Dubbele predestinatie

In het Woord van God vind ik niets over een dubbele predestinatie! Wie heeft deze gruwelijke dwaling bedacht waardoor velen verloren gaan?

Over de dubbele predestinatie waardoor velen verloren gaan. Allereerst wil ik opmerken dat wij niet verloren gaan omdat er een predestinatie is, maar omdat wij zelf in Adam gekozen hebben voor de dood. Wij hebben nee tegen God gezegd. Dat komt ook in ons leven openbaar daar we niets van God en Zijn dienst willen weten. De Romeinenbrief, m.n. hoofdstuk 1, is  hierin heel duidelijk. Niemand die God zoekt, niemand rechtvaardig, enz.

Vervolgens valt op te merken dat in de Bijbel de predestinatie een van de grondlijnen is van Gods werken. God werkt alle dingen naar de raad van zijn wil. Ef.1:11. M.n. de Romeinenbrief spreekt hier veelvuldig over: 1:24, en vooral hoofdstuk 9. De eeuwen door is deze leer verworpen door dwaalleraren. Mensen die met hun verstand willen heersen over de Schrift en God verdenken van willekeur en onrechtvaardigheid. Wij worden door de Schrift zelf geroepen om deze zaken van een andere kant te  bezien, namelijk dat de Heere in Zijn goedheid verkiest tot het leven in Christus en daarom ons allereerst roept om te komen tot Zijn Zoon om in Hem het eeuwige leven te ontvangen.

Wie zich bekeert en gelooft doet dat niet dankzij zichzelf, maar dankzij de verkiezende God. Wie verloren gaat gaat verloren om eigen schuld. Jezus klaagt over Jeruzalem: Hoe vaak heb ik u bijeen willen vergaderen gelijk een hen haar kuikens, maar gij hebt niet gewild! Aan wie ligt het dan dat we verloren gaan? Niet aan de Heere maar aan onszelf.

De verkiezing wil een poort zijn waardoor wij tot het eeuwige leven gaan en niet een muur waartegen wij te pletter lopen. Zo mogen we de Heere zoeken en Hem vinden. Dan zullen we er over verwonderd zijn dat de Heere naar ons vraagt als eerste en zo zal Hij ook alle eer ontvangen door allen die geloven. Zie ook Ef. 2:8 en 9. Ook de Dordtse leerregels zijn leerzaam.

Ds. A. J. Schalkoort