Slangenzaad versus vrouwenzaad

In onze Reformatorische leer wordt er vaak een heel duidelijk onderscheid gemaakt tussen twee tegengestelde kampen. Zo is er slangenzaad (mag ik zeggen christenen?) versus vrouwenzaad (jodendom?), God versus satan, hemel versus hel, verkiezing versus verwerping. Etc. Wat vindt u van de volgende stellingen.

1: Het goede heeft het kwade nodig om niet zelf als kwaad benoemt te worden?

2: “Op uw buik zult gij gaan...” was een profetie voor Getsemene: “Als een worm (misschien wel slang, maar een worm eet grond/stof), geen man.”

3: De sprekende slang in het paradijs, de koperen slang in de woestijn en de kruipende slang/worm in Getsemene geven een beeld van een ineenvloeiing van goed en kwaad.

Hoe moet ik nu tegen het klassieke mythologische beeld aankijken van hemel en hel als twee verschillende plaatsen? De wijze Salomo spreekt in prediker dat de eeuwige bestemming/plaats van ieder schepsel hetzelfde is. Als Jakobus -en de belijdenisgeschriften- spreken over het geoordeeld worden volgens de boeken/werken/conciëntie, hoe kan men dan belijden dat als iemand in strijd en twijfel sterft, goed heen is? Het is dan toch de ziel/het beeld van God, dat bepaalt of iemand goed heen is of niet goed? Is een grotere hoeveelheid zondekennis dan wel zo goed, of is het enkel een grotere bron van twijfel? 

Groetjes, een strijdende jongvolwassene.

Beste strijdende jongvolwassene,

Het wordt uit jouw vraagstelling in elk geval wel duidelijk dat jij wat dieper over bepaalde zaken nadenkt dan veel anderen. En inderdaad is er in de leer van onze kerken sprake van twee wegen, waarin de heilsnoodzakelijkheid van bekering en geloof in de prediking van Gods Woord wordt benadrukt.

Door de zondeval, die in Gen. 3 staat beschreven, en waar jij in jouw vraag naar verwijst, is ieder mens in zichzelf verloren, tenzij wij door Gods Geest en Gods genade uit onze natuurlijke doodsstaat worden gered. Want wij hebben allen gezondigd. En wij derven, het ontbreekt ons daarom, aan de heerlijkheid Gods. Daarom kunnen wij ook niet rechtvaardig voor God worden door onze werken. En kunnen wij alleen maar gered worden door het geloof van Christus (Rom. 3:20-27). Dit rechtvaardig makende en zalig makend geloof van Christus is ook niet uit onszelf, maar moet ons door God gegeven worden (Efez. 2:8, Joh. 6:44).

Dit is in het kort de leer van de rechtvaardigmaking door het geloof alleen. En deze rechtvaardigmaking door het geloof van Christus de Zoon alleen, wat God de Vader ons, door de werking van Zijn Heilige Geest uit genade, liefde en barmhartigheid zonder enige verdienste van onze kant wil schenken, maakt de feitelijk kern van de leer van onze kerken uit. Daar is de leer van de uitverkiezing en de twee wegen, waar jij in jouw vraag naar aanleiding van de zondeval naar verwijst, dan ook op gebaseerd.
  
En het is daarbij niet aan ons mensen om Gods voorzienigheid, in uitverkiezing versus verwerping, proberen te doorgronden. Want: “Zie, God is groot, en wij begrijpen het niet” (Job 36:26). Want uit dit door ons mensen trachten te doorgronden, van deze voor ons niet te achterhalen en te begrijpen Goddelijke voorzienigheid, vervallen wij, als zondige en feilbare mensen, in een eigenmachtig oordelen over zowel God als onze naaste. En de Heere Jezus heeft ons dit daarom dan ook uitdrukkelijk verboden; met een scherpe waarschuwing eraan toegevoegd (Matth. 7:1-2, Luk. 6:37). Er blijft ons dus, ook hierin, opnieuw niets anders over dan het geloof alleen. Maar dat geloof is dan ook meer dan voldoende!

Nu ga jij in jouw vraag, naar mijn idee althans, op een nogal vreemde manier met een aantal Bijbelteksten om. In Gen. 3:15, wat wij in onze kerken “de moederbelofte” noemen, is er inderdaad sprake van het slangenzaad en het vrouwenzaad. Zaad betekent hier nageslacht in geestelijke zin. Maar dit slangenzaad zijn niet de christenen en met dit vrouwenzaad worden ook de Joden niet bedoeld. Het slangenzaad zijn diegenen die aan de slang, de satan dus, zijn toegevallen. En het vrouwenzaad zijn diegenen die Christus toebehoren. Want Christus, Die net als wij allen uit de schoot van een vrouw als Eva is voortgekomen, heeft met Zijn eenmalige en al genoegzame offer van Zijn leven en Zijn bloed, en Zijn daaropvolgende opstanding uit de doden, de volkomen overwinning over alle machten van zonde, dood en duisternis behaald. Deze Heere Jezus Christus heeft zo de kop van de slang dan ook vermorzeld. En de macht van de satan, over allen die nog in Hem mogen geloven, daarmee teniet gedaan.

De Heere Jezus heeft inderdaad in de hof van Gethsemané in doodsangst over de grond gekropen als een worm, of als een slang, toen het Hem ten volle werd geopenbaard wat Hem te wachten stond. Maar dat heeft Hij gedaan in onze plaats. Opdat wij de dood niet meer zouden hoeven te vrezen, wanneer wij ons nog door geloof en uit genade met Hem verbonden mogen weten.

Vervolgens verwijs je in jouw vraag naar Pred.12:5, waarin Salomo schrijft dat de mens naar zijn eeuwig huis gaat. Salomo bedoelt daarmee de eeuwige bestemming van onze onsterfelijke zielen. En hij wil hier niet zeggen dat iedereen naar de hemel gaat. Noch, dat iedereen naar de hel gaat. Want, nogmaals, dat hangt af van het ons door God in Zijn voor ons niet te achterhalen voorzienigheid, gegeven geloof.

Wij hebben het kwade niet nodig om het goede te kunnen herkennen. Wij kennen dan weliswaar het onderscheid tussen goed en kwaad (Gen. 3:22). Maar wij kunnen van nature, door de zondeval, alleen maar voor het kwade kiezen (Rom. 3:12). Vandaar dan ook dat al onze eigen menselijke begrippen van goed en kwaad volstrekt niet in staat zijn om ons het goede te doen zien. Of om het kwaad te kunnen herkennen. Het goede kunnen wij daarom alleen maar verwerven door het geloof van Christus alleen. En het kwade kunnen wij alleen maar overwinnen door het geloof in Zijn overwinning over dit kwaad. 

Iedere mythologische en filosofische menselijke bespiegeling over goed en kwaad wordt zo dan ook totaal overbodig. Want wat ons aan het einde, wanneer ons alles zal ontvallen, alleen nog maar zal overblijven is dit rechtvaardig makende en zaligmakende geloof van Christus.

Hopelijk zal dit besef het einde kunnen betekenen van jouw geestelijke verwarring en strijd.

Hartelijke groeten,
Drs. W. H. Hoorn

Dit artikel is beantwoord door

drs. W.H. Hoorn

• Geboortedatum:
  30-01-1959
• Kerkelijke gezindte:
  Hersteld Hervormd
• Woon/standplaats:
  Dedemsvaart
• Status:
  Actief

99 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven