Zonder God niets kunnen doen

Ds. M.J. Kater / Geen reacties

16-10-2003, 00:00

Vraag

Op het forum van Refoweb is een discussie aan de gang over de stelling: "Na de zondeval is de mens vanuit zichzelf niet in staat om tot God terug te keren, of om uit zichzelf enige gehoorzaamheid aan de wet van God op te brengen." Ik ben het er inmiddels mee eens dat je zonder God NIETS kunt doen en zoals een andere tekst in de bijbel zegt: Jer. 13:23: "Zal ook een Moorman zijn huid veranderen? Of een luipaard zijn vlekken? Zo zult gijlieden ook kunnen goed doen, die geleerd zijt kwaad te doen."

Nu mijn vraag aan u, waar ik zelf dus al heel lang mee bezig ben, en waar ik mezelf geen gelijk in kan geven. Ikzelf ervaar dat ik vaak helemaal geen zin heb in bijbellezen, en dat als ik het wel doe, ik het vaak ook voor mezelf heel goed wil doen, en dat als ik dan ga bidden, dan merk ik dat het niet verder komt dan mijn plafond. Tenminste dat denk ik. Nu vraag ik mij af of u dit alles ook onderbrengt bij het feit dat wij zonder HEM niets kunnen doen. Of zegt u: "Nee maar dit alles kun jij wel. Jij kunt wel bijbellezen en jij kunt wel bidden, maar jij wil het niet." Ik weet wel dat ik dat ten diepste niet wil, want als ik het wel zou willen dan deed ik het wel. Maar vaak denk ik toch:"Het goede dat ik wil dat doe ik niet, maar het kwade wat ik niet wil dat doe ik." Klopt dit dat dit mijn onmacht is, of wil ik het gewoon niet maar kan ik het wel?

ADVERTORIAL

Geeft u Egyptische christenen een Pasen om nooit te vergeten?

In Egypte is het steeds lastiger om rond te komen. Voedselprijzen rijzen de pan uit. U kunt het verschil maken door een voedselpakket voor een gezin van Egyptische christenen te kopen, die wij uitdelen ter plaatse. Heel praktisch willen we hiermee handen en voeten geven aan de opdracht van God om de armen te voeden. 

Doet u mee?

Geeft u Egyptische christenen een Pasen om nooit te vergeten?

Antwoord

Het eerste wat ik je adviseer is: stop nu eerst eens met alles te willen beredeneren. Wat zou het je helpen of je weet of het onmacht of onwil is? Als het je onmacht is, ben je niet minder schuldig als dat het je onwil is.

Tegelijkertijd is het waar dat je onmacht niet bestaat uit je onwil. Nee, als je gewillig bent gemaakt is dat op zichzelf genomen niet iets waardoor je van je onmacht verlost wordt. Nee, je moet van beide verlost worden en dat doet de Heere ook metterdaad! Misschien helpt het je jouw probleem te illustreren aan de hand van twee dingen. Een alledaags voorbeeld van een kind dat moet leren lopen en een voorbeeld uit de Bijbel: Naäman (2 Kon. 5).

Naäman is ongeneeslijk ziek en niet in staat om daar ook maar iets aan te doen (onmachtig). Niettemin gaat hij wel op aandrang van anderen naar de profeet Elisa. Maar dat doet hij, zo blijkt, met een nog onwillig hart. Hij had zo zijn eigen ideeën over hoe hij genezen zou worden. Dat had hij van tevoren allemaal al beredeneerd. En als het aan zijn onwil gelegen had, was hij onverrichterzake teruggekeerd. Maar het is door middel van zijn dienaren dat hij 'overwonnen' wordt om naar de Jordaan te gaan. Uiteindelijk wordt zijn onwil en zijn onmacht weggenomen door de "onoverwinnelijke genade" van God. Of, zoals wij de uitdrukking kennen: onwederstandelijke genade!  Die heb je echt nodig wil je behouden worden.

Toen je nog geen twee jaar was, moest je leren lopen. Je stond aan een tafeltje en iets verderop zat je vader of moeder en ze riepen: "Kom maar...". Maar je was nog onmachtig, je kon helemaal niet lopen, je zakte zo door je beentjes heen. Maar stel dat je niet wilde komen naar je vader dan was er nog een onmogelijkheid extra: door je onwil 'blokkeerden' je benen helemaal. Maar op het moment dat je wel wilde komen, was nog niet je onmacht weg. Hoe kwam het dan zo ver dat je toch ging lopen? Uiteindelijk kwam dat doordat je vader zo lokkend riep, zo overtuigend, zodat je voordat je verder nadacht LIEP! Als je was gaan redeneren en dat was blijven doen, dan stond je nu nog bij dat tafeltje!!!

Nu klopt dit voorbeeld natuurlijk niet helemaal. Je hebt geestelijk gezien geen slappe benen, maar verlamde, tot niets in staat. Maar dat geldt toch hetzelfde: doordat de roeping zo met kracht en met liefde, met overtuiging tot je komt, ga je doen wat je niet kon doen. (Denk aan het woord tot de man met de  verdorde hand: "Strek uw hand uit...". Met dat bevel gaf de Zaligmaker de kracht)

Als God onze wil omgebogen heeft, blijft er strijd tussen onze wil en Gods wil. Dat is wat Paulus in Romeinen 7 inderdaad onder woorden heeft gebracht. Dat heeft te maken dat ons 'vlees' (met zijn onmacht en onwil) nog niet dood is. 

Het zijn een paar korte opmerkingen. Lees eens het boek van John Bunyan, Komen tot Jezus Christus. Het is in goed leesbaar Nederlands vertaald en daar staat heel helder onderwijs in!
 
Ds. M. J. Kater

Ds. M.J. Kater

Ds. M.J. Kater

  • Geboortedatum:
    18-12-1962
  • Kerkelijke gezindte:
    Christelijk Gereformeerd
  • Woon/standplaats:
    Zeist
  • Status:
    Inactief
Geen reacties

Terug in de tijd

Kent u het boek van dr. D. Martyn Lloyd Jones, “Oorzaken en genezing van geestelijke depressiviteit”? Ik las daarin over de Galatenbrief; het toe- en afdoen aan de apostolische boodschap. Er werden di...
Geen reacties
16-10-2009
Bij ons in de kerk is het laatste jaar veel veranderd en wij staan niet achter elke verandering. Af en toe gaan we naar een andere kerk om even extra "bij te tanken", maar dat is ook niet echt de weg ...
Geen reacties
16-10-2008
Ik houd heel erg veel van schrijven en mag er zelfs goed in zijn. Omdat ik het zie als een gift van God schrijf ik korte verhalen uit de Bijbel opnieuw in verhaalvorm, zoals ik denk dat het ongeveer z...
1 reactie
16-10-2017
website-ontwikkeling door webdevelopment by Accendis
design website door design website by Mooimerk
hosting website door hosting website by STH Automatisering