Ik heb (...) een 8-dagenreis naar Israël geboekt. Nu heb ik echter een ambtsdrag...

Ik heb via een in onze kringen bekende christelijke reisorganisatie een 8-dagenreis naar Israël geboekt. Nu heb ik echter een ambtsdrager gesproken die zonder dit direct te zeggen, zijn vraagtekens bij dit soort reizen zet omdat Israël toch het volk is dat HEM heeft verraden. Veel mensen uit onze kringen zijn Israël toch vriendelijk gezind en er gaan veel christelijke reizen naar toe. Ook veel ambtsdragers uit onze gezindte. Ikzelf heb hier nooit zo over nagedacht. Feitelijk ben ik het ook niet met deze ambtsdrager eens. Gaarne uw mening. In april hoop ik te vertrekken. Het zou fijn zijn uw mening voordien te mogen vernemen. Kern van mijn vraag dus: doe ik er verkeerd aan om aan zo'n reis deel te nemen?

1. Laat ik nu net enkele weken terug zijn van een gemeentereis naar Israël!  Een bijzondere tijd hebben we daar met elkaar beleefd. Vele indrukken opgedaan. En ik kan het u/ jou van harte aanbevelen. Je doet er niet verkeerd aan om het land onder Gods hand te bezoeken. Je krijgt er in veel opzichten een rijkere Bijbel voor  terug.

2. U staat in een lange rij van mensen, die dezelfde reis hebben ondernomen. Onder hen ook wedergeboren christenen. Ik noem er slechts één: de schotse dominee Robert Murray McCheyne. Samen met drie collega’s is hij in  maart 1839 naar het heilige land vertrokken  Een prachtig verslag is daarvan vastgelegd in een boek dat nog steeds te koop is: ”De  zendingsreis van Robert Murray McCheyne”.  Hij was 10 dagen in Jeruzalem, de stad van de grote Koning, en zegt ervan: het was één van de meest bevoorrechte dagen van ons leven. Indrukwekkend was het om op de grond te lopen die betreden was door God geopenbaard in het vlees. Hij zag de zon ondergaan en verzuchtte: Wanneer zal de Zon der gerechtigheid over Jeruzalem opgaan? Toen hij in Galilea was, schreef hij: ‘’elke heuvel en dal vertelt ons van de wonderen die God gedaan heeft”.

3. Het is kortzichtig van de ambtsdrager om dit soort reizen te bekritiseren omdat Israël het volk is dat Hem verraden heeft? Dat is in strikte zin niet waar: Judas heeft Hem verraden, niet het hele volk. Er waren er onder datzelfde volk die Hem hebben wel beleden zoals Nikodemus en Jozef van Arimathea en de discipelen. Bovendien gaf Christus vlak voor Zijn hemelvaart de opdracht aan de discipelen om de boodschap van vergéving en bekering te gaan brengen in de hele wereld te beginnen bij de stad Jeruzalem, Lukas 24:47!  Wat een genade, juist daar waar de ergste zondaars zaten, mocht het eerst de blijde boodschap worden verkondigd, omdat zij het ‘t hardst nodig hadden. Ook Paulus is vele malen na zijn bekering in Israël geweest met name in Jeruzalem, onder ander om de arme heiligen in Jeruzalem financieel te steunen met het geld dat hij opgehaald had onder de gemeenten uit de volken. Paulus had zijn volk altijd op zijn hart. Zijn broeders naar het vlees, Romeinen 9:2,3 en Romeinen 10:1 en Romeinen 11:1. Hoe bewogen, hoe biddend, hoe verlangend naar hun bekering was hij!

4. Laten we niet zijn als de priester en de leviet in de gelijkenis van de barmhartige Samaritaan, die met een grote boog om de gewonde man heenliepen. Laten wij als de barmhartige Samaritaan zijn en met innerlijke ontferming bewogen zijn over de Jood, die halfdood en gewond aan de kant van de wereldweg ligt, soms letterlijk wegens de vreselijke terreuraanslagen van zelfmoordterroristen. Op onze gemeentereis hebben we gesproken met overlevenden van terreuraanslagen (stichting Hineni in Jeruzalem), diep ontroerend! En wat kunnen we hen goed doen door naar hun verhaal te luisteren, ze ervaren dat als een grote steun. Mattheus 25: zou de Heere Jezus bij Zijn wederkomst ook van ons kunnen zeggen: Ik was gewond en gij hebt mij opgezocht?! Voor zover gij dat gedaan hebt aan de minste van mijn broeders ( en dat zijn de Joden toch, de broeders van Jezus) zo hebt gij het aan Mij gedaan!

5. Romeinen11:1: heeft de God van Abraham, Izak en Jakob dan Zijn volk verstoten? Volstrekt niet! Jezus was met innerlijke ontferming bewogen over zijn volk. Zouden wij er dan met een grote boog omheen lopen?  De Joden blijven de beminden om der vaderen wil, Romeinen 11:28. Israël blijft Gods volk. En God zal eenmaal in de nabije toekomst al Zijn beloften aan dat volk vervullen.

6. Het is goed en christelijk om dit volk dat zoveel eeuwen verdrukt en vertrapt is geweest (en nu nog door het antisemitisme dat in de politieke lucht zit) te helpen en te steunen, met een ’solidariteitreis’. Om ze als het ware een beker koud water aan te reiken. Het volk staat al zo alleen op de politieke kaart. De Arabische leugens over Israël en het land zijn enorm. De jodenhaat wordt systematisch aangekweekt op de Palestijnse, Syrische en Iraanse scholen.
 
7. Vroeger ten tijde van de kruistochten is in naam van Jezus en met het kruis letterlijk de schedels van de Joden ingeslagen. Wat een grote, grote schuld ligt er op het christendom. Komt aan ons de wraak toe? Zullen wij dan vergelden? Wat een schandvlek in de geschiedenis van het christelijke Europa onder het mom van: God wil het. De lijdende Job (een beeld van het volk Israël, u zult ervan overtuigd zijn als u het Yad Vashem holocaustmuseum bezoekt) had drie vrienden, die aanvankelijk medeleefden en medeleden. Laten wij zijn als die vrienden en niet als vijanden!  Ze gingen dan toch maar naar Job toe! Ze bleven niet op een afstand om hem vandaar te beschuldigen van grote zonde en daarom kwam die ontzettende straf. Al die goedkope theorieën van ons. Toen de vrienden bij hem zaten en niets zeiden, maar wel mee weenden, toen waren ze op hun best!  

-Psalm 122 zingt: Bid voor de vrede van Jeruzalem.

-Hoewel Jozef door zijn broers verkocht was, heeft Jozef toch altijd van zijn broers gehouden. Hij weende zelfs toen hij ze na jaren weer zag, zo teer lag dat in zijn hart. Zo rommelden de ingewanden van Jezus over Zijn broeders naar het vlees totdat ze Hem eenmaal zullen erkennen als de Zafnath paaneah: de Redder der wereld.

-Laat die bewogenheid ook in onze harten zijn. 

-Leestip: De Redelijke Godsdienst van W. á Brakel: hoe verwachtingsvol schrijft hij over Israël. Het is een volk met nog een toekomst! Thomas Boston schreef over het volk der Joden: Verlangt u naar een opwekking in de kerk die nu als een vallei vol doodsbeenderen is? Bidt dan om de bekering van de Joden.

-Tenslotte: Het is het land waar Jezus was. In Johannes 1:39 lezen we de vraag: Meester waar woont u? Kom en zie!, is het antwoord van Christus. Kom en zie waar Jezus was. Waar de Meester Zijn heilige voetstappen drukte, daar woonde Hij Zelf en vandaar wordt Zijn heil verkregen. Het heil is immers uit de Joden. Je bent in het land Israël waar Hij eens was en je ziet dingen die Hij ook eens zag: de heuvels  en het meer van Galilea. De bergruggen, de Hermon en de Thabor. Je zult aan dezelfde oever staan waar Hij gegeten heeft, gesproken heeft, de wind bestraft heeft.  Het land dat geheiligd is door de voetstappen en de bloeddruppels van de Heiland.

Ieder stap in Israël is een stukje Bijbelverklaring. De Bijbel is een oosters boek en zoals je Engels het best in Engeland studeert, zo bestudeer je de Bijbel het best in Israël. Het land van de heilsgeschiedenis, van de aartsvaders, van Ruth en David en de profeten die woorden spraken en wonderen deden. Door een reis naar het land, wordt de Bijbel als het ware voor je geïllustreerd, je krijgt de plaatjes erbij!

Ik wens u een goede en gezegende reis met de Bijbel in uw hoofd, in uw hart en in uw hand!

Ds. M. M. van Campen

Dit artikel is beantwoord door

Ds. M. M. van Campen

• Geboortedatum:
  02-03-1965
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Rotterdam-Zuid
• Status:
  Inactief

66 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven