(...) Door de nadruk in de prediking te leggen op de "Val in Adam" en vervolgens...

Wat vind u van de onderstaande stelling: Door de nadruk in de prediking te leggen op de "Val in Adam" en vervolgens ook de nadruk op "De uitverkiezing" werken wij mee aan de vorming dat de mensen onbewust de schuld buiten zichzelf gaan leggen. Want aan de val kon ik niets aan doen en aan de uitverkiezing kan ik niets veranderen. Nu zit ik niet te wachten op een antwoord dat we in de prediking niet om deze feiten heen kunnen, dat weet ik ook best wel. Maar waar het mij om gaat is dat deze twee zaken eigenlijk continue en met overdreven aandacht naar voren worden gebracht. En als een predikant dit doet dan is dat in de rechtse kringen een goede dominee. Veel mensen horen graag een preek waar de "Val in Adam" en "De uitverkiezing" sterk naar voren komt, want dat zijn degelijke preken. Mijn vraag is of er ten diepste niet iets anders achter zit? Namelijk, het feit dat wij mensen nu een preekstijl gevonden hebben die zeer degelijk klinkt, maar waar we zelf wel zoveel mogelijk buiten schot blijven? Ik maak me erg veel zorgen dat de mensen zo makkelijk de kerk uit gaan, na zo'n degelijke preek. En als we eens een jongere dominee hebben die de mensen persoonlijk aanspreekt en aandringt en de mensen aanwijst, net zoals Nathan dat bij David deed, dan hoor je na de dienst vaak dat deze jonge predikant nog veel moet leren; dat hij niet voldoende de "Val in Adam" heeft benadrukt en dat hij de "Uitverkiezing" niet op de juiste wijze gebracht heeft. Zie ik het nu zo moeilijk of maak ik mij terecht zorgen?

Beste vragensteller,

In je stelling, waar je mij uitnodigt om daarop te reageren, ontdek ik twee maal het woord “nadruk”. Je zegt eigenlijk dat er nadruk gelegd wordt op de “val in Adam” en nadruk op “de uitverkiezing”. Volgens mij is er dan sprake van een behoorlijk evenwicht. Nu gaat het je daar kennelijk niet om, omdat ik uit je reactie proef dat je bezorgd bent om de gehanteerde dogma’s in de prediking die als een raster over de prediking getrokken worden en hierdoor de vrije genadeverkondiging in de weg staan. Nu moet ik zeggen dat ik met je vraag ook niet zo goed raad weet, omdat je van mij als predikant vraagt om eigenlijk je/jullie gemeente te beoordelen. Dat lijkt me als buitenstaander weinig zinvol.

Ik zal je wat anders voorhouden. En dat is het Woord van God. Persoonlijk preek ik geen “uitverkiezing” en ook geen “val in Adam”. Je zult je nieuwsgierig afvragen met welke verlichte predikant je dan te doen hebt. Dat zal ik je vertellen... met een zelfde soort als Paulus! Want van deze grote apostel der heidenen lees ik in zijn brief aan de gemeente van Korinthe: Doch wij prediken Christus, den Gekruisigde. Dat is de inhoud van de prediking. En zegt hij ergens anders: ik heb niet voorgenomen iets te weten onder u, dan Jezus Christus, en Dien gekruisigd. Ik lees van deze apostel en ook niet van anderen, evenmin van de Heere Jezus, de opdracht om de val in Adam of de uitverkiezing centraal te stellen. Het gaat om Hem, de Gekruisigde en Opgestane. Maar als we Hem verkondigen, dan gaat dat niet buiten hét kruis om! Maar ook niet buiten mijn eigen ik: Adamsgeslacht (vgl. Ps. 90:3 en Rom. 3 en 5).

Gods uitverkiezing heeft echter wel alles met ons mensen te maken. De Reformatoren hebben ons hierop gewezen: Christus is de spiegel van de verkiezing. Wie als arme bedelaar tot Hem, Jezus Christus en Dien gekruisigd uitgaat, bedekt met menigerlei zonden, vindt geen gesloten poort. Die tot Mij komt, zal Ik geenszins uitwerpen. En waarom niet? Omdat God het dwaze van deze wereld uitverkoren heeft, om daarmede de wijzen te beschamen.

Laten we er voor waken om te vervallen in allerlei filosofische discussies en daarmee Christus buiten de poort van ons leven houden. Dat kan vroom en onvroom. Maar voor beiden geldt: geen plaats in Gods Koninkrijk. Wie de ernst in de verkondiging hoort, die kan geen enkele prediking “neutraal” horen, omdat ik in de verkondiging persoonlijk aangesproken word. Gods pijl is daarin gericht op mijn hart. En dan zal het toch wat zijn als we de weg geweten hebben, maar die door eigen schuld niet bewandeld hebben. Dan kan geen dogma ons redden. Alleen het bloed van Jezus Christus reinigt van alle zonde. En dat bloed wens ik je toe. Het bloed van de Gekruisigde, Jezus Christus. Dat bloed te ontvangen doet roemen in Hem en zingen: door U, door U alleen, om het eeuwig welbehagen.

Met een heilrijke zegenbede,
Ds. E. Gouda/Oude Pekela

Dit artikel is beantwoord door

Ds. E. Gouda

• Geboortedatum:
  25-12-1968
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Nieuw-Lekkerland
• Status:
  Actief

100 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven