Het ligt in de bedoeling dat op 23 maart -als de Heere het toelaat- The Passion zal plaatsvinden in Nunspeet. Het is op kleine schaal wat in het groot staat te gebeuren in de Bijlmer een week later. Hoewel kleiner van opzet is het echter ernstig genoeg om er tegen te waarschuwen en te protesteren. Vandaar is ook de mogelijkheid geboden om bezwaar aan te tekenen middels een petitie. Wanneer u dat per computer niet kunt is het mogelijk een briefje aan de pastorie te bezorgen. Dan zal gezorgd worden dat de handtekening op de juiste plaats terecht komt.
Wat is er dan toch tegen dat men door de straten van Nunspeet trekt met een groot kruis en allerlei fragmenten uit het lijdensevangelie op een moderne wijze naspeelt? Heel eenvoudig omdat van het hoogheilige heerlijke werk van Christus waarbij destijds de aarde trilde en de graven opensprongen als het ware een blijspel wordt gemaakt opgeluisterd met nota bene popmuziek. Er wordt de tegenstanders van dit gebeuren verweten intolerant te zijn en zelfs een hindernis te zijn om het Evangelie op een moderne manier onder de mensen te brengen. Me dunkt dat met The Passion ‘het merg van het Evangelie’ in het geding is.
Het moderne evangelie is aangepast aan de behoeften van de natuurlijke mens waar nota bene de apostel Paulus van zei in Galaten 2 : 6-8: “Ik verwonder mij, dat gij zo haast wijkende van degene, die u in de genade van Christus geroepen heeft, overgebracht wordt tot een ander Evangelie; daar er geen ander is; maar er zijn sommigen, die u ontroeren, en het Evangelie van Christus willen verkeren. Doch al ware het ook, dat wij, of een engel uit de hemel u een Evangelie verkondigde, buiten hetgeen wij u verkondigd hebben, die zij vervloekt.”
Er is opgemerkt in de discussie die de predikanten Herwig, Schot en ondergetekende voerden met de organisatoren van The Passion dat de Mattheuspassion van eenzelfde orde zou zijn. Het zal waar zijn dat daar veel musici aan deelnemen die dit uit broodwinning doen of vanwege de esthetica. De opzet en de inhoud van die Passion is echter voluit naar de Schrift en door Bach op ingetogen en eerbiedige wijze van muziek voorzien. Denk eens aan één van de koralen op de melodie van Psalm 68: “O Mensch bewein dein Sunden gross” (o mens, beween uw grote zonden).
Dat brengt me tegelijkertijd in de verlegenheid. We kunnen verontwaardigd zijn. Maar zijn er ook tranen dat het in onze gemeente zo ver kon komen? Is er daarnaast ook het roemen met Paulus “Het zij verre van mij dat ik zou roemen, anders dan in het kruis van onze Heere Jezus Christus; door Welken de wereld mij gekruisigd is, en ik der wereld” (Gal.6 : 14). Naast verontwaardiging past daarom verootmoediging.
Ds. M. van Kooten
Maar waarom zo weinig artikelen en protesten tegen het níet evangeliseren door christenen? Is dat niet een veel groter probleem?
Het is niet het hele verhaal wat verteld wordt en zeer essentiele zaken worden niet genoemd, totaal verwijderd of omgedraaid, gereduceerd tot een paar goed in het gehoor liggende liedjes, lichtjes en je happy the peppy voelen.
De emotie heeft heel het Weten verdrongen.
"Er komt een tijd dat in plaats van dat de herder de schapen voedt, dat de kerk clowns heeft om de geiten te vermaken".
Citaten: C.H. Spurgeon
"Hoe minder kracht een kerk heeft, des te meer entertainment ze wil'.
Citaat: Leonard Ravenhill
We hebben hier dus binnen of meer te maken met overheidsgodsdienst. Dat lijkt me een - in het publieke debat - veel wezenlijker bezwaar, waar ook niet-gelovigen ontvankelijk voor kunnen zijn.
14 En toen het uur gekomen was, ging Hij aan tafel aanliggen, en de twaalf apostelen met Hem.
15 En Hij zei tegen hen: Ik heb er vurig naar verlangd dit Pascha met u te eten, voordat Ik ga lijden.
16 Want Ik zeg u dat Ik daar zeker niet meer van zal eten, totdat het vervuld is in het Koninkrijk van God.
17 En nadat Hij een drinkbeker genomen had en gedankt had, zei Hij: Neem deze en deel hem onder elkaar.
18 Want Ik zeg u dat Ik niet drinken zal van de vrucht van de wijnstok, totdat het Koninkrijk van God gekomen is.
19 En Hij nam brood en nadat Hij gedankt had, brak Hij het en gaf het aan hen met de woorden: Dit is Mijn lichaam, dat voor u gegeven wordt. Doe dat tot Mijn gedachtenis.
20 Evenzo nam Hij ook de drinkbeker na het gebruiken van de maaltijd en zei: Deze drinkbeker is het nieuwe testament in Mijn bloed, dat voor u vergoten wordt.
Sobere herdenking, geen (media)circus!
"Doe dat tot Mijn gedachtenis." zei Jezus.
In Lukas 22 wordt beschreven wat de heer Jezus heeft geboden om te doen.
Een sobere herdenking dat Jezus zijn leven heeft gegeven voor de redding van de gehele mensheid, de grootste uiting van liefde van Jahweh en Jezus.
(Joh. 3:16)
Want Gods liefde voor de wereld was zo groot dat hij zijn eniggeboren Zoon heeft gegeven, zodat iedereen die in hem gelooft niet vernietigd zal worden, maar eeuwig leven zal hebben.
Wat vraagt Jahweh de Almachtige God van zijn aanbidders?
(Micha 6:8) Hij heeft jou, mens, verteld wat goed is.
En wat verlangt Jahweh van je?
Niets anders dan recht te doen, loyaliteit te koesteren
en bescheiden te wandelen met je God!
Bescheidenheid, mensen, siert ons allen.
Ze deden dit ook met de Heere Jezus op een ezel. En ze riepen hosanna. En onder tussen weende Jezus over hun hardheid en ongeloof.
Want een paar uur later wilde ze niks meer met Hem te maken hebben.
'k Roep, HEER, in angst tot U gevloden,
Ai, haast U tot mijn hulp en red;
Hoor naar de stem van mijn gebed,
Daar ik U aanroep in mijn noden.
Dan zal Hij ze niet laten staan.
Een niet zo koosjere rol heeft de SGP politiek gespeeld rond de verleende vergunning. Eerst is er geblunderd met een Christelijke asielzoeker, die onrecht heeft ondergaan. Dit is in de publiciteit terecht gekomen. Op 21 maart waren er verkiezingen, mogelijk was men door dit voorval, bang voor stemmenverlies. Hoe dan ook, een SGPer stelde een vraag, of er vergunning was verleend voor de uitvoering van de Passion op het marktplein. Het antwoord op de vraag wist hij, die vergunning was verleend. Waarom werd dan toch die vraag gesteld?
Hij vertelde dat hij er persoonlijk moeite mee had. De SGP burgemeester versterkte hem daarin. Zo werd kerk en politiek gemengd en de onrust door het dorp gejaagd. De meest bombastische taal werd aangevoerd door de tegenstanders, om het gebeuren ongedaan te maken. Het zou pop zijn, een ‘naspelen worden van het lijden en sterven van de Heiland”, woorden als spektakel en plezierstuk, theaterstuk werden gebezigd. Dit waren niet de woorden van rtvNunspeet die het stuk zou uitvoeren. Het ongehoord oordelen was niet van de lucht. Het gaat om de strikte reformatorische kerken.
In het artikel hier boven wordt het muziekstuk de Matheus Passion aangehaald. Maar in de jaren 60 vorige eeuw, toen de LP platen in omloop gebracht werden en deze muziek gemeengoed werd onder de mensen, werd hier ook hetzelfde bezwaar tegenin gebracht. Men heeft mij toen persoonlijk de vraag gesteld, of ik er ook naar zou luisteren als dat het sterven van mijn moeder betrof. Daar heb ik toen ‘Jazeker’ op gezegd. Voor elke koning/mens is het een hulde om herdacht te worden met muziek of beeldmateriaal. Inmiddels is de Passie Nunspeet achter de rug. Ik heb meegelopen in de processie en heb gekeken naar de vertellende opvoering. Door de eenvoud en de verwijzing naar de Christenvervolging, door de oranje overall van de frêle Christusfiguur en de zwarte massieve Pilatus met zijn bivakmutsen dragende helpers, werd ik geraakt.Er loopt een lijn van toen, dwars door de eeuwen naar nu.
Nu de uitvoering achter de rug is, verwoorden de mensen hun frustraties en ergernissen. Kerken die te keer zijn gegaan tegen de Passion, zijn niet meer geloofwaardig om de nazorg van mensen die zoekende zijn geraakt op zich te nemen. God die echter groter is dan een kromme stok en een rechte slag is zichtbaar geworden in de straten van Nunspeet, door het opvoeren van de Passion.
