geven, dat is wel de consequentie. Maar in principe is dat mogelijk, al is het niet ideaal.

Beste vrienden, overweeg een en ander biddend. Mocht je toch nog behoefte hebben om persoonlijk te reageren, dan kan dat via mijn privé email-adres dat bij Refoweb bekend is. Sterkte in alles en Gods nabijheid toegebeden! Hij laat niet varen het werk Zijner handen. Maar dan moeten we wel weten, dat Hij begonnen is: De Alfa en de Omega.

Dit artikel is beantwoord door

B.S. van Groningen

• Geboortedatum:
  25-04-1951
• Kerkelijke gezindte:
  Gereformeerde Gemeenten
• Woon/standplaats:
  Hendrik-Ido-Ambacht
• Status:
  Inactief

120 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven